Άρθρο του Αριστείδη Κυριαζή από τη στήλη του “Χρονογραφήματα” στην εφημερίδα Εμπρός. Λέσβος και Μυτιληναίων Αιγιαλός. Δεκαπενθήμερες επισημάνσεις. Το Σάββατο το βράδυ της 1ης Νοεμβρίου 2014, ανεβαίνοντας με την Ερατώ τα καλότεχνα ξύλινα σκαλοπάτια της φιλόξενης και δραστήριας Λέσχης Πλωμαρίου «Βενιαμίν ο Λέσβιος», κοντοσταθήκαμε, ώστε απαλλαγμένοι από τους θορυβώδεις τριγμούς, που προκαλούσε το ανέβασμά μας στην παλιά σκάλα, να απολαύσουμε το ρομαντικό ποίημα του Διονύσιου Σολωμού «Την είδα την Ξανθούλα», μελοποιημένο από το Νικόλαο Μάντζαρο, που ακουγόταν μελωδικά από την αίθουσα της Λέσχης.
Κατά τις διαδοχικές παύσεις που παρεμβάλλονται στις στροφές του τραγουδιού, ανεβαίναμε σταδιακά τα σκαλιά και όταν φθάσαμε στην είσοδο διακρίναμε ανάμεσα στα είκοσι πέντε μέλη της χορωδίας, το φίλο Γιώργο Λαγουμίδη του Βρασίδα, που βλέποντας την αμηχανία και τον έκδηλο δισταγμό μας, μήπως η παρουσία μας ενοχλούσε, χαμογελώντας, μας έγνεψε να περάσουμε στην αίθουσα.
Επιλέξαμε το γωνιακό τραπέζι, δίπλα στη βιβλιοθήκη, όπου πάνω του βρήκαμε το φυλλάδιο με τους στίχους των τραγουδιών και απολαμβάνοντας ένα καραφάκι ούζο «Βαρβαγιάννη», με νόστιμους μεζέδες από την προσηνή κυρία Πελαγία Χατζηκυριάκου και με κύριο πιάτο τους εξαίσιους τηγανητούς αμανίτες από το ιστορικό και γραφικό Μεγαλοχώρι, προσπαθούσαμε να τραγουδήσουμε ψιθυριστά τα επόμενα τραγούδια που ακούγαμε από τη χορωδία, το σέρβικο αντιπολεμικό «Tamo Daleko», το ιταλικό «Santa Lucia» και το ελληνικό «Τζαμάικα» του Μάνου Λοΐζου, ακολουθώντας το ρυθμό και τις πολλαπλές διορθωτικές αλλά κατανοητές οδηγίες ακόμα και σε μας τους αδαείς άδοντες, που έδινε στην καλλίφωνη χορωδία ο εβδομαδιαία μετακινούμενος εξ Αθηνών εξαίρετος μαέστρος Γιώργος Παζαΐτης, του Ωδείου «Νίκος Σκαλκώτας».
Στο τέλος της πρόβας, χειροκροτώντας με ενθουσιασμό, ζητήσαμε λεπτομέρειες και υλικό από το φίλο Θεολόγο Πατερέλη, τον αεικίνητο πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Χορωδίας του Πολιτιστικού Συλλόγου «Αλκαίος» Πλωμαρίου. Εκείνος, μάς έδωσε το καλαίσθητο φυλλάδιο που συνοδεύει το από το 2000 CD του «Αλκαίου», με το εικονιζόμενο εξώφυλλο από λεπτομέρεια του πίνακα του Θεόφιλου: «Η ποιήτρια της νήσου Λέσβου Σαπφώ και ο κιθαρωδός Αλκαίος».
Στο CD καταγράφεται ο τίτλος «ΕΡΥ ΠΑΛΕ», που αποτελεί ναυτικό παράγγελμα και σημαίνει «τράβα το κουπί πάλι», από το τραγούδι των κωπηλατών του Αιγαίου, που τραγουδιέται σαν ναυτικό ή αποκριάτικο με παραλλαγές ρυθμού και στίχου στα απέναντι Ψαρά, στις γειτονικές Οινούσσες, στη μακρινή Ρόδο και στα φιλόμουσα Πλωμάρια.
Συντελεστές της έκδοσης καταγράφονται ο Διευθυντής της χορωδίας Γιώργος Παζαΐτης, οι μουσικοί Βερβέρη Πέμυ (Σαντούρι), Μαρμαρινός Μανώλης (τουμπερλέκι), Πασπάτης Άλκης (ούτι) και Χριστιανός Νίκος (βιολί), καθώς και η τότε χορωδία των είκοσι επτά μελών.
Στο CD ακούγονται, άριστα εκτελεσμένα, τα τοπικά παραδοσιακά τραγούδια: «Τζιβαέρι», «Η Τράτα», «Ψηλά ‘ν’ τα παραθύρια σου», «Έρι Ερινάκι», «Πότε άσπρα πότε μαύρα», «Τα ματέλια σου τα μαύρα», «Όμορφη ξανθιά Σμυρνιά», «Τα ξύλα», «Δε πάου στου Πλουμάρ’», το οργανικό Αϊβαλιώτικο, ο Νυφκάτος, το Νάνισμα, το Νταντάνισμα, «Εσύ κοιμάσαι», «Πάρε Μαριώ τη ρόκα σου», το οργανικό «Πέργαμε» και το «Έρυ Πάλε».
Στο συνοδευτικό φυλλάδιο γράφονται οι στίχοι όλων των τραγουδιών και σημειώνεται: «Το 1989 γεννήθηκε από μια παρέα τραγουδιστών, η ιδέα της δημιουργίας της χορωδίας του Πλωμαρίου. Ακολούθησε μια τρίχρονη συνεργασία με τον Δήμο Πλωμαρίου, ώσπου το 1992 ιδρύθηκε ο Πολιτιστικός Σύλλογος ο “Αλκαίος”. Στον “Αλκαίο” λειτουργούν και δραστηριοποιήθηκαν κατά καιρούς διάφορα τμήματα όπως: μουσικό, βυζαντινής και ευρωπαϊκής χορωδίας, θεατρικό, εκδρομικό, φωτογραφίας, κινηματογράφου και λαογραφίας».
Από τις πολλαπλές και άξιες συγχαρητηρίων δραστηριότητες του «Αλκαίου», ξεχωριστή ήταν η συμμετοχή της χορωδίας του, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου της, Γιώργου Παζαΐτη, στη μουσική συνάντηση των πολιτισμών του Αιγαίου που πραγματοποιήθηκε στις 10-6-2000 στη Χίο. Στη συναυλία αυτή συμμετείχε και η τουρκική χορωδία του Δήμου Τσεσμέ της Μικρασίας.
Οι δύο χορωδίες τραγούδησαν σκοπούς από τις δύο πλευρές του Αιγαίου με κορυφαία στιγμή την κοινή απόδοση από τις δύο χορωδίες του ωραιότατου ελληνικού τραγουδιού της Σμύρνης «Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία, σ’ αγαπώ γιατί είσαι εσύ, αγαπώ κι όλο τον κόσμο γιατί ζεις κι εσύ μαζί!»
Από το παραπάνω CD αντιγράφω μία στροφή και το ρεφρέν τού ιδιαίτερα έξυπνου τραγουδιού το οποίο με την επίμονα επαναλαμβανόμενη αρνητική σκωπτική διατύπωση «δεν πάου στου Πλουμάρ’», υπονοεί ακριβώς το αντίθετο!
Αυτήν τη στροφή και το ρεφρέν τραγουδώ στην Ερατώ όταν της προτείνω να πάμε στο όμορφο, θαλασσινό, ιστορικό και πλούσιο σε πολιτιστικές δραστηριότητες Πλουμάρ’: «Για ρώτησι τη γλάστρα μι του μπαλκόνι σου / πόσις φουρές τη μέρα περνώ για λόγου σου. / Δε πάου στου Πλουμάρ’ γιατ’ είνι πουταμός / κνούν τα σαλβαρέλια τς είνι παλαβουμός!»
Πηγή: www.emprosnet.gr
