Φθινοπωρινή καταιγίδα! Οι σταγόνες της βροχής άγγιξαν ξανά το χώμα! Η αγωνία της κατάξερης μάνας γης τις δέχτηκε σαν εξιλέωση μετά από χρόνια κολασμού και αμαρτίας! Αυτή η μυρωδιά της, (βρεγμένη), γεμάτη από την νοσταλγία του χειμώνα γέμισε την ψυχή μου με έντονα συναισθήματα!
Κι είναι σαν τώρα θαρρώ, που το ανακάτεμα της νοσταλγίας, μαζί με την μπόχα που ανάβλυζε από τους ανοιχτούς υπονόμους, μου τρύπαγε τα ρουθούνια!
Οι γονείς, φορώντας μουσαμά στα παιδιά τους και κρατώντας την ομπρέλα πάνω από τα κεφαλάκια τους, τα προστατεύουν απ τις σταγόνες της βροχής στο δρόμο για το σχολείο.Μην τυχόν και τους κρυώσει το σπλάχνο τους! Τα φάρμακα είναι δυσεύρετα τούτη την εποχή! Ίσως θα ήταν καλύτερα να γυρίζαμε στο γιατροσόφι και στο μαντζούνι!
Τα παιδιά των αχτίδων του ήλιου απλήρωτοι για μήνες πήραν την σκούπα και το φτυάρι παραμάσχαλα, να τρέξουν να συμμαζέψουν τ ασυμμάζευτα!
Άνθρωποι κι αυτοί, προδομένοι από την Ευρωπαϊκή ευμάρεια, σε αναμονή για να παραλάβουν τον παχυλό μισθό που τους υποσχέθηκαν.
Ισάξιος με μια χούφτα πολύχρωμες χαντρούλες για εντυπωσιασμό ιθαγενών! Τι κάνετε μωρέ, έχουμε παιδιά να ταΐσουμε!
Η νοικοκυρά άνοιξε την πόρτα της για να παραλάβει το λογαριασμό της ΔΕΗ που της έφερε ο ταχυδρόμος, παραδίδοντας τον και φεύγοντας γρήγορα για να μην τα βάλει κι αυτή μαζί του!
Αλλόφρωνη κράτησε το κεφάλι της και αναθεμάτισε για μια ακόμη φορά την πίστη της για το υπέρογκο ποσό μαζί με το χαράτσι! Η κυβέρνηση που πίστεψε την πρόδωσε και πάλι. Ίσως αργότερα που θα πάει στο σούπερ μάρκετ να κάνει μια μικρή επανάσταση με την γειτόνισσα πριν πάει να τον πληρώσει!!
Ο Γηραιός ανδρικός πληθυσμός της πόλης καθισμένος στα καφενεία πίνοντας τον καφέ του, κοιτάει τον κόσμο που περνά, δίνοντας του αφορμή για κακεντρεχούς σχολιασμούς απαξίωσης!
Βλέπεις, αυτοί ξέρουν καλύτερα, έχουν γνώση χρόνων στην πλάτη τους.
Για ένα ακόμη πρωινό οι μαγαζάτορες σχολιάζουν αγανακτισμένοι την δεύτερη αγορά της πόλης που σχηματίζεται από τους πλανόδιους πωλητές διαφόρων ειδών στην μέση της πλατείας, συζητώντας τις επερχόμενες εκλογές του Εμπορικού Συλλόγου.
Δεν τους αρέσει κανένας από τους υποψήφιους, όμως οι ίδιοι βγάζουν την ουράκλα τους απ όξω γιατί δεν έχουν ώρα ν’ ασχοληθούν!
Βλέπεις ο επόμενος αποδιοπομπαίος τράγος πρέπει να είναι της αρεσκείας τους! Έρχονται τραγελαφικές καταστάσεις μετά την Θεία Λειτουργίας της Κυριακής!!!
Σκέφτομαι να βάλω νόβα το χειμώνα η ένα κόνεξ τι βι! Είναι πολύ της μόδας εδώ στην πόλη μια που για βδομάδες δεν βλέπουμε την τύφλα μας από τα επίγεια! Η επίγεια αποβλάκωση είναι τσάμπα.Κανένας δεν βγάζει λεφτά από κει! Θα’ πρεπε να το ξέρεις αυτό!
Άραγε τι να γίνεται κι αυτός ο Σουλεϋμάν!? Το πονώ το παλικάρι με τις τόσες παλλακίδες που έμπλεξε! Πυρ Γυνή και θάλασσα να φοβάσαι Τούρκο μου κι εμείς του Δαναούς κι ας φέρνουν και δώρα!
Θα ‘χουμε μεγάλη ανάπτυξη στο Λιμάνι μας! Μας το ΄ταξαν ξανά! Δεν μπορεί, κάποια στιγμή μπορεί και τα έργα να γίνουν από μόνα τους!
Μια τζούρα απ τον καφέ μου να πιω, μια ανάσα ελπίδας στο μυαλό που παραληρεί και πάλι!
Ετούτη η χώρα είναι ελεύθερη, μας τάζουν τα βιβλία μιας άλλης εποχής!
Μη βαραίνεις το νου σου με τέτοιες σκέψεις μου μιλεί ο φίλος μου ο Μανώλης! Θάρθουν και καλύτερες μέρες!
Μα γω κατά πως τα βλέπω, με τα μυαλά που κουλαντρίζουμε, κι αν δεν αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας, και σαν δεν μονοιάσουμε ούλοι για το κοινό όφελος, κοντά είν η μέρα που στο κατώφλι της πόλης αντί να έχουμε την ταμπέλα “καλως ήλθατε”, θα γράφει:
Ω ξειν’, αγγέλλειν…………, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Έχουνε γνώσιν οι “φύλακες” χωριάτη! Σ’ έχουνε ζέψει σαν στο βόδι τ’ αλέτρι και θαρρείς πως καταλύ’ ς την γη!
Το ’νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται, μα πάντα κείνον τρώεται και κείνον καταλυέται.
Αλλά να! Η μπόρα πέρασε και βγήκε ο ήλιος! Λίγες λάσπες μείνανε στις λακκούβες του δρόμου! Κάθε ρόδα που πέφτει μέσα θα τις αδειάσει πάνω στους περαστικούς! Ώρα να πιάσουμε δουλειά!
Περάστε κόσμε! Οι βάρβαροι μας ‘τάξαν ανάπτυξη!!!
Ο γράφων: Ερμής Περρής!
