Ψάχνοντας φωτογραφίες της Δρώτας στο google, βρήκαμε ένα πολύ ενδιαφέρον προγενέστερο άρθρο για τη Δρώτα στο blog του καθηγητή πληροφορικής Νίκου Π. Μιχαηλίδη. Διαβάστε τι γράφει: Σήμερα είχα την τύχη και τη χαρά να καλεστώ σε μεσημεριανό γεύμα από τον φίλο και συνάδερφο Μανώλη στο εξοχικό του σπίτι στη Δρώτα.
Η Δρώτα ανήκει στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ακρασίου, το οποίο με τη σειρά του υπάγεται στο Δήμο Πλωμαρίου Λέσβου. Για να πάει κανείς στη Δρώτα θα πρέπει πρώτα να περάσει από το Ακράσι, το οποίο βρίσκεται περίπου 17,5 χλμ. βορειοδυτικά από το Πλωμάρι. Ο δρόμος μέχρι το Ακράσι είναι ασφαλτοστρωμένος και απλά θέλει προσοχή όπως και όλοι οι δρόμοι του επαρχιακού δικτύου στο νησί.
Από το Ακράσι, ο οικισμός της Δρώτας απέχει περίπου 7 χλμ. τα οποία είναι βατός χωματόδρομος. Με το αυτοκίνητο δεν πρόκειται να συναντήσετε κανένα πρόβλημα, αλλά αν είστε με δίτροχο (όπως εγώ), θέλει λίγο περισσότερο προσοχή, ειδικά στο κατέβασμα γιατί σε μερικά σημεία υπάρχει χαλίκι και πέτρες που γλιστράνε.
Παρόλα αυτά, το πράσινο των πεύκων, η αγριάδα των βουνών και η μαγευτική θέα της διαδρομής σε αποζημιώνουν με το παραπάνω!
Φτάνοντας στον οικισμό της Δρώτας όμως, πραγματικά θα πιστέψετε ότι ο χρόνος έχει σταματήσει!
Τα απίστευτης ομορφιάς σπίτια του οικισμού, έχουν αναπαλαιωθεί με μεράκι και κόπο από ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο τους και αναζητούν μια απόδραση μέσα σε ένα μαγευτικό τοπίο.
Βέβαια, υπάρχουν ακόμη αρκετά από τα παλιά σπίτια που έχουν γκρεμίσει, περιμένοντας όμως καρτερικά και αυτά την σειρά τους για να ξαναγεννηθούν από τα χαλάσματα. Δεν είναι άλλωστε υπερβολή αυτό που λένε οι λιγοστοί κάτοικοι του οικισμού, ότι η Δρώτα αποτελεί τον τελευταίο χαμένο παράδεισο της Λέσβου.
Σε απόσταση ακριβώς 1 χλμ από τον οικισμό, βρίσκεται η μαγευτική παραλία της Δρώτας, όπου κάθε καλοκαίρι γεμίζει από λουόμενους αλλά και λάτρεις του camping. Από το blog http://blogs.sch.gr/nikmichailidis
Δείτε ορισμένες φωτογραφίες…
