Γράφει ο Γιάννης Μαλλής. Τι σχέση μπορεί να έχει ένας Αργεντίνος πολίτης που κάνει διακοπές στην Αθήνα, ένας Αμερικάνος και ένας δεύτερος Αργεντίνος οικονομολόγος με όλους εμάς που σε λίγες μέρες θα πάμε να ψηφίσουμε; Ας διαβάσουμε μέχρι το τέλος… Πριν λίγο καιρό εδώ στην Αθήνα είχα την ευκαιρία να ακούσω από έναν Αργεντίνο πολίτη ορισμένα πράγματα για την κατάσταση στην Ελλάδα.
Ο Αργεντινός αυτός βρέθηκε για ολιγοήμερες διακοπές εδώ στην χώρα μας σαν προσκεκλημένος ενός προσωπικού μου φίλου, διευθυντή-αντιπροσώπου στην Ελλάδα μιας Αμερικανικής εταιρείας. Ο Αργεντινός είναι ο αντιπρόσωπος της συγκεκριμένης εταιρείας στην Αργεντινή.
Μεταξύ άλλων είπε ότι η κατάσταση στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή του θυμίζει -δυστυχώς- την πατρίδα του. Βλέπει δηλαδή πολλά κοινά σημεία. Και όλοι ξέρουμε την κατάληξη της Αργεντινής πριν λίγα χρόνια. Για να καταλάβουμε πόσο σοβαρό είναι αυτό, θα αναφέρω μόνο μία φράση του, όταν μας περιέγραφε την κατάσταση στην Αργεντινή:
“…Tα χρήματα δεν υπήρχαν, δεν είχαν αξία. Έπρεπε να ζήσουμε, να φάμε, να αποκτήσουμε αγαθά. Είχαμε πανικοβληθεί. Προσπαθούσαμε να ανταλλάξουμε υπηρεσίες. Δηλαδή αν εγώ ήμουν κουρέας και εσύ ήσουν εφημεριδοπώλης, ερχόσουν σε μένα να σε κουρέψω και εσύ μετά μου έδινες εφημερίδες για πέντε μέρες δωρεάν. Κάποια στιγμή αυτό δεν απέδιδε. Χάναμε τον λογαριασμό. Οπότε αναγκαστήκαμε να τυπώσουμε χρήματα, ψεύτικα χρήματα, κάτι σαν “Μοnopoly”. Σε κούρευα και μου έδινες 1 χαρτί-νόμισμα. Μετά ερχόμουν σε εσένα για κάποια υπηρεσία και σου επέστρεφα το χαρτί-νόμισμα…”
Τα λόγια του μου φαίνονταν, σαν από άλλο πλανήτη, σαν ξένα και αδιάφορα για μένα. Τώρα όμως που περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο οι φράσεις για τα χρήματα – “Monopoly” μου έρχονται στο μυαλό.
Σαν να μην φτάνει αυτό σας παραθέτω και τις απόψεις ενός Αργεντινού (σύμπτωση) οικονομολόγου του Claudio Katz. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άϊρες και σύμβουλος των κυβερνήσεων της Βολιβίας και της Βενεζουέλας. Υποστηρίζει ότι: «Η Ελλάδα, παρότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές από την περίπτωση της Αργεντινής, θα έχει ανάλογη διαδρομή…».
“…Η συνταγή που δόθηκε στην Ελλάδα είναι πιο σκληρή και από αυτή που είχε επιβληθεί στην Αργεντινή στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Εάν δεν αναλάβουν οι πιστωτές μέρος του χρέους, δηλαδή εάν δεν υπάρξει αναδιάρθρωση, η κοινωνία θα ισοπεδωθεί και το χρέος δεν θα πληρωθεί ποτέ…”
“…Όταν μία χώρα έχει πολύ μεγάλο χρέος, το πρόβλημα δεν είναι αποκλειστικά δικό της. Είναι ΚΑΙ των δανειστών. Συνεπώς πρέπει να βρεθεί τρόπος να μειωθεί το χρέος και για την Ελλάδα και για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Με τα νεοφιλελεύθερα μέτρα του ΔΝΤ η Αργεντινή πάλευε περίπου πέντε χρόνια αλλά δεν απέφυγε τη στάση πληρωμών…”
Το ακούσατε αυτό φίλοι Πλωμαρίτες; Πέντε χρόνια! Και μεις θέλουμε να απεμπλακούμε με δύο-τρία κατά τον “θαυματοποιό” πρωθυπουργό μας. Μακάρι βέβαια να έχει δίκιο και να είναι τόσο ικανός και μάγος έτσι ώστε να μπορέσει να τα πάρει από αυτούς που έχουν και τους περισσεύουν για να δώσουν..
Πιο κάτω ρωτούν τον οικονομολόγο: Πώς οδηγήθηκε ο κόσμος στην παραδοχή της πτώχευσης και στην εξέγερση; Και απαντά: “Μέχρι το 2001 λέγαμε πως θέλουμε να είμαστε συνεπείς, μας διακατείχε ένα συναίσθημα ενοχής, τα μέσα ενημέρωσης είχαν φτιάξει το στερεότυπο ότι ο λαός είναι τεμπέλης, αμέριμνος και διεφθαρμένος. Όσο περνούσε όμως ο καιρός και δεν φαινόταν διέξοδος, παρά τις θυσίες, την ανεργία στο 30% και την κοινωνική περιθωριοποίηση ακόμη και των μεσαίων στρωμάτων, ο κόσμος κατάλαβε ότι δεν είχε τίποτε να χάσει και επαναστάτησε. Στην αρχή, βέβαια, είχαμε εντελώς διαφορετική κατάσταση. Τα μεσαία στρώματα στρέφονταν κατά των ανέργων και των περιθωριοποιημένων ομάδων, αλλά όταν έχασαν και αυτοί τα πάντα με τη δέσμευση των καταθέσεων το ρεύμα αμφισβήτησης έγινε καθολικό.”
Και η επόμενη ερώτηση είναι: Και στο ελληνικό πρόβλημα, δηλαδή, δεν βλέπετε άλλη λύση από την εξέγερση και την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους;
“…Νομίζω ναι. Μόνο η ευθεία αμφισβήτηση αυτής της συνταγής μπορεί να δώσει διέξοδο από το πρόβλημα…”
Με μεγάλο ρίσκο όμως και για τον κόσμο και για τη χώρα.
“…Αναμφίβολα το ρίσκο μιας τέτοιας πορείας είναι μεγάλο. Όμως η παραμονή στον μηχανισμό επιτήρησης, η ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, η ισοπέδωση της κοινωνίας, ενέχουν πολύ μεγαλύτερο ρίσκο χωρίς την παραμικρή ελπίδα…”
Και ελπίζω να έχετε ακούσει για μια περίεργη οδηγία του Νάτο, εκεί κατά τον Αύγουστο, που λέει ότι ένα Ελληνικό πολεμικό αεροσκάφος ΔΕΝ μπορεί να πετάξει ανατολικά από τη Λάρισα και να προσγειωθεί σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου. Κάτι τέτοιο μάλιστα αναφέρθηκε και από τον Λαζόπουλο στην εκπομπή του στις 27 Οκτωβρίου. Πάντα η Τουρκία εκμεταλλεύονταν περιόδους κρίσης και αποσταθεροποίησης για να επιβάλλει τα δεδομένα και πάγια σχέδιά της.
Και σε όσους όλα αυτά φαντάζουν αδιάφορα σας παραθέτω και ορισμένες απόψεις του διεθνούς φήμης και εγκυρότητας οικονομολόγου Νουριέλ Ρουμπίνι σε συνέντευξή του, στον Αθανάσιο Έλλις στην εφημερίδα Καθημερινή.
“…Οι Έλληνες γυρίζουν και δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι ποτέ δεν θα προχωρήσουν σε πτώχευση. Το ζήτημα δεν είναι η πτώχευση. Πολύ λίγα κράτη κάνουν ξεκάθαρη πτώχευση. Αλλά πολλά προχωρούν σε επιβαλλόμενη από τις αρχές, που διέπουν τις αγορές, ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους τους. Αλλά το κάνουν υπό την απειλή της πτώχευσης, αλλιώς κανείς δεν θα δεχόταν οικειοθελώς να πάρει νέο χρέος με χειρότερη προμήθεια…”
Και πιο κάτω διαβάστε την άποψή του για την… αναπόφευκτη πτώχευση:
“…Για μένα είναι αναπόφευκτη. Θα συμβεί. Διότι είναι αδύνατον να επιζήσει η Ελλάδα με ένα χρέος που φθάνει στο 150% του ΑΕΠ. Να αντικαταστήσει το ιδιωτικό χρέος με δημόσιο, να μπορέσει να αποπληρώσει το ΔΝΤ και την Ε.Ε. ύστερα από τρία χρόνια και να επιστρέψει στις αγορές με τα spreads να παραμένουν στο ζενίθ. Θα χρειαστεί μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση. Αν δεν θέλετε να την πείτε πτώχευση, μην τη λέτε πτώχευση. Πείτε τη αναδιάρθρωση υπό πίεση. Έχει συμβεί τόσες φορές. Και κανείς δεν πιστεύει ότι δεν θα συμβεί και στην περίπτωση της Ελλάδας…”
Αυτά τα ολίγα πατριώτες Πλωμαρίτες. Καλό είναι να πάμε “υποψιασμένοι” στις κάλπες. Πολλά ακούσαμε και ακούμε και ο καθένας πολιτικάντης, μας υποσχέθηκε ότι του… λέει να μας λέει… η γραμμή του κόμματος που τον στηρίζει. Η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη φάση και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είμαστε εμείς. Δεν έχω να σας προτείνω τι να ψηφίσετε ή τι να μην ψηφίσετε. Βάλτε τον νου να δουλέψει και πάρτε επιτέλους την ευθύνη για αυτό που θα ακολουθήσει. Αλλά ένα μπορώ να πω. Ας μην φανατιζόμαστε με μία πολιτική “λύση” ή “εκδοχή” νομίζοντας ότι επειδή ωφεληθήκαμε (βολευτήκαμε) κάποια στιγμή εμείς ή κάποιος συγγενείς μας θα μπορούμε να καρπωνόμαστε αυτό το όφελος διά βίου. Ούτως ή άλλως ΑΥΤΕΣ οι τακτικές οδήγησαν την Ελλάδα σε ΑΥΤΗ την πολύ δύσκολη φάση που διανύουμε. Και τα ψέμματα τελείωσαν. Τώρα που πιάσαμε… πάτο ας κοιτάξουμε επιτέλους ψηλά και προς τα μπροστά. Ας αλλάξουμε τον εαυτό μας και ας δούμε επιτέλους διορατικά το μέλλον και όχι μόνο το εφήμερο παρόν. Ας δούμε το δάσος και όχι το δέντρο.
Καλή ψήφο και καλή δύναμη.
Ποιόν Θα Ψηφίσετε Για Περιφερειάρχη; Total Voters: 363
Loading ...
Ποιόν θα ψηφίσετε για Δήμαρχο Λέσβου; Total Voters: 595
Loading ...
όταν τα κανάλια μας πρήζουν κάθε μέρα και κάθε ώρα,
με βομβαρδισμό πανικού,
ξέρουμε τι κρύβεται:
– Σιγά μην τους καίει ο λαουτζίκος και οι θεσμοί, περισσότερο από Το 20% στη φορολογία των διαφημίσεων.
– Η ΑΓΩΝΙΑ τους είναι ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΕΙ ΧΕΡΙ ΣΤΟΝ “ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ” που είναι και χρυσοπληρωμένος απο την έμεση φορολογία μας όταν αγοράζουμε τα προϊόντα των χορηγών στις εκπομπές-σκουπίδια τους.
Ήταν ανάγκη να κουβαληθεί και στους Πλωμαρίτες το κουτσομπολιό στο γόνατο, δύο ανώνυμων Αργεντίνων κι ενός Αμερικανού…
και της θειάς μου τσ’ Αμιρσούδας;
ΔΕν δικαιούμαι να ομιλώ, ως μη Πλωαρίτης, το ξέρω…
αλλά …
τι να πω…
τουλάχιστον να ξέραμε τι πίνανε οι τρεις καλοί μας φίλοι…
κι ΑΝ ήτανε ληγμένα…ΤΑ ΠΟΤΑΚΙΑ ΤΟΥΣ
ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟ ΑΛΛΑ
ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΣΕ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ
ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
έστω και αν η διαχείριση αυτή είναι Πλωμαρίτικης εμβέλειας…
και πάλι 1000 συγνώμη για την παρέμβαση
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΣ.
Πάμε πάλι. Ο πρώτος είναι Αργεντίνος πολίτης, επιχειρηματίας, που βίωσε παρόμοιες καταστάσεις στη χώρα του και μου σχολίασε εκτενώς την Ελληνική πραγματικότητα.
Το όνομά του είναι VERNON GREENBERG και αν θέλετε κύριε Νέμτσα μπορώ να σας φέρω σε επαφή…
Ο δεύτερος είπαμε: Είναι ο CLAUDIO KATZ Αργεντίνος οικονομολόγος. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άϊρες και σύμβουλος των κυβερνήσεων της Βολιβίας και της Βενεζουέλας.
Ο τρίτος είπαμε: Διεθνούς φήμης οικονομολόγος ΝΟΥΡΙΕΛ ΡΟΥΜΠΙΝΙ. Η γνώμη του είναι από συνέντευξη, στην εφημερίδα Καθημερινή.
Ως εκ τούτου αδυνατώ κύριε Νέμτσα, να καταλάβω τον συσχετισμό με την θεία σας την Αμερσούδα και με “κουτσομολιά στο γόνατο”…
Γενικότερα ολόκληρο το άρθρο είναι προϊόν προσεκτικού και επίπονου ρεπορτάζ σύμφωνα με τους κανόνες δεοντολογίας της Ένωσης Συντακτών Π. Η. Τ., και ποτέ ΔΕΝ θα “πρόσφερα” στους Πλωμαρίτες συμπολίτες μου κάτι πρόχειρο και βιαστικό. Μετά την ανάγνωση του άρθρου -που προσφέρεται δωρεάν- ο καθένας μπορεί να κρίνει να συμφωνήσει ή διαφωνήσει.
Θα το γράψω όπως το σιγομουρμούρισα όταν διάβασα το πρώτο σχόλιο:Άλλο πάλι τούτο!!”
Νομίζω πως αρχίζουμε να χάνουμε την ψυχραιμία μας.
Και δω λογοκρισία;
Εφόσον η δημοσίευση είναι επώνυμη και υπογεγραμμένη δεν φέρει ψέγος ασχέτως αν συμφωνεί ή όχι κανείς με το περιεχόμενο. Εξἀλλου το εκάστοτε γραπτό εκθέτει αυτόν που το υπογράφει πρωτίστως και μετά τον αναγνώστη.
…και πάλι “χίλιες και μία” συγνώμες για την παρέμβαση…
Επ΄ Ευκαιρία ….
Τίποτα δεν είναι άσχετο
1.Από την Αργεντινή ήταν κι ο ΤΣΕ και δούλευε γιατρός σε λεπροκομεία.
Από τη σημερινή Σπιναλόγκα της οικονομίας ποιος θα μας βγάλει κα ιμε
τι λούβα θα βγούμε ;
και …..
2. ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΙΝ ΛΕΣΒΙΟΙ εν ΔΝΤ ΑΔΕΛΦΟΙ
ΨΗΦΙΣΤΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΣΒΟ
http://alfavitario.blogspot.com/2010/11/blog-post.html
Δεν έκανες τίποτα κακό για να ζητάς συγνώμη.
Μια παρέα είμαστε. Ιντερνετικοί φίλοι!
Απλά εσύ είπες κάτι και εγώ έπρεπε να απαντήσω.
Έφαγα 4 ώρες να γράψω το πιο πάνω άρθρο (νύχτα) όταν η οικογένεια είχε κοιμηθεί.
Με στεναχωρεί που το Πλωμάρι δεν έχει εφημερίδα, ραδιόφωνο ή τηλεόραση.
Με στεναχωρεί που δεν είμαι εκεί για να προσφέρω. Ακόμα και… κάστανα να ήξερα να ψήνω και να πουλάω θα ήθελα να τα ψήνω και να τα πουλάω για Πλωμαρίτες.
Ακούω τόσα εδώ στην Αθήνα και μεταφέρω όσα μπορώ αφιλοκερδώς και δίνοντας προσωπικό χρόνο όπως άλλωστε και ο admin.
Για τον πανικό δεν τα λέω εγώ. Δεν είμαι κινδυνολόγος. Μακάρι να μην συμβεί ούτε το 1/1000 από αυτά που λένε κάποιοι: Αυτή τη στιγμή (Πέμπτη 18:50) δίνει συνέντευξη ο Αλαβάνος στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και μεταφέρει ότι ο κύριος οικονομικός σύμβουλος της Μέρκελ υποστήριξε ότι στην Ελλάδα θα γίνει… εμφύλιος πόλεμος. Όχι με τη μορφή -λέει- όπως παλιά αλλά με μορφή συγκρούσεων κλπ.
Τι να πω; Λένε, λένε όλοι, λέω και ‘γω, λες και συ. Ας ακούμε και ας δεχόμαστε ότι μας υπαγορεύει η συνείδηση και το ένστικτό μας.
Δελτίο ειδήσεων ΤΩΡΑ (6:00) στο ραδιόφωνο:
Σύμφωνα με περιοδικό Economist,
η Ελλάδα πρώτη -σε πιθανότητες- για πτώχευση,
από τις χώρες παγκοσμίως.
Στη δεύτερη θέση η Βενεζουέλα.
Ακόμα -λέει- και με κυβέρνηση συνεργασίας αμέσως μετά τις εκλογές…
Δεν πάμε καλά.
Μακάρι αυτό να είναι πρόχειρο ρεπορτάζ και κουτσομπολιό στο γόνατο.
Μακάρι.
RE MPAMPH POY EIDES TH SOBAROTHTA STHN ELLADA KAI DEN THN EIDA EGW?
Comments are closed.