Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗΣ. Αναδημοσίευση από την ενημερωτική ιστοσελίδα Stonisi.gr Αποχαιρετούν σήμερα οι συγγενείς, οι σύντροφοι κι οι φίλοι, τον Ξενοφώντα Μαυραγάνη στη Θεσσαλονίκη, με πολιτική κηδεία στο Κοιμητήριο Καλαμαριάς. Δεν πρόλαβε τις πολιτικές συζητήσεις, τις αναλύσεις και τις εκλογές του Μαΐου, όπως γράφει στην ”Εφημερίδα των Συντακτών” ο Νίκος Φωτόπουλος. ”Εσύ πώς τα βλέπεις;”, ήταν ένα αγαπημένο του ερώτημα. Ως δημοσιογράφος με μεγάλη, πολύχρονη εμπειρία αφουγκραζόταν τις φωνές του κόσμου.
Μετά τη συνταξιοδότηση του άρχισε να μένει για μεγάλα διαστήματα στη γενέτειρά του, το Πλωμάρι. Ήταν για αρκετά χρόνια, από το 2007 έως το 2019, πρόεδρος της Λέσχης Πλωμαρίου «Βενιαμίν ο Λέσβιος». Τα χρόνια της προεδρίας συνέβαλε στην επισκευή της αίθουσας και των βοηθητικών χώρων της Λέσχης, ψηφιοποιήθηκε το αρχείο της, και άλλο υλικό. Μπορούμε να πούμε ότι ξαναζωντάνεψε, επαναλειτούργησε με αρκετές πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις.
Το 2008 η Λέσχη εξέδωσε τη ”Φυσική” του Βενιαμίν του Λέσβιου σε πολυτελή έκδοση, από χειρόγραφο που έχει στο αρχείο της. Το 2011 η Λέσχη εξέδωσε τον τόμο ”Λέσβος 1912 – 2012 εκατό χρόνια ελευθερίας”, με πάρα πολλές συνεργασίες Λέσβιων συγγραφέων, λογοτεχνών, ερευνητών και άλλων. Εκεί παρουσιάστηκε νέο άγνωστο υλικό. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκε το μνημείο της Λεσβιακής φάλαγγας στο Πλωμάρι.
Στα μέσα του 2013 απευθύνθηκα στον Ξενοφώντα, και στη Λέσχη, με την πρόταση – αίτημα να ενισχύσουν την έκδοση του βιβλίου ”Χρονογραφία ποίηση Γιώργου Ζεϊμπέκη”, που ετοίμαζα για τον συμπατριώτη τους δάσκαλο και ποιητή. Χωρίς ιδιαίτερη συζήτηση η Λέσχη έγινε εκδότης του βιβλίου, με κάλυψη των εξόδων.
Από το 2009 ο Μαυραγάνης άρχισε να τυπώνει σε βιβλία τα πεζά κείμενα που έγραφε. Εξέδωσε εννιά βιβλία με διηγήματα και νουβέλες. ”Ο θείος μου ο άγιος” (2009), ”Ψάρι με κεφάλι και ουρά” (2011), ”Προς το παρόν υγιαίνω” (2013), ”Ανισαμιά” (2015), ”Το ουζερί” (20160, ”Εφτά και κάτι νύχτες” (2017), ”Η μεγάλη αναβροχιά” (2019), ”Ζώντας στην Αττάλεια (2020). Η τελευταία του συλλογή, «Πάντα ξένοι» (2022), είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή. Δεν πρόφτασε να τυπώσει τα ποιήματα που είχε γράψει. Τα θέματα αρκετών διηγημάτων είναι εμπνευσμένα από τη γενέτειρά του, το Πλωμάρι και από το νησί μας. Όμως ο Μαυραγάνης δεν μας τις παρουσίασε σαν γεγονότα ή αφλουγές. Αλλά ως λογοτεχνικά κείμενα, με πλοκή, ανατροπή, τη λιτότητα των διηγημάτων και το ενδιαφέρον τέλος τους.
Καλό κατευόδιο
Πηγή: www.stonisi.gr
