Γράφει ο Ξενοφών Ε. Μαυραγάνης. Είπαν πως πολιτισμός είναι η ποιότητα ζωής ενός λαού. Ο πολιτισμός περιλαμβάνει τους όρους ζωής, την αλληλεγγύη, την δικαιοσύνη, την ισονομία, την ισότητα, την αδερφοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την παιδεία.
Αν λοιπόν πολιτισμός, είναι το σύνολο αυτών των επιτευγμάτων των λαών, είναι αυτονόητο, πως τα θετικά του αποτελέσματα, πρέπει να τα γεύεται και να απολαμβάνει όλος ο λαός.
Παρ’ όλ’ αυτά ένας σημαντικός άνθρωπος του Πολιτισμού και διανοητής της Αριστεράς, ο αναπληρωτής καθηγητής του ΕΚΠΑ Μάνος Στεφανίδης, γράφει : «Ο μύθος λέει ότι η Αριστερά υποστηρίζει τον πολιτισμό και προστατεύει τους δημιουργούς. Η αλήθεια είναι ότι οι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί γενικότερα προσβλέπουν στην πλειονότητά τους στην Αριστερά, εμπνέονται από τα οράματά της, για έναν καλλίτερο κόσμο..».
Προσωπικά, επειδή πιστεύω ακράδαντα πως ο πολιτισμός, είναι επιβεβλημένο να γίνει κτήμα του όλου λαού και νομίζω το έχω αποδείξει με την μέχρι τώρα δράση μου, αλλά και επειδή δεν τον επικαλούμαι για λόγους διαφημιστικούς και προπαγάνδας, νομίζω δικαιούμαι να σκέφτομαι, πως η διάδοσή του, μπορεί να λειτουργήσει στον κατατετμημένο Δήμο Μυτιλήνης, που ως μη περιλαμβάνων μόνο την πόλη της Μυτιλήνης, θα έπρεπε να ονομασθεί Δήμος Ανατολικής Λέσβου, κατά το αντίστοιχο της Δυτικής.
Μέχρι τώρα στον Δήμο Λέσβου υπήρχε ένας αντιδήμαρχος πολιτισμού, κατά κανόνα Μυτιληνιός, που καθόριζε τα πολιτιστικά βάσει του στενού γραφειοκρατικού του κύκλου και των αποκλειστικά Μυτιληνιών γνωριμιών και σχέσεών του, διοργανώνοντας εκδηλώσεις και δράσεις που κατά πλειοψηφία απευθύνονταν στους κατοίκους της Μυτιλήνης.
Όμως τον πολιτισμό, όπως τον εννοούμε εμείς, τον πολιτισμό που διδάσκει, μορφώνει και καλλιεργεί την ψυχή και το πνεύμα των ανθρώπων, πρέπει να τον απολαμβάνουν όλοι οι δημότες. Προς τούτο:
Ο αντιδήμαρχος ή εντεταλμένος εν πάση περιπτώσει επί του Πολιτισμού, θα πρέπει να συνεπικουρείται από ένα συμβούλιο ή επιτροπή με μέλη ανά έναν εκπρόσωπο των άλλοτε δημοτικών ενοτήτων. Δηλ. ανά ένα εκπρόσωπο της Αγιάσου, της Γέρας, του Ευεργέτουλα, του Πλωμαρίου. Ώστε οι αποφάσεις του και οι δράσεις του να συνδέονται με τις επί μέρους τοπικές κοινωνίες. Αυτή η επιτροπή μαζί με τον αντιδήμαρχο θα επιλέγει την γκάμα των εκδηλώσεων, το πρόγραμμά τους, τους τόπους πραγματοποίησής τους και φυσικά το κόστος τους.
Το πολυδιαφημισμένο δηλαδή «Λεσβιακό καλοκαίρι», δεν θα πραγματοποιείται μόνο στην πόλη της Μυτιλήνης, αλλά σ’ όλα τα κεφαλοχώρια και φυσικά οι εκδηλώσεις δεν θα πραγματοποιούνται μόνο το καλοκαίρι, προς τέρψιν αποκλειστικά των επισκεπτών, αλλά όλο το χρόνο, ώστε να έχουν την ευκαιρία να μετέχουν των καλλιτεχνικών και πνευματικών διεργασιών, όλοι οι δημότες. Για παράδειγμα στο Πλωμάρι η ΛΕΣΧΗ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ, έχει καθιερώσει την Κινηματογραφική Παρασκευή, κατά την οποία προβάλλονται ταινίες σημαντικές για την καλλιτεχνική τους αξία, καταγεγραμμένη στο κινηματογραφικό μητρώο. Αυτή όμως η δραστηριότητα γίνεται παράνομα, αφού δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα του σωματείου, να νοικιάζει τις ταινίες είτε από την ταινιοθήκη Ελλάδος, είτε από τα γνωστά γραφεία εκμετάλλευσης. Μέχρι τώρα, ευτυχώς, μόνο δυο φορές έχει αντιμετωπίσει απειλές, από τους εμπόρους του είδους, χωρίς συνέπειες. Όμως το πρόβλημα υπάρχει. Η αντιδημαρχία Πολιτισμού λοιπόν θα μπορεί να προμηθεύεται ταινίες και να τις διανέμει σ’ αυτούς που θέλουν να τις προβάλουν και φαντάζομαι πως και ο Παγγεραγωτικός και το Αναγνωστήριο της Αγιάσου, θα θέλουν να έχουν μια τέτοια δραστηριότητα. Αυτή η επιτροπή επίσης, θα μπορεί (έχοντας βέβαια κάποια κονδύλια) να μεταφέρει εκθέσεις φωτογραφίας, ζωγραφικής, ομιλίες αρχαιολογικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος, στις δημοτικές ενότητες, προς τέρψη και ψυχαγωγία των εκεί δημοτών. Στο Πλωμάρι ακόμα υπάρχει και δρα ένας όμιλος Σκανδιναυών ,που διαθέτουν κατοικίες και περνούν πολλούς μήνες τον χρόνο εκεί, που εκτός των άλλων χορηγεί και υποτροφίες σε αποφοίτους των λυκείων. Με τον όμιλο αυτόν θα μπορούσε π.χ. να αποκατασταθεί συνεργασία, ώστε καλλιτεχνικά δρώμενα (ζωγραφική, θέατρο, μουσική) να μεταφέρονται ή να ανταλλάσσονται με αντίστοιχα δικά τους.
Επειδή πολιτισμός, δεν είναι μόνο η παρεχόμενη, κατά τους θερινούς μήνες τραγουδιστική ψυχαγωγία, όχι πάντοτε κάποιας στάθμης, αλλά κάθε είδους δραστηριότητα που στοχεύει στην ανάπτυξη και την καλλιέργεια των ψυχικών και πνευματικών λειτουργιών. Και, επαναλαμβάνω, αποβλέπει στην ενίσχυση των μονίμων κατοίκων της περιφέρειας να μείνουν, να δράσουν και να παράξουν στον τόπο που γεννήθηκαν και επιθυμούν να διαβιώσουν κι όχι απλώς να διασκεδάσουν τους τουρίστες, που ασφαλώς είναι ευπρόσδεκτοι και επιθυμητοί .
Αυτό που έχει σημασία να αντιληφθούμε οι πάντες, είναι ότι η τροποποίηση του Καλλικράτη, από τον Κλεισθένη, σκοπό και στόχο έχει να ενισχύσει τους μικρούς οικισμούς, ώστε αυτοί είτε να ξαναζωντανέψουν στο βαθμό που αυτό είναι δυνατόν, είτε να παύσουν να φυλλοροούν και να νεκρώνονται βαθμιαία. Κι ένα τέτοιο έργο, ανήκει αποκλειστικά και μόνο στην Αριστερά, αρκεί να κάνει πράξη αυτά που οραματίζεται και να μην πηγαίνει με το ρεύμα.
