Πληροφορηθήκαμε από τοπικό σύμβουλο και άλλους συμπολίτες μας, ότι εχθές Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013, είχαμε νέες αφίξεις προσφύγων οι οποίοι αποβιβάστηκαν στη παραλία της Μελίντας. Το παράξενο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι ούτε η αστυνομία ούτε το λιμενικό επιλήφθηκε του θέματος και η μια υπηρεσία έριχνε τις ευθήνες στην άλλη.
Οι πρόσφυγες περπάτησαν προς το Πλωμάρι και ζητούσαν πληροφορίες από κάτοικους του Πλωμαρίου για το που βρίσκεται ο σταθμός λεωφορείων, για να πάνε αρχικά στη Μυτιλήνη και στη συνέχεια από εκεί στην Αθήνα. Μέχρι αργά το βράδυ σύμφωνα με μαρτυρίες συμπολιτών μας, οι άνθρωποι αυτοί περιφέρονταν στους δρόμους του Πλωμαρίου, κάποιοι εθεάθησαν στον Τρύγωνα και άλλοι στον Παπάδο Γέρας.
Η καταγωγή τους σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες είναι από το Αφγανιστάν. Υπολογίζεται ότι πρόκειτε για περίπου 50 άτομα μεταξύ των οποίον αρκετοί νεαροί και νεαρές και έφηβοι.
*Η φωτογραφία είναι από το αρχείο.
Στο σημερινό αστυνομικό δελτίο Λέσβου διαβάζουμε ότι συνελήφθησαν αλλοδαποί για παράνομη είσοδο στη χώρα στην περιοχή της Παγανής και την Μυτιλήνης, οι οποίοι πιθανόν να περπάτησαν από τη Μελίντα μέχρι εκεί.
Σύλληψη αλλοδαπών για παράνομη είσοδο στη Χώρα.
Χθες (08-10-2013) το απόγευμα, συνελήφθησαν στη Μυτιλήνη, από Αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Μυτιλήνης, -15- αλλοδαποί (άνδρες), υπήκοοι Ερυθραίας, Αφγανιστάν και Συρίας, για παράνομη είσοδο στη Χώρα.
Σύλληψη αλλοδαπών για παράνομη είσοδο στη Χώρα.
Χθες (08-10-2013) το βράδυ, συνελήφθησαν στην περιοχή «Παγανή» της Μυτιλήνης, από Αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Μυτιλήνης, -7- αλλοδαποί (5 άνδρες και 2 γυναίκες), υπήκοοι Ερυθραίας και Αφγανιστάν, οι οποίοι συνόδευαν και 5 παιδιά, για παράνομη είσοδο στη Χώρα.
από @ntifa 19:12, Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013
θεματικές: Κρατική καταστολή – Κοινωνικός έλεγχος \ Μετανάστες/τριες – Πρόσφυγες – Μειονότητες
Η “ΛΑΜΠΕΝΤΟΥΖΑ” ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ:
….
“Καλώς ήρθατε στην Ιταλία” ήταν ο τίτλος της ιταλικής εφημερίδας Il Tempo την επομένη του τραγικού ναυαγίου ανοιχτά της Λαμπεντούζα. Ενός ναυαγίου που άφησε πίσω του πάνω απο 230 νεκρούς ανθρώπους που προσπαθούσαν να ξεφύγουν απο εναν εφιάλτη για να βρουν ένα βάρβαρο τέλος στα νερά της Μεσογείου.
……………………………………………………
Ένας παρόμοιος τίτλος θα μπορούσε να έχει τυπωθεί πολλές φορές όμως και στις ελληνικές εφημερίδες.
Θα μπορούσε να έχει αποτυπωθεί σε μια ταμπέλα στη Σάμο, τη Λέσβο ή την Κώ.
Εκεί που μέσα σε μόλις έναν χρόνο 136 άνθρωποι έχουν βρει το θάνατο, προσπαθώντας με μικρές βάρκες να φτάσουν στην Ευρώπη. Και αυτοί είναι μόνο οι άνθρωποι που βρέθηκαν απο τις αρχές…
………………………………………………………
31 Ιουλίου 2012:
Τουλάχιστον 24 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κοντά στα παράλια της Τουρκίας όταν προσπάθησαν να φτάσουν στην Ελλάδα.
………………………………………………………
6 Σεπτεμβρίου 2012:
61 άνθρωποι μεταξύ των οποίων 28 παιδιά και τρία βρέφη έχασαν τη ζωή τους 50 μόλις μέτρα απο τη Σάμο, όταν το πλοιάριο στο οποίο επέβαιναν προσέκρουσε σε βράχο και βυθίστηκε. Ήταν πρόσφυγες απο την Συρία, τη Παλαιστίνη και το Ιράκ. Τα πτώματα τους ξεβράζονταν για μέρες στις ακτές του νησιού.
……………………………………………………..
16 Δεκεμβρίου 2012:
21 πρόσφυγες απο το Αφγανιστάν πεθαίνουν ανοιχτά της Λέσβου μετά απο ναυάγιο. Μόλις ένας άνθρωπος διασώθηκε απο τις λιμενικές αρχές.
……………………………………………………………..
27 Ιουλίου 2013:
21 πρόσφυγες απο το Αφγανιστάν πεθαίνουν ανοιχτά της Λέσβου μετά απο ναυάγιο. Μόλις ένας άνθρωπος διασώθηκε απο τις λιμενικές αρχές.
…………………………………………………………….
27 Ιουλίου 2013:
6 Σύροι πρόσφυγες μεταξύ των οποίων δύο παιδιά χάνουν τη ζωή τους ανοιχτά της Κώ κοντά στην Ψέριμο.
……………………………………………………………
1 Αυγούστου 2013
24 άνθρωποι ανασύρθηκαν νεκροί ανοιχτά του Εζινε στα τουρκικά παράλια όταν ναυάγησε η βάρκα τους που είχε προορισμό τη Λέσβο. Ανασύρθηκαν ζωντανοί 12 άνθρωποι.
…………………………………………………………
Του Ιάσονα Παναγιωτόπουλου
Πηγή: Στο Κόκκινο
……………………………………………………………
……………………………………………………………
Και ένα ακόμα κείμενο:
……………………………………………………………
ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ
…ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: Από αυτούς που ξεριζώνονται από τον τόπο τους, οικογένεια και φίλους λόγω πολέμων, διώξεων και πείνας.
Που είτε πουλάνε τα υπάρχοντά τους στη χώρα τους, είτε χρεώνονται σε τοκογλύφους για να βρουν τις τρεις ή τέσσερις χιλιάδες δολάρια που απαιτούν οι δουλέμποροι για τη μεταφορά τους στη νέα «πατρίδα».
Που πνίγονται στο Αιγαίο.
Ή από τους υπόλοιπους, τους «τυχερούς», που γλίτωσαν, βλέποντας φίλους και συγγενείς να πεθαίνουν.
Που ανατινάσσονται από νάρκες στον Έβρο για να ταφούν ξεχασμένοι στους ομαδικούς τάφους κοντά στα σύνορα.
Που βλέπουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν από φωτογραφίες.
Που είναι πάντα οι τελευταίοι σε κάθε ουρά.
Που μπούχτισαν από βλέμματα μίσους και οίκτου.
Από αυτούς που παρ’ όλα αυτά στέκονται στα πόδια τους και συνεχίζουν να παλεύουν γιατί θέλουν να ζήσουν….
… Διώκονται επειδή είναι… «ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ»: Από αυτούς που αμπαρώνονται φοβούμενοι την αστυνομία και τις «επισκέψεις» από φασίστες.
Που η μόνη φιλοξενία που γνώρισαν στην Ελλάδα ήταν αυτή του «Ξένιου Δία» , των πογκρόμ και του ξύλου.
Που μην έχοντας νόμιμα έγγραφα, όταν μεταφέρονται στο νοσοκομείο, αντί για τις πρώτες βοήθειες τους περιμένουν χειροπέδες. Που στοιβάζονται σε βρωμερά κελιά σαν τις σαρδέλες και όταν αρρωσταίνουν βαριά λαμβάνουν ως θεραπεία ντεπόν ή σαμπουάν από κάποιο σαδιστή μπάτσο.
Που κλείνονται για μήνες στην κάθε Αμυγδαλέζα παρέα με αρουραίους και δηλητηριάζονται σιτιζόμενοι με χαλασμένα κρουασάν.
Που βασανίζονται και βιάζονται κατά συρροή από ένστολους «προστάτες» της δημόσιας τάξης και της νομιμότητας.
Που πηδάνε από τον 3ο κάποιου Α.Τ για να μην απελαθούν.
Που τους «αυτοκτονούνε» γιατί ξέρουν ότι θα πεθάνουν αθόρυβα, ότι κανείς δε θα τους αναζητήσει.
Από αυτούς που παρ’όλα αυτά κάνουν απεργία πείνας ρισκάροντας την ίδια τους τη ζωή, διεκδικώντας αξιοπρέπεια, δικαιώματα και δουλειά.
Είναι από αυτούς που στην «καλύτερη» δικαιούνται να θυματοποιούνται αλλά απαγορεύεται να διαμαρτύρονται και να διεκδικούν. Να ζητιανεύουν αλλά όχι να απαιτούν. Να υπομένουν και να δέχονται οίκτο αλλά όχι να εξεγείρονται.
Αυτή τη στιγμή στα αστυνομικά τμήματα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης βρίσκονται στοιβαγμένοι χιλιάδες μετανάστες εργάτες.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ “ΝΟΜΙΜΩΝ” ΕΓΓΡΑΦΩΝ ( λες και μέσα στις άθλιες συνθήκες που τους επιβλήθηκαν και τους ανάγκασαν να ξεσπιτωθούν υπάρχει ο,τιδήποτε νόμιμο).
Αυτό αρκεί.
Από άνθρωποι μετατρέπονται σε φάκελους και αριθμούς.
Από φίλοι, συνάδελφοι και γείτονες, χαρακτηρίζονται εγκληματίες και δημόσιος κίνδυνος.
Από εργάτες που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στα προβλήματα, ανάγονται οι ίδιοι- ως υπάρξεις- σε πρόβλημα.
Όπως και εμείς αγαπάνε, μισούν ,ονειρεύονται.
ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!
Και όχι να σαπίζουν για ένα χρόνο στο κελί ενός Α.Τ ή σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, επειδή το κράτος της χώρας τους τους οδήγησε στη μετανάστευση και το ελληνικό τους χαρακτηρίζει «λαθραίους» και εγκληματίες.
Λες και οι άνθρωποι είναι εμπορεύματα που εισήλθαν στη χώρα χωρίς να εκτελωνιστούν. «Λαθραίοι» για να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, απλήρωτοι, χωρίς ωράριο και ασφάλιση. Μέσα στο φόβο της παρανομίας, «αόρατοι», για να μην έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται και να διεκδικούν. Για να δημιουργούν κέρδη σε περιόδους ανάπτυξης και να πετιούνται από το παράθυρο σαν πλεονάζον εργατικό δυναμικό στην καπιταλιστική κρίση.
Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΝΤΙΝΟ ΜΑΣ ΜΕΛΛΟΝ. Το μέλλον όλης της εργατικής τάξης.
Οι μετανάστες εργάτες δεν είναι εθνικοί εχθροί. Είναι ταξικοί σύμμαχοι.
Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ, αλλά από τον κοινό μας αγώνα ενάντια στους εκμεταλλευτές μας…
…………………………………………………………………………
κείμενο, με υπογραφή: “ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ/ΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ”