Γράφει ο Ξενοφών Ε. Μαυραγάνης. Το ζήτημα είναι αν γνώριζε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο νόμος που σχεδίαζε και τον οποίον διαφήμιζε, ως τη σπουδαιότερη μεταρρύθμιση, των τελευταίων χρόνων στη χώρα. Ο λόγος για τον υπουργό εσωτερικών… και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, τρομάρα μας, Γιάννη Ραγκούση.
Και βεβαίως για το δημιούργημά του τον «Καλλικράτη», του οποίου τα αποτελέσματα βλέπουμε καθημερινά να εκτίθενται μπροστά στα μάτια μας. Στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Λέσβο και παντού.
Τέταρτος μήνας από την έναρξη της θητείας των νέων δημάρχων, που μέχρι στιγμής τουλάχιστον αδυνατούν να μαζέψουν τα σκουπίδια. Όχι γιατί είναι ανίκανοι, αλλά γιατί υποτίμησαν την δύναμη των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την παγιωμένη αξίωσή τους να συγκυβερνούν, εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια.
Το οποίο δικαίωμα για την συγκυβέρνηση τους έδωσε, ως γνωστόν και μη αμφιλεγόμενον, το ΠΑΣΟΚ όταν με τον απέραντο και αξεπέραστο λαϊκισμό του αποφάνθηκε «Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία». Που ουδέποτε ίσχυσε στην πραγματικότητα, αφού ψιχία της εξουσίας γεύθηκαν και εξακολουθούν να γεύονται και σήμερα, μόνο οι φίλα προσκείμενοι προς αυτό.
Και δεν είναι βέβαια μόνο τα σκουπίδια. Είναι το όλο αυτοδιοικητικό σύστημα, όπως αυτό στήθηκε, χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό, μελέτη και προετοιμασία. Απλώς και μόνο, όπως κάθε μέρα αποδεικνύεται, για να βαφεί το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού χάρτη πράσινο. Σχεδιασμό που επιβεβαίωσε και σήμερα (12.4) με δηλώσεις του ο πατέρας του «Καλλικράτη» κ. Ραγκούσης. «Ο λαός» είπε «και με τις γενικές και με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, εμπιστεύθηκε το ΠΑΣΟΚ». Το γεγονός ότι οι Δήμοι, υπό τη νέα τους μορφή, και πιθανόν οι Περιφέρειες, όταν θα ασκήσουν την εξουσία τους, συνεχώς βουλιάζουν τον αφήνει αδιάφορο.
Δεν ισχυρίζομαι ασφαλώς, ότι οι συγχωνευθέντες Δήμοι ήταν υγιείς και βιώσιμοι, όπως τους είχαν καταντήσει οι διάφοροι κομματάρχες που τους διοικούσαν. Αλλ’ αυτό ήταν γνωστό και στην εξυγίανσή τους, έπρεπε να κατατείνει, εκτός των άλλων, ο «Καλλικράτης». Να ορίσει δηλαδή μεταβατική περίοδο, στην διάρκεια της οποίας, θα διαπιστώνονταν η καθαρή –από οικονομική άποψη- θέση κάθε Δήμου, θα εκπονούνταν τα οργανογράμματα, θα καθορίζονταν ο απαραίτητος αριθμός υπαλλήλων, εργατών, τεχνιτών και υπηρεσιών και μετά να ετίθεντο σε «παραγωγική» λειτουργία. Ίσως έτσι θα μπορούσε να αποδώσει η μεταρρύθμιση. Αντ’ αυτών προκρίθηκε η εν βία –τα περί διαβουλεύσεως αποτελούν παραμύθια για εύπιστους- θέση σε άμεση εφαρμογή ο νόμος, με τα παρατηρούμενα αποτελέσματα.
Διάσκεψη τεσσερσήμιση ωρών χρειάστηκε στην ηγεσία του Δήμου Λέσβου και στους εκπροσώπους διαφόρων φορέων, για να διαπιστώσουν ότι το σύστημα συλλογής και αποκομιδής των απορριμμάτων, βρίσκεται σε κατάρρευση. Κάτι δηλαδή που ήταν γνωστό πριν από την ανάληψη καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής. Και αφού διαπιστώθηκε το ήδη γνωστό, αποφασίσθηκε να συγκροτηθεί επιτροπή, η οποία θα μελετήσει, θα προτείνει και θα εφαρμόσει τους τρόπους ανόρθωσης του συστήματος. Αυτά εν μηνί Απριλίω, δηλαδή δεκαπέντε μέρες πριν την έναρξη της νέας τουριστικής περιόδου, που απ’ όσο γνωρίζω κάνει ποδαρικό την Πρωτομαγιά. Και ενώ το πρώτο κρουαζιερόπλοιο ήδη έφθασε, εν μέσω πανηγυρισμών, στο λιμάνι της Μυτιλήνης.
Πότε θα προλάβουν να γίνουν όλα αυτά, με δεδομένο μάλιστα ότι στον τομέα καθαριότητας οι τακτικοί υπάλληλοι σπανίζουν και η πρόσληψη συμβασιούχων παρίσταται εξαιρετικά δυσχερής, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία των σχετικών κονδυλίων; Πώς θα αντιμετωπισθεί το εξαιρετικά επείγον αυτό ζήτημα; Χρειάζεται συγκρότηση επιτροπής για να αποφανθεί επί του θέματος;
Αυτό το μεγάλο πρόβλημα, καθώς και όλα τα άλλα που αντιμετωπίζουν οι Καλλικρατικοί Δήμοι, ήταν γνωστά στον υπουργό εσωτερικών και στους επιτελείς του, όταν εκπονούσαν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες το μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο;
Κι αν ήταν γνωστά, ποιος ο λόγος να επισπευσθεί η ψήφιση και εφαρμογή του, αν όχι η επίτευξη μιας ακόμα εκλογικής νίκης, που στηριζόταν σε ανακριβείς αν όχι αναληθείς προϋποθέσεις;
Κάτι ανάλογο με το «λεφτά υπάρχουν», το οποίο κατέληγε στο περίφημο πλέον και ιστορικό «Πάμε». Που μέχρι στιγμής τουλάχιστον αποδεικνύονται κενά περιεχομένου.
Στα οποία αρνούνται να πειθαρχήσουν ακόμα και οι πιο φανατικοί οπαδοί του κυβερνώντος κόμματος. Μερικοί από τους οποίους χθες ακόμα, απειλούσαν να μηνύσουν τον υπουργό οικονομικών, για την αλλαγή των μέχρι σήμερα δεδομένων και τον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης για την έρευνα που επιχειρεί να διεξαγάγει, σχετικά με την πορεία που ακολούθησαν τεράστια χρηματικά ποσά, στους διαδρόμους της ΔΕΗ.
Μ’ ένα λόγο το κυβερνών κόμμα (εκτός φωτεινών εξαιρέσεων), που αντιδρούσε σε οποιαδήποτε μικρή αλλαγή επιχειρούνταν πριν απ’ αυτό, υφίσταται τώρα τις τρομακτικές συνέπειες των λαϊκίστικων και βερμπαλιστικών εξαγγελιών του, που φαίνεται να αδυνατεί να τις συμμαζέψει.
