Γράφει ο Μανώλης Αρμενάκας. Ως απλός πολίτης που θέλει να έχει άποψη γι΄ αυτά που λέει και πιστεύει θεώρησα καλό να παρακολουθήσω τις, λαβούσες χώρα στον απείρου κάλους πεζόδρομο του Πλωμαρίου, ομιλίες των υποψηφίων Δημάρχων του νεοσύστατου Δήμου Λέσβου, δύο εκ των οποίων τυγχάνει να είναι και συνάδελφοι μου στον σκληρό στίβο της Δικηγορίας, στα διαλειμματα της οποίας πίνοντας τον καφέ μας στο Δικηγορικό Μυτιλήνης συζητούμε και πολιτικά,
ειδικά με τον λαλίστατο Δημήτρη Φωκίων Βουνάτσο και λιγότερο με τον Άρη Χατζηκομνηνό ο οποίος λόγω των καθηκόντων του μέχρι πριν από λίγο (Διοικητής του Βοστάνειου) είχαμε καιρό να τον δούμε.
Τι συμπέρανα, τι αποκόμισα. Από τον πρώτο ομιλούντα Δημήτρη Βουνάτσο, θαύμασα τη γνωστή ρητορεία, δεδομένου μάλιστα ότι τελευταία σπανίζουν οι διαβασμένοι σμιλευτές της ζάμπλουτης Ελληνικής γλώσσας. Αν τον παρακολουθούσες, θα θαύμαζες τη μεστή πολιτική του ανάλυση για την πολιτική ζωή του της Ελλάδος, του τόπου, της κατάστασης που θα συναντήσουμε σε λίγο ελέω Καλλικράτη κλπ. Σκληρές αλήθειες είπε. Θα μου είτε γιατί δεν τα έλεγε τόσα χρόνια; Υποσχέσεις δεν έλαβα, διότι όπως είπε δεν υπάρχουν χρήματα, πλην του τοπικού δημοψηφίσματος για τον Καλλικράτη, το οποίον ουδεμία σημασία έχει αφού τοπικά δημοψηφίσματα δεν αλλάζουν τους νόμους του Κράτους. Είπε ολίγον τι από την ιστορία του γιατί μη ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι ιστορία του τόπου και μέχρι πρότινος ιστορία του ΠΑΣΟΚ, όσο και εάν το αρνούνται μερικοί. Διαπίστωσα ότι οι ευεργετηθλεντες από αυτόν (διορισμένοι) έλειπαν από την εκδήλωση, διαπίστωσα ότι δικαιολογήθηκε για τη Λαγκάδα και έριξε τα βάρη σε όσους δεν τέλειωσαν αυτό που άρχισε (Βογιατζής, Βαρβαγιάνης, κλπ).Αυτό που μου άρεσε είναι ότι παρότι μεγάλος σε ηλικία έχει ακόμη τη στόφα του επαναστάτη.
Πατερέλης.
Σημειώνω ότι είναι ο μοναδικός που τα καυτά Σαββατοκύριακα του Ιουλίου κάθε χρόνο, είναι εδώ στον Άγιο Ισίδωρο η δε γυναίκα του Κατερίνα, έζησε κάποια χρόνια της ζωής της στο Πλατανέλι.. Έχει λοιπόν άποψη για το τόπο και τα προβλήματα του. Δεν άκουσα όλη την ομιλία, διαπίστωσα οργάνωση, γνώση της αυτοδιοίκησης και των μηχανισμών της, έλαβα υποσχέσεις, αλλά δεν ξέρω κατά πόσον μπορεί να τις πραγματοποιήσει αφού δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν εξετάζω ποιος φταίει για το χρέος του Δήμου Μυτιλήνης, αφού ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλον. Διαπίστωσα όμως και τη φαιδρή εικόνα δεξιών εντός του πράσινου καταφυγίου και πράσινων να εκθειάζουν αυτούς που μέχρι χτες έβριζαν και ο ένας να χειροκροτεί τον άλλον. Έλεος ρε παιδιά. Τελικά ποια είναι η αλήθεια;
Πριν από λίγο άκουσα τον Άρη το Χατζηκομνηνό, ο οποίος μου έκανε εντύπωση ότι με διαβάζει ή με διαβάζουν άλλοι και του τα μεταφέρουν. Αυτό είναι σημαντικό για το blog σου Δημήτρη Μαλλιαρέ και ίσως πρέπει να το επεκτίνουμε, διότι σημαίνει ότι η φωνή μας ακούγεται. Δεν του άρεσε λέει (και μάλιστα άρχισε με αυτό την ομιλία του) ότι κάποιοι αρέσκονται να κριτικάρουν και να μην συμμετέχουν ως υποψήφιοι (όπως εγώ) και να καλούν τον κόσμο να πάει εκδρομή τη Κυριακή των εκλογών (βλέπετε προηγούμενο δημοσίευμα μου). Κατ’ αρχήν Άρη σ΄ ευχαριστώ για την τιμή, δεύτερον αν η δική μου συμπεριφορά είναι κατακριτέα, τότε είναι κατακριτέα η συμπεριφορά όλου του δημοσιογραφικού κόσμου διότι όλοι οι δημοσιογράφοι (χωρίς να ανήκω σε αυτούς) κρίνουν, σχολιάζουν αλλά δεν συμμετάσχουν στη πολιτική, εσείς όμως οι πολιτικοί, τους κάνετε αγίους, τους θεωρείτε χρήσιμα εργαλεία στη καριέρα σας και πολλές φορές και συνεργάζεστε μαζί τους και κάνετε χρήση των μέσων τους για διαφημιστικούς λόγους, ή κάνω λάθος. Εγώ που διαφέρω;
Τρίτον η αποχή είναι δικαίωμα κάθε πολίτη όταν κρίνει ότι το πολιτικό σύστημα είναι ανεπαρκές. Και αυτή τη στιγμή είναι και το παράδειγμα το έχουμε στο τόπο μας. Όσο για εμένα, συμμετάσχω στα κοινά από άλλα μετερίζια, αφού το πολιτικό δεν με έχει ανάγκη, όπως μέσα από το Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του Γ΄Δημοτικού Σχολείου Πλωμαρίου, του οποίου τα κουφώματα μπάζουν νερά και αέρα από παντού και η δημοτική αρχή και η Πρωτοβάθμια εκπαίδευση δεν μεριμνούν να αντικαταστήσουν εδώ και τρία χρόνια, από το σύλλογο αλιέων ερασιτεχνών όπου πασχίζουμε για τη μαρίνα Πλωμαρίου και κανείς δεν μας ακούει αλλά και ιδιωτικά όταν μαζί με το Στέφανο Σανιδά και σε συνεργασία με το Δήμο Πλωμαρίου πριν μερικά χρόνια διαμορφώσαμε χώρο για μπαλέτο και φέραμε κατάλληλη δασκάλα να διδάξει τα παιδιά μας.
Για το υπόλοιπο της ομιλίας του. Ήταν διαβασμένος για το Πλωμάρι, αφού έκανε την τελευταία του ομιλία εδώ, ενώ θα μπορούσε να την είχε κάνει στη Μυτιλήνη ή στη γενέτειρα του τον Πολιχνίτο. Υποσχέθηκε και αυτός αυτό που είχαμε ανάγκη να ακούσουμε, ότι θα κάνει το δρόμο προς Μυτιλήνη, ότι θα αφήσει τους υπαλλήλους εδώ, ότι θα φτιάξει το δρόμο προς Αγιάσο, Σταυρού-Απελικού κλπ. Το κυριότερο για εμένα ότι ξετύλιξε ένα όραμα για τη Λέσβο και την ανάπτυξη της , αλλά δεν βλέπω πως μπορεί να πραγματοποιηθεί. Μίλησε για συνεργασίες τύπου Σ.Δ..Ι.Τ. δηλαδή συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Είχε παλμό και δυναμισμό. Αυτά.
Συμπέρασμα δικό μου. Όλοι μας βλέπουν ως εξωγήινους. Μακράν απέχουν από τα προβλήματα του Πλωμαρίου και πόσο πρόβλήματα ζωής είναι για εμάς. Δεν νομίζω πλέον ότι το σύστημα αλλάζει από μέσα γιατί είναι σαθρό, σάπιο. Οι δρόμοι Πλωμαρίου Μυτιλήνης, Καλλονής Σιγρίου, Πλωμαρίου Αγιάσου από τα λίγα που έχω διαβάσει δεν εμπεριέχονται πλέον στις αρμοδιότητες του Δήμου (Λέσβου εν προκειμένω) αλλά της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, ως πρώην Νομαρχιακοί. Άρα μας υπόσχονται πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν. Αυτή τη φορά εμένω στην εκπεφρασθείσα άποψη μου. Είναι μεγάλος ο θυμός ακόμη, άγουρος, η δε θλίψη και απογοήτευση για όλους όσους ήταν στο Δήμο μέχρι σήμερα βαθιά, για την κατάργηση του Πλωμαρίου, για την προσωπική μας κατάργηση, ώστε να πάω να ψηφίσω και συμφωνώ πανηγυρικά με τα όσα γράφει ο Ξενοφών Μαυραγάνης.
Ο αγώνας για το Πλωμάρι δεν τέλειωσε θα αρχίσει σε λίγο. Τουλάχιστον αυτή τη φορά να είμαστε περισσότεροι.
Οι φρόνιμοι μαθαίνουν από τα παθήματα των άλλων, οι άφρονες από τα δικά τους, και μεις οι παράφρονες, ούτε από τα δικά μας…
Για μερικά λεπτά την Κυριακή υπεύθυνοι για το μέλλον μας είμαστε εμείς. Εμείς μπορούμε να είμαστε ο Φρόνιμος ό ο Άφρονας ή ο Παράφρονας.
Εμείς έχουμε την δυνατότητα να πάμε παραλία ή ταβέρνα, εμείς έχουμε την δύναμη να ψηφίσουμε Βουνάτσο, Πατερέλλη, Χατζηκομνηνό και για να μην είμαστε άδικοι, Πάλλη και Παλαιολόγο. Αυτή τη στιγμή (μέσα στη κάλπη) δεν φταίει κανένας άλλος για την Ελλάδα. Την δύναμη την έχουμε εμείς.
Ας σκεφτούμε τι μας συμφέρει (αλλά ΕΛΕΟΣ όχι κοντόφθαλμα “ωφελιμιστικά”). Ας σκεφτούμε ποιος θα αποφασίζει για τον τόπο μας αλλά και τι άλλο μπορεί να φέρει η ψήφος μας ή η “μη ψήφος” μας. Μπράβο για το άρθρο -ρεπορτάζ-, πολύ σημαντικό για τους Πλωμαρίτες που ήταν εκεί “ψυχή τε” αλλά όχι και “σώματι”.
Είναι αλήθεια πως ο Παντελής Πατερέλλης δεν έμαθε το δρόμο προς Πλωμάρι κατά τη διάρκεια ή παραμονές του προεκλογικού του αγώνα. Τον ξέρει χρόνια αφού κάθε δεκαπενταύγουστο τον περνά στο Πλωμάρι-χωριό της γυναίκας του Κατερίνας με τα παιδιά του Πρόδρομο και Κλεοπάτρα. Σαν ένας από εμάς μέσα στον περίγυρο.
Πολλά θέτεις Μανόλη στο σημείωμά σου. Από πού να πιάσει και πού να τελειώσει κανείς. Δείχνει πως προσπάθησες να μεταφέρεις όσο το δυνατόν πληρέστερη και σφαιρικότερη εικόνα.
Δεν ξέρω όμως αν συνειδητά ή ασυνείδητα(αν και ξέρω πως έχεις την ικανότητα να ξέρεις πώς να εκφράζεσαι και τι κάνεις)έδωσες και άφησες να φανεί προς τα πού κλείνεις παρόλο το μεγάλο θυμό. Εγώ θα το έλεγα και πληγωμένο εγωισμό με όλη την εκτίμηση που σου έχω και την παιδική φιλία.
“Το κυριότερο για εμένα ότι ξετύλιξε ένα όραμα για τη Λέσβο και την ανάπτυξη της , αλλά δεν βλέπω πως μπορεί να πραγματοποιηθεί.”γράφεις και με κάνεις να υποψιαστώ τα όσα παραπάνω υποστηρίζω. Δεν είναι κακό. Απλά οι τάσεις δεν κρύβονται. για όλους μας βέβαια αφού γνωστή είναι η ιστορία του καθενός σε κάθε μικρό ειδικά τόπο σαν και τον δικό μας.
Λοιπόν να σαι καλά και αν απέχεις έχω να σου αντιπροτείνω των παραλιών, τον ωραίο καστανιώνα της Αγιάσου , μια βόλτα σε όλο αυτό το φθινοπωρινό τοπίο με τις όμορφες κόρες σου θαναι ΄,τι πρέπει να τις μυήσεις στις ομορφιές της λεσβιακής υπαίθρου καθώς είναι δεκτικότατες στη μάθηση και με άποψη.
Χαιρετισμούς και χαλαρά. Δεν αξίζει…
ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ.
ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ.
ΚΑΙ ΕΞΗΓΩ.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΡΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ. Ο ΠΡΥΤΑΝΗΣ ΤΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Κ. ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ Κ. ΖΟΥΡΟΣ.
ΑΤΟΜΑ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΙΚΑΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ ΤΟ ΔΗΜΟ ΛΕΣΒΟΥ.
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ Ν.Δ. ΚΑΙ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ(ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥΣ).
ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΤΗΡΙΞΑΝ Η ΜΕΝ Ν.Δ. ΤΟ ΧΑΤΖΗΚΟΜΝΗΝΟ, ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΩΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΟ ΔΗΜΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ(ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ),ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΑΙΟΛΙΚΟΥ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΟΝ ΑΙΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, ΤΟ ΔΕ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗΡΙΞΕ ΠΑΤΕΡΕΛΛΗ, ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΧΡΕΩΣΑΝ ΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ, ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΤΑΣΘΑΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΗΤΕΙΑ ΓΙΑΚΑΛΗ.
ΦΤΑΣΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΒΟΥΝΑΤΣΟΣ Ή ΧΑΤΖΗΚΟΜΝΗΝΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΟΧΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΙΚΑΝΟ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΧΡΗΣΤΟ, ΑΦΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ, ΤΟΣΟ ΩΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΩΣ ΝΟΜΑΡΧΗΣ.
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ ΦΑΓΑΝΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΙΟ ΙΚΑΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΗΣΑΝΕ ΤΙΣ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΔΗΘΕΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ.