Γράφει ο Ξενοφών Ε.Μαυραγάνης. Τις προάλλες δημοσιεύθηκαν δηλώσεις της υφυπουργού θαλασσίων υποθέσεων, νήσων και αλιείας, κυρίας Ελπίδας Τσουρή, σύμφωνα με τις οποίες θα δημιουργηθεί στην Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κατάλογος πολιτιστικών φορέων Βορείου Αιγαίου, ώστε οι επιχορηγήσεις και οι επιδοτήσεις να αποφασίζονται σύμφωνα με την δραστηριότητα των συλλόγων, απαλλαγμένες από την πελατειακή λογική που επικρατούσε μέχρι σήμερα.
Το ενδιαφέρον αυτής της δήλωσης βρίσκεται στο ότι πριν ένα χρόνο περίπου το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, προέβη στην ίδια ακριβώς κίνηση. Δημιούργησε δηλαδή την πύλη πολιτιστικών φορέων, η εγγραφή στην οποία επιτυγχάνονταν αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο, ανεξαρτήτως του ότι μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ήταν απαραίτητη και η υποβολή όλων των σχετικών στοιχείων και εγγράφως. Για να διασταυρωθεί είπαν η γνησιότητα των δηλωθέντων.
Τώρα βεβαίως διερωτάται κανείς, πώς θα λειτουργούν οι δύο αυτοί ξεχωριστοί κατάλογοι. Παράλληλα και ανεξάρτητα ή συμπληρωματικά; Και με ποιον τρόπο θα επικοινωνούν οι σχετικές υπηρεσίες του Υπουργείου και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής;
Σύμφωνα με τη νέα διάταξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τμήματα πολιτιστικής ανάπτυξης θα διαθέτουν και ο Δήμος Λέσβου και η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, που σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, θα αποτελεί μια μικρή κυβέρνηση, με εποπτεία και δράση, σ’ όλους τους τομείς και φαντάζομαι και στον πολιτιστικό.
Οπότε το ζήτημα καθίσταται ακόμα πιο πολύπλοκο, εκτός κι αν υπάρχει σχετική νομοθετική ρύθμιση που να κατανέμει τα καθήκοντα και τις εξουσίες, τις αρμοδιότητες και βεβαίως τα κονδύλια, που βεβαίως δεν αναμένεται να είναι πολλά, αλλά τέλος πάντων κάτι θα υπάρξει.
Αν δηλαδή ο Α πολιτιστικός σύλλογος εγγραφεί και στις δύο ή τις τέσσερις λίστες, ποιος θα αξιολογεί τις δραστηριότητές του, πώς θα ελέγχεται η τυχόν παράλληλη ενίσχυσή του από έναν, δύο ή και περισσότερους δημόσιους οργανισμούς και ποιος θα έχει τελικά το πάνω χέρι σ’ αυτόν τον τομέα. Το Υπουργείο, η Γενική Γραμματεία, η Περιφέρεια ή ο Δήμος;
Πολύ φοβούμαι ότι ο Δήμος και η Περιφέρεια, για ένα τουλάχιστον χρόνο, από την έναρξη λειτουργίας τους, δεν θα είναι σε θέση, έχοντας προφανώς άλλες φλέγουσες προτεραιότητες, όπως η συγκρότηση των υπηρεσιών τους, η αναγνώριση του χώρου ευθύνης τους, η κατανομή των αρμοδιοτήτων, να ασχοληθούν με τα ήσσονος σημασίας θέματα, στα οποία κατά την κρατούσα γενική αντίληψη συγκαταλέγεται και ο πολιτισμός. Κι αυτή η πολυαρχία, που ελπίζω να μην καθιερωθεί τελικά, θα κάνει τα πράγματα και πιο δύσκολα και πιο ευεπίφορα κομματικής ή αν θέλετε παραταξιακής εκμετάλλευσης. Γιατί όσο κι αν επισήμως εκτοξεύουμε κατάρες και ανάθεμα κατά των πελατειακών σχέσεων, στο μυαλό μας, αρχόντων και αρχομένων, επιβιώνει η διάθεση κι η έντονη προσδοκία, να βρούμε μια άκρη με τους κρατούντες.
Το ζήτημα λοιπόν βαρύνει για μια ακόμα φορά, τους ενεργούς πολίτες αυτής της χώρας και φυσικά του Δήμου μας, του Δήμου Λέσβου τελικά, αφ’ ενός να βρούμε τρόπους να βοηθήσουν την Δημοτική αλλά και την Περιφερειακή αρχή, να καταρτίσουν τον χάρτη πολιτισμού, να πληροφορηθούν και να μελετήσουν τις δράσεις, να ιεραρχήσουν την προσφορά των υπαρχόντων φορέων και να τις αξιολογήσουν, παρέχοντας τελικά και την όποια βοήθεια μπορούν να παράσχουν.
Δίνοντας, κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, προτεραιότητα σ’ αυτά που παράγουν έργο σε μόνιμη και συνεχή βάση, έχοντας ως επίκεντρο της δράσης τους, την βελτίωση και αναβάθμιση της πολιτιστικής ζωής της περιφέρειας όπου ζουν και απασχολούνται ακόμα άνθρωποι. Επειδή οι μουσειακές εκδηλώσεις, καλές και άγιες είναι, μας κάνουν να θυμόμαστε και να νοσταλγούμε, αλλά δεν μπορούν να προσφέρουν δυστυχώς, στην διατήρηση και γιατί όχι στην ενδυνάμωση της, όπου υπάρχει, δημιουργικής ζωής.
Με την σκέψη αυτή η «Λέσχη Πλωμαρίου Βενιαμίν ο Λέσβιος», ένας φορέας πολιτισμού που επιβιώνει επί 132 χρόνια, πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει τα πολιτιστικά σωματεία του τέως Δήμου Πλωμαρίου να αποκαταστήσουν μια ενότητα, που αρχικά θα συντονίσει τις επιδιωκόμενες δράσεις, ώστε τουλάχιστον να μη συγκρούονται αλλά να αλληλοβοηθούνται και αργότερα ενδεχομένως θα ομοσπονδοποιηθούν, με σκοπό την παραγωγή πολιτιστικού έργου, προς όφελος βασικά των μόνιμων κατοίκων και όχι των καλοκαιρινών επισκεπτών, που αρκούνται σε ιουλιανά ή και αυγουστιάτικα πανηγυράκια μιας χρήσης. Η πρωτοβουλία, ίσως γιατί δεν επεξηγήθηκε με σαφήνεια, ίσως γιατί κυριαρχεί μια καχυποψία, σχετικά με τις προθέσεις των εισηγητών, αντιμετωπίζει έντονες επιφυλάξεις έως και αρνήσεις, που ίσως στο άμεσο μέλλον διασκεδασθούν.
Όμως αυτή η πολυαρχία, που φαίνεται να υπάρχει στον χώρο του πολιτισμού, για τον οποίο στα λόγια όλοι είμαστε υπερήφανοι, μου φαίνεται και μακάρι να διαψευσθώ, ότι μας οδηγεί και πάλι στις σκοτεινές ατραπούς, των κομματικών διασυνδέσεων και των εκλεκτών της όποιας εξουσίας, αφήνοντας έξω τους ανιδιοτελώς μοχθούντες.
rahidi@in.gr
