Στο περιοδικό-match progamme του αγώνα ΑΕΛΚ-Πλατανιάς που έγινε εχτές Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013, φιλοξενήθηκε ένα αφιέρωμα για τον γιατρό της ομάδας της Καλλονής, Δημήτρη Βαρβαγιάννη.
Το σχετικό κείμενο από το Aelk.gr
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ένας εθελοντής με το χαμόγελο στην Καλλονή!
Ωραίος άνθρωπος! Και θαυμάσιος επιστήμονας. Στρατευμένος στην βοήθεια του διπλανού του. Με αυξημένο το αίσθημα της κοινωνικής προσφοράς. Τυχερή η Καλλονή που τον έχει στην “οικογένειά” της. Δημήτρης Βαρβαγιάννης, ο γιατρός της ομάδας μας.
Φοράει πάντα ένα τεράστιο αυθεντικό χαμόγελο. Με διάθεση άκρατης εξωστρέφειας, βρέθηκε εθελοντικά πριν από τέσσερα χρόνια στην αγκαλιά της ΠΑΕ. Στράτευσε τις γνώσεις, την εμπειρία και τον άψογο επαγγελματισμό του από το χώρο της γενικής ιατρικής στην προσπάθεια της ομάδας της Λέσβου. Χωρίς να παίρνει ούτε ευρώ για τις πολύτιμες υπηρεσίες του, την ίδια ώρα που άλλοι συνάδελφοί του επαιρναν ουκ ολιγα για να βοηθήσουν την Καλλονη που ελεγαν οτι αγαπουσαν… Η ομάδα μας του οφείλει ένα τεράστιο «ευχαριστώ»!
Αγαπημένη και δημοφιλής φιγούρα του νησιού, όχι μόνο λόγω επαγγελματικής υπόστασης αλλά και της πορείας του στην αυτοδιοίκηση καθώς διετέλεσε δήμαρχος Πλωμαρίου την περίοδο 2007-2010, ο Δημήτρης Βαρβαγιάννης συνδυάζοντας την λατρεία του για το ποδόσφαιρο αλλά και την διάθεση προσφοράς στον άνθρωπο αποτελεί στυλοβάτη της Καλλονής σε κάθε αγωνιστική της αποστολή εντός και εκτός έδρας.
Αεικίνητος με έντονες ανησυχίες , ο μικρός Δημήτρης αναστάτωνε ευχάριστα τις γραφικές γειτονιές του Πλωμαρίου στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε κλοτσώντας επιδέξια την μπάλα όντας εραστής της «στρογγυλής θεάς» από κούνια. Παράλληλα οι εσωτερικές του αναζητήσεις διαμόρφωσαν σταδιακά το χάρτη της μελλοντικής επαγγελματικής του πορείας στο χώρο της ιατρικής φωτογραφίζοντας πρακτικά την κλίση του από νεαρή ηλικία. Γι αυτόν αποτελούσε ευχαρίστηση να πειραματίζεται με μπουκαλάκια από υποτιθέμενα φάρμακα. Οραματιζόταν τον εαυτό του μέσα από το πρίσμα της προσφοράς φορώντας τη λευκή μπλούζα του γιατρού. Φυσιολογική άλλωστε η εξέλιξη, αφού ο πατέρας του υπηρέτησε για πολλά χρόνια την ιατρική αφήνοντας στο Δημήτρη παρακαταθήκη την σπουδαιότητα του συγκεκριμένου λειτουργήματος. Σημαντικό ρόλο στη σωστή διαπαιδαγώγηση του έπαιξε φυσικά και η λατρεμένη μητέρα του, μία από τις χρυσοχέρες νοικοκυρές του Πλωμαρίου.
Και μπορεί το ποδόσφαιρο στις αλάνες να μην έδωσε ποτέ χώρο και χρόνο σε επαγγελματικό επίπεδο, ωστόσο η ενηλικίωση βρήκε το Δημήτρη φοιτητή στη Ρουμανία στον τομέα της γενικής ιατρικής. Τα χρόνια στην ξενιτειά κύλησαν με μπόλικο διάβασμα αλλά και συνεχείς αναπολήσεις και αναλαμπές από την αγαπημένη πατρίδα της Λέσβου. Ζάλη προκαλούσε στο Δημήτρη και μόνο η σκέψη του λατρεμένου χωριού του με την ψυχή του να γίνεται «μπουρού»! Προσπαθούσε να αφουγκραστεί τον ήχο της θάλασσας αλλά και να «μεθύσει» νοερά με το διάχυτο άρωμα του γλυκάνισου ως βάση του γλυκόπιοτου ούζου που παράγεται όντας ξακουστό από το Πλωμάρι.
Αυτοσκοπός του Δημήτρη η επιστροφή στον τόπο του, τον οποίο έμελλε να υπηρετήσει ως γιατρός. Βρέθηκε να κάνει το αγροτικό του στο Κάτω Τρίτος και εν συνεχεία να διατηρεί δικό του ιατρείο στο Πλωμάρι. Απανταχού παρών στον πόνο και τη αρρώστια των συντοπιτών του, έγινε ανάγκη η παρουσία του εκεί. Παράλληλα η θητεία του στο νοσοκομείο του νησιού, το «Βοστάνειο», τον έφερε σε άμεση επαφή και με τον υπόλοιπο κόσμο του νησιού. Φυσικά η αυθεντικότητα του χαρακτήρα του όντας άνθρωπος έξω καρδιά, φιλότιμος και μερακλής εξαργυρώθηκε με την ψήφο εμπιστοσύνης που έδειξαν στο πρόσωπο του οι Πλωμαρίτες εκλέγοντας τον ως τον επικεφαλής εκπρόσωπό τους στην αυτοδιοίκηση την περίοδο 2007-2010. Δήμαρχος Πλωμαρίου λοιπόν ο Δημήτρης Βαρβαγιάννης εμπλουτίζοντας τη διάθεση του για επιπλέον προσφορά μέσα από το νέο αυτό αξίωμα. Άνθρωπος που δεν αγάπησε ποτέ τις περγαμηνές και τις παρόλες των μεγαλεπήβολων και πολιτικά ενισχυμένων ενίοτε έωλων υποσχέσεων, κινήθηκε σεμνά στο χώρο. Του έμεινε από αυτό το πέρασμα η ηθική ικανοποίηση από τα έργα που εκτελέσθηκαν επί των ημερών του.
Βαρυφορτωμένος ο καθημερινός βίος του, ο οποίος όμως είχε πάντα χώρο και για το «αγχολυτικό» του όπως χαρακτηρίζει το ποδόσφαιρο. Υπηρέτησε ως μέλος της διοίκησης και φυσικά γιατρός τον Αιγέα Πλωμαρίου για αρκετά χρόνια μέχρι που το “σπίτι” της ΠΑΕ Καλλονής τον δέχτηκε ως ένα ακόμη έμπιστο μέλος. Ο Δημήτρης Βαρβαγιάννης, χωρίς να είναι φειδωλός στην έκφραση των συναισθημάτων του, χαρακτηρίζει την ομάδα της Λέσβου ως «δεύτερη οικογένεια του». Φυσικά αναγνωρίζοντας την υπόσταση της Καλλονής αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «είναι η ομάδα που παράγει το ποιοτικότερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα», ενώ εκδηλώνοντας το σεβασμό και την αγάπη του προς το πρόσωπο του προέδρου της Νίκου Μιχαλάκη τον αντιλαμβάνεται ως «πολυτέλεια για την Λέσβο, καθώς παρά τα εμπόδια που αντιμετωπίζει από ανθρώπους και καταστάσεις συνεχίζει την πολύπλευρη προσφορά του στον τόπο”.
Πατέρας 2 παιδιών, του οκτάχρονου Παναγιώτη και της εξάχρονης Ειρήνης, συλλαμβάνει την πατρική του αγάπη να ακουμπά και τους παίκτες της Καλλονής. Ίσως γιατί όπως λέει ο ίδιος «είναι άτομα που ακούνε και αποδεικνύουν ότι καταλαβαίνουν ότι τους προσφέρεται».
Η καρδιά του χτυπά δυνατά όταν ξαναζεί συνειδητά την μεγάλη νίκη της ανόδου της Καλλονής στην Α’Εθνική. Όμως εξίσου ισχυρό βίωμα αποτελεί και η προηγούμενη άνοδος από την Γ’ στη Β’ Εθνική κατηγορία καθώς η διαδικασία αναδιάρθρωσης του πρωταθλήματος την περίοδο 2011-2012 έκανε την όλη κατάσταση πολλή ρευστή μέχρι το τέλος.
Στη διάρκεια τω χαλαρών στιγμών του για καφεδάκι με φίλους στο Πλωμάρι της καρδιάς του, δεν παραλείπει να ευγνωμονεί τη ζωή για όλα όσα αποκομίζει καθημερινά. Και φυσικά όταν σηκώνει το ποτήρι με το ουζάκι για το καθιερωμένο «στην υγειά μας» να κάνει την ίδια ευχή, για να παραμείνει η Καλλονή εκεί που της αρμόζει: Στα σαλόνια της Super League!
Σημείωση: Το αφιέρωμα στον γιατρό της Καλλονής μας συμπεριλήφθηκε στο match programme του αγώνα μας με τον Πλατανιά.
Πηγή: www.aelk.gr
