Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12:00 το μεσημέρι, στις 18/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του στρατού (συνταγματάρχης Νικόλαος ΝτερτιλήςΉ). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ (Γ΄ Σεπτεμβρίου) σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
Η κατάθεση του Μίμη Τραϊφόρου:
Όπως αναφέρει στην κατάθεσή του, “περί ώραν 2:15 της Κυριακής 18/11/1973 ευρισκόμουν εις το μπαλκόνι του σπιτιού μου επί της οδού Πατησίων και αντελήφθην έναν νεαρό άνδρα, ύψους περίπου 1,80 μ. με μακριά μαλλιά, να κατέρχεται την οδόν Στουρνάρη, ήσυχος και αδιάφορος. Καθώς είχεν φθάσει εις το μέσον της διασταυρώσεως των άνω οδών, φαίνεται ότι κάποιος από το Πολυτεχνείο του φώναξε κάτι, εγώ δεν άκουσα τίποτε, αλλά το συμπεραίνω, διότι τον είδα να επιταχύνη το βήμα του και στον τρίτο – τέταρτο βηματισμό του άκουσα δύο πυροβολισμούς. Εκ των υστέρων έμαθα ότι ο ανωτέρω αποβιώσας ωνομάζετο Μυρογιάννης, υιός θυρωρού, ο οποίος πήγαινε να επισκεφθή τον πατέρα του εις κάποιαν πολυκατοικίαν επί της οδού Γ΄ Σεπτεμβρίου. Ο πατέρας του επεσκέφθη την σύζυγόν μου, Σοφίαν Βέμπο, και της άφηκε μιαν φωτογραφίαν του νεκρού με αφιέρωσιν, εγώ έλειπα κατά την επίσκεψιν του ανωτέρω.
(στοιχεία από το περιοδικό Ταχυδρόμος /2003)
http://mytilinia-dialektos.blogspot.com/2010/11/blog-post_9168.html
Το Blog www.parapolitiki.com γράφει:
” To μεσημέρι της 18 Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρα, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει. Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή – ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης – και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: “Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!”»…
Το περιστατικό γίνεται τραγικότερο και γενικά η εξέγεση, αν σκεφτούμε πως όλα αυτά τα νιάτα τζάμπα πήγαν. Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι αφουγκραζόμενη την κοινωνία του σήμερα αλλά και παρατηρώντας την πορεία του σύγχρονου Έλληνα, του μετά το Πολυτεχνείο. Τζάμπα πήγαν λοιπόν και χαράμισαν τα νιάτα τους σε έναν αγώνα άνισο. Για να έρθουν κάποιοι “΄εξυπνοι” στη συνέχεια να καταχραστούν , να βυθίσουν τη χώρα σε σκάνδαλα, σε οικονομική εξαθλίωση και κοινωνικό ξεπεσμό. ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ φώναζαν τότε και φτάσαμε σήμερα να λέμε όχι Ψωμί αλλά λίγα ψίχουλα έστω …Ανεργία, απαξίωση επιστημόνων, ομηρία εργαζομένων, και άλλα πολλά αμέτρητα από τη μια και από την άλλη κάποιοι να έχουν θησαυρίσει εις βάρος των υπολοίπων και ακόμη να κυκλοφορούν με γραβάτα.
Κρίμα λοιπόν κατ΄εμέ στους ανθρώπους που έπεσαν από το βόλι της Χούντας της εγκάθετης, των συνταγματαρχών. Άλλοτε έλεγα πως σήμερα γιορτάζει η Δημοκρατία. Τώρα δε νομίζω πια πως είν΄έτσι. Κι αν γιορτάζει ή έχουμε λέμε δημοκρατία θεωρώ πως αυτή είναι των ολίγων. Οικογενειοκρατίες ναι έχουμε. Καραμανλής, Μητσοτάκης, Παπανδρέου εναλλάσονται και πάει λέγοντας. Δεν ξέρω κατά πόσον άυτό εκφράζει τη λέξη δημοκρατία αν αναλύσουμε τον όρο. Και το χειρότερο είναι πως αντί να έχουμε θετική εξέλιξη και πρόοδο σε όλα τα επίπεδα , έχουμε καταστρατήγηση των κεκτημένων. Οπότε το νόημα του Πολυτεχνείου και το σύνθημα ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι πιο επίκαιρο και πιο επιτακτικό από τότε. Ελπίζω βέβαια να μην υπάρξουν άλλοι ρομαντικοί ιδεολόγοι να θυσιάσουν τη ζωή τους ώστε μετά κάποιοι άλλοι να έρθουν και να προσβάλλουν με το έργο τους και τη ζωή τους αξίες και ιδανικά. Τιμή στους ήρωες του 73 όχι με καταθέσεις στεφανιών, μεγάλα λόγια και λουλούδια, αλλά μεέργα.
ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΡΙΑΝΘΗ.
ΤΟΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΧΟΥΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 30 ΧΡΟΝΙΑ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΛΑΟ.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ.
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΡΙΣΚΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΡΦΑΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ Ή ΟΙ ΝΕΟΙ, ΠΟΥ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, ΤΟ PLAYSTATION KAI TO IΝΤΕΡΝΕΤ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΚΑΨΕΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ;
timi kai doxa ston myrogianni JIM autos edose ti zoi toy gia na kani ekatomyrioyxo to lalioti kai Disekatomiroyxa ti damanaki.καί λάβε υπ ΄οψιν είμαι ΠΑΣΟΚ