Με αφορμή την κατάληψη του δρόμου στη Λάρσο και την απεργία στο Πλωμάρι εντοπίζω και θέτω δυό -τρία άλλα ζητήματα. Παρατηρώ, αρχικά, ότι δεν υπάρχει κάποιος ή κάποιοι που να μπορούν να γράψουν και να ενημερώσουν τον κόσμο μέσα από ιστοσελίδες, που μπορούν να προσφέρουν ενημέρωση. Είμαστε Πόλη και έτσι θέλουμε να είμαστε και όμως δεν έχουμε μια τοπική εφημερίδα, ένα έντυπο 6-8 σελίδων όχι τίποτα παραπάνω, δεν έχουμε ραδιοφωνικό σταθμό,
δεν έχουμε κάποιους που να μπορούν να παίξουν τον ρόλο του δημοσιογράφου και να ενημερώσουν κι ας μην έχουν ανάλογη προϋπηρεσία ή σπουδές. Όλοι ξέραμε ότι στις 10 το πρωί της Πέμπτης θα γινόταν η συγκέντρωση στη Λάρσο. Το νέο διαδόθηκε και στους Πλωμαρίτες της Αθήνας και συζητήθηκε μέσω τηλεφώνου και από κοντά.
Πήγε 6 η ώρα το απόγευμα της ίδιας μέρας και κανείς δεν είχε γράψει κάτι, κανείς δεν είχε βγάλει το κινητό να τραβήξει μια φωτογραφία. Οι δύο ιστοσελίδες του Πλωμαρίου βουβές. Καλά που βρέθηκε ο Jim σε αυτή την ιστοσελίδα και έγραψε ένα σχόλιο, και καλά που “του κοψε” του admin και το δημοσίευσε σαν αυτόνομη είδηση. Και με καθυστέρηση μια μέρας ήρθε και το φωτογραφικό υλικό. Πάλι καλά.
Θέλω και εύχομαι να λύσουμε τα προβλήματα με τον Καλλικράτη και άλλα τέτοια για να μπορέσουμε να ασχοληθούμε με άλλα ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ.
Θέλουν να μας βάζουν να τρωγόμαστε οι Πλωμαρίτες με τους Αγιασώτες και τους Γεραγώτες και να σταματάμε εκεί.
Θέλουν να κουβεντιάζουμε 24 ώρες το 24ωρο για ποδόσφαιρο (πανελλαδικό φαινόμενο αυτό). Θέλουν να καθόμαστε με παρέα και να συζητάμε γιατί δεν έχουμε τα αυτονόητα: Δρόμους, υποδομές, μαρίνα και τώρα… Δήμο.
Και μεις την πατάμε και μένουμε πίσω.
Σε ιστοσελίδες είμαστε πίσω. Όχι μόνο δεν τις στηρίζουμε όσο πρέπει αλλά πολλοί αντιμετωπίζουν αρνητικά την προσπάθεια. “Άντε ρε που θα γράψεις εσύ για μένα”, ποιος είσαι συ που θα με κάνεις ρεζίλι” με ποιο δικαίωμα δημοσιεύεις ότι έγινε αυτό;” “Να μη το έγραφες”. Και αγνοούμε ακόμα και αυτό που μπορούν να σας διαβεβαιώσουν και δικηγόροι αλλά και δημοσιογράφοι:
“Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης”. Αν ένα γεγονός είναι καθαρό και άσπιλο δεν έχει να φοβηθεί από τη δημοσίευση. Αντίθετα έχει να κερδίσει. Κατά το “καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται” του θυμόσοφου Ελληνικού λαού.
Μην αντιμετωπίζετε επιφυλακτικά το διαδίκτυο και την σωστή ενημέρωση.
Επίσης βρείτε καιρό να ασχοληθείτε και να κουβεντιάσετε για σοβαρότατα θέματα όπως η νέες μορφές ενέργειας, την υπερθέρμανση του πλανήτη, τα καρκινογόνα “Ε” στα τρόφιμα, το καρκινογόνο Laureth Sulfate που υπάρχει από την οδοντόκρεμα που χρησιμοποιείτε μέχρι το υγρό καθαρισμού για το πάτωμα.
Κουβεντιάσετε για τους καταγεγραμμένους σπόρους που μας επιβάλουν να καλλιεργούμε και να καταναλώνουμε. Από Αμερική όλα αυτά. Κατευθυνόμενα. Ακόμα και οι πιπεριές Φλωρίνης είναι υβρίδια από εργαστήρια. Τα δικά μας κολοκυθολούλουδα σιγά μην τη γλίτωναν.
Κουβεντιάσετε για τα σχέδια μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού.
Ποιος είναι ο Κίσιγκερ, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.
Μας έμαθαν να μην κουβεντιάζουμε για την υπερκατανάλωση φαρμάκων.
Αναρωτηθείτε τι είναι και τι κάνει και πως μπορείτε να βρείτε κεφίρ, λιναρόσπορο, βιολογική μη μεταλλαγμένη σόγια και καλαμπόκι, σπιρουλίνα, goji berries. Ενδεικτικά τα αναφέρω αυτά. Α! Και το ζώο που εκτρέφουμε με το τσουβάλι την τροφή που αγοράσαμε από την Καλλονή, ΔΕΝ είναι αγνό και βιολογικό.
Είμαι σίγουρος ότι πιο πιθανό είναι να δω αυτοκίνητο Hummer ή Cayenne στο Πλωμάρι παρά υβριδικό Toyota, Ηοnda ή ηλεκτροκίνητο Chevrolet.
Να υπάρξει προβληματισμός επιτέλους για τα ελληνικά προϊόντα όπως πολύ σωστά θέτει σε άλλη δημοσίευση ο Μανώλης Αρμενάκας.
Να υπάρξει προβληματισμός για την στήριξη της τοπικής αγοράς (Πλωμαρίου).
Να συζητηθεί η μετανάστευση προς την Ελλάδα: Πότε, πως και μέχρι που;
Mας έχουν μάθει να είμαστε “φτηνοί”, να μην φοράμε κράνος και να μην φοράμε ζώνη αν δεν υπάρχει φόβος να μας γράψουν
Μας έμαθαν να είμαστε μάγκες όταν μαρσάρουμε τη μηχανή και κάνουμε φασαρία στις 4 το πρωί την ώρα που ο γείτονας κοιμάται.
Μας έμαθαν να χάνουμε την ουσία.
Να μας αρέσει η επίδειξη οι “μάρκες” στα ρούχα και η φιγούρα.
Να δέρνουμε και να είμαστε πρώτοι στον καβγά.
Να μην διευκολύνουμε τον διπλανό μας στο κτήμα στο βουνό και να μη τον αφήνουμε να περάσει από τον δρόμο.
Μέρα με τη μέρα μας κάνουν αυτό που θέλουν.
Μας έμαθαν αυτό που ήθελαν.
Μας πανικοβάλλουν καθημερινά από τις (κάποιες) εφημερίδες. Το θέμα με τον 13ο και 14ο μισθό ξεκίνησε από ΕΝΑ συγκρότημα και από ΜΙΑ εφημερίδα. Που αυτή πρώτη ήθελε να κόψει τους μισθούς αυτούς από τους εργαζόμενους της.
Μας έμαθαν να μην ανακυκλώνουμε.
Μας έμαθαν να κοιτάμε πολύ τηλεόραση.
Να προβληματιζόμαστε μόνο για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό.
Μας έκαναν να μην ελπίζουμε στην πολιτική.
Να θεωρούμε τυχερό τον εαυτό μας που δουλεύουμε και πέρνουμε “τρεις κι εξήντα”.
Να μην τρέχει και τίποτα που η γυναίκα μας δουλεύει και δεν υπάρχει κάποιος σπίτι να μαγειρέψει σπιτικό φαγητό. Γιατί έτσι “είναι οι ανάγκες και αυτή είναι η ισότητα”.
Μας έμαθαν να μην μας αρέσει η καθαριότητα και η ευπρέπεια γύρω μας.
Μας έμαθαν να μην διαβάζουμε βιβλία.
Μας έμαθαν να είμαστε -εμείς οι νεώτεροι- αλαζόνες.
Μας έμαθαν να πιστεύουμε ότι η κοινωνία η δική μας είναι καλύτερη από των πατεράδων μας.
Μας έμαθαν να αλλάζουμε κινητό επειδή ανέβηκαν τα μεγκαπίξελς.
Μας έμαθαν να μη μας νοιάζει που η γη από το 1980 και μετά ΔΕΝ έχει να μας θρέψει.
Μας έμαθαν να λέμε “πεθαμένες καλησπέρες” (κατά το τραγούδι του Μητροπάνου).
Μας έμαθαν να μην είμαστε Χριστιανοί.
Μας έμαθαν να μην σεβόμαστε τους μεγαλύτερους.
Μας έμαθαν να κλέβουμε την εφορία γιατί μας κλέβει και αυτή.
Μας έμαθαν να ντρεπόμαστε για την Ελλάδα μας.
Μας έμαθαν να μην είμαστε “καλοί”.
Μας έμαθαν ότι το “καλός και αγαθός” σημαίνει και “βλάκας”.
Μας έμαθαν να μην είμαστε άνθρωποι.
Και η ζωή προχωρά… και η στιγμή περνά και χάνεται…
Γιάννης Μαλλής
Γιάννη σε πολλά πράγματα που λες συμφωνώ, τα περισσότερα είναι γνωστά αλλά είναι στο χέρι του κάθε γονιού να μάθει π.χ. το παιδί του να φοράει κράνος ή ζώνη. Φταίει και ο λαός που έχει λάθος νοοτροπία και πιστεύει το τι μας λένε οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια που εξυπηρετούν τα συμφέροντα. Φταίνε όσοι ήταν έξω από τη marfin και λέγαν αφήστε τους να καούν αφού δουλεύουν σε τράπεζα, για τον κόσμο που είχε εγκλωβιστεί. Μη τα ρίχνουμε όλα στο σύστημα.
Και για αποφυγή παρεξηγήσεων σχετικά με το παρόν blog, εσύ το ξέρεις αλλά πρέπει να το ξέρουν και όσοι μας διαβάζουν ότι εγώ ως ιδιοκτήτης δεν ζω στο Πλωμάρι πλέον μόνιμα και γ’ αυτό σου είχα πει μακάρι να ήμασταν εκεί για να πηγαίναμε στη Λάρσο να γράφαμε τι έγινε και να βγάζαμε φωτογραφίες, αλλά ευτυχώς σήμερα ο φωτογράφος Μανώλης Λαγουτάρης που έχει το κατάστημα “Φλασάκι”, μου έστειλε τις φωτογραφίες από τη διαδήλωση . Το ότι το Πλωμάρι δεν έχει ραδιοφωνικό σταθμό πιστεύω ότι είναι ευθύνη του τωρινού Δήμαρχου Δ. Βαρβαγιάννη και του προηγούμενου Μ. Μαμάκου και ευθύνονται και για το χάλι της ιστοσελίδας του Δήμου. Και τώρα με τον Καλλικράτη είναι δεδομένο πια ότι δεν θα έχουμε ποτέ Πλωμαρίτικο Δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό.
Στο συλλαλητήριο υπήρχαν αρκετά νέα παιδιά που αυτό είναι θετικό, δυστυχώς όμως δεν υπήρχε όπως είπε ο Jim η συμμετοχή όλως των Δημάρχων και του κόσμου από τους άλλους Δήμους της νότιας Λέσβου πλην του Δήμαρχου Εβεργέτουλα. Και επίσης κάποιοι ξύπνησαν αργά αλλά πάλι καλά.
Η βοήθεια του Jim και του Μανώλη ήταν πολύ σημαντική. Και τους ευχαριστώ πολύ.
Α και αν δεν κάνω λάθος, το Πλωμάρι δεν είχε ποτέ εφημερίδα, τα μόνα έντυπα που ξέρω αυτή τη στιγμή είναι οι “Πλωμαρίτικοι Αντίλαλοι”, “Ο Μπορός” που είναι το περιοδικό των Νεοχωριτών Αθήνας, Κάποι έντυπο επίσης εκδίδει και ο σύλλογος Παλαιοχωριτών Αθήνας. Ποιος θα κάνει εφημερίδα και σταθμό στο Πλωμάρι; Και εάν κάνει πάλι το μπελά του θα βρει. Δε βλέπεις μόνο τα Site έχουν μείνει.
………..και να προσθέσω ότι πάντα στηλιτεύουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας, αλλά πάντα μένουμε ίδιοι και απαράλλακτοι
Πιστεύω ότι ένα free press με διαφημιστική στήριξη από ανθρώπους που έχουν επιχειρήσεις θα ήταν χρήσιμο και όμορφο. Σκέψου να υπάρχουν 2-3 σημεία στη πόλη μας που θα μπορούσες κάθε Παρασκευή να βρεις ένα έντυπο 8-10 σελίδων δωρεάν που θα αφορούσε το Πλωμάρι.
Βέβαια η διαφημιστική στήριξη θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη από ότι τώρα συμβαίνει με τις ιστοσελίδες plomaricity, plomarinews και news.plonari.
Όσο για τα άλλα θέματα πιστεύω ότι σε όλο το κόσμο έχει λείψει το να κάτσουν σε ένα ταβερνάκι και να κουβεντιάσουν “περί ανέμων και υδάτων” και όχι για ΔΝΤ, Κρίση, Μισθούς, Καλλικράτη και “που πάμε” και “που βαδίσουμε”…
Πολύ καλή ιδέα για το freepress! Μπράβο, είναι μονόδρομος για κάποιους αυτό και ειδικά στην Αθήνα. Πώς και δεν το έχει κάνει κάποιος ήδη; Δεν ξέρω καν αν κάτι τέτοιο έχουν στη πόλη της Μυτιλήνης που έχει και πολύ περισσότερο κοινό.
Ρε παιδιά ΕΛΕΟΣ! οι ιστεσελίδες λείπουν απ’ το Πλωμάρι? Είμαστε μεσ’ τη βρώμα.. Ας λύσουμε πιο ουσιαστικά προβλήματα και τα υπόλοιπα (ΑΝ καταφερουμε και τα βρούμε ποτέ μεταξύ μας) έρχονται!!!!
Comments are closed.