Το νέο εξοντωτικό σύστημα που αφορά τους μαθητές της Α τάξης του Λυκείου, σε συνδυασμό με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλές οικογένειες, έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο τόσο τα παιδιά, όσο και τους γονείς τους.
Με τις νέες ρυθμίσεις, πολλά παιδιά κινδυνεύουν άμεσα να μείνουν στην ίδια τάξη και φυσικά μακροπρόθεσμα να σταματήσουν το σχολείο. Εξάλλου ένα από τα βασικά αιτήματα της μεγάλης απεργίας των καθηγητών στις αρχές της σχολικής χρονιάς, ήταν ακριβώς αυτό: το να αποσυρθεί το νέο νομοσχέδιο για το «Νέο Λύκειο», που με την ολοένα αυξανόμενη εντατικοποίηση που επιβάλλει, θα φέρει δυσάρεστες ανατροπές εις βάρος των μαθητών.
Έτσι μια μικρή ομάδα καθηγητών του Πλωμαρίου αποφάσισαν να βοηθήσουν τους μαθητές τους, όπως και όσο μπορούν, και έκαναν αίτηση στην Δημοτική Κοινότητα Πλωμαρίου για να τους παραχωρηθούν 1-2 μικρές αίθουσες του άδειου κτιρίου του πρώην Δημαρχείου, προκειμένου να προσφέρουν εκεί, εθελοντική πρόσθετη διδακτική στήριξη σε οικονομικά αδύναμους μαθητές, κυρίως της Α Λυκείου, μιας και το Υπουργείο σταμάτησε αυτό το θεσμό εδώ και κάποια χρόνια.
Δυστυχώς όμως, παρά την διάλυση των πάντων στην πόλη μας, το μόνο που καλά κρατεί είναι η τυπολατρεία και η ευθυνοφοβία .
Έτσι, ενώ καταρχάς αντιμετωπίστηκε η αίτηση με συμπάθεια από τους εναπομείναντες κοινοτικούς μας συμβούλους,
( αν και ακούστηκε και η κλασική –για άσχετους- ερώτηση: μα, αν κάνουν οι καθηγητές μέσα στην τάξη σωστά τη δουλειά τους, γιατί να χρειάζεται φροντιστήριο;;!!)
εν τούτοις η πρώτη απάντηση που πήραν οι καθηγητές ,είναι, πως δεν μπορούν οι ίδιοι οι τοπικοί σύμβουλοι να αναλάβουν τέτοια πρωτοβουλία για την παραχώρηση των άδειων αιθουσών του άδειου κτιρίου ,και το μόνο που μπορούν, είναι, να προωθήσουν το αίτημα στον Δήμο Λέσβου για να πάρει αυτός την ευθύνη. Που σημαίνει, ακόμα πιο πολύ γραφειοκρατία και χρονοβόρες διαδικασίες, μέχρι να δοθεί μια θετική απάντηση, εάν και εφόσον φυσικά δοθεί τελικά αυτή…
Το Κράτος εντατικοποιεί την Παιδεία για να την κάνει σιγά-σιγά ιδιωτική.
Τα παιδιά είναι πελαγωμένα και δυσκολεύονται να ακολουθήσουν.
Οι γονείς δεν έχουν να πληρώσουν φροντιστήρια.
(όσοι έχουν την οικον. άνεση, εννοείται, τα έχουν ήδη στείλει ).
Οι καθηγητές προσφέρονται να βοηθήσουν, όσοι, όπως και όσο μπορούν.
Άραγε οι υπεύθυνοι του Δήμου ή της Κοινότητας θα ξεκολλήσουν για να προχωρήσει το κοινωνικό φροντιστήριο στο Πλωμάρι, όπως σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδας ;
Αντιγράφουμε την σχετική Αίτηση που στάλθηκε στην κοινότητα Πλωμαρίου από τους καθηγητές και κοινοποιήθηκε και στον Δήμο Λέσβου και στους Συλλόγους Γονέων:
ΑΙΤΗΣΗ – ΘΕΜΑ: Η παραχώρηση αίθουσας για δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα σε οικονομικά αδύναμους μαθητές.
Οι κάτωθι καθηγητές των σχολείων του Πλωμαρίου, ζητούμε από τους υπεύθυνους του Δημοτικού Διαμερίσματος της πόλης μας, να μας διατεθεί, μία (σε πρώτη φάση) -ή δύο, αν χρειαστεί αργότερα- κενές μικρές αίθουσες του κτιρίου του πρώην Δήμου Πλωμαρίου, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσουμε σαν χώρο, όπου θα προσφέρουμε εθελοντικά, πρόσθετη διδακτική στήριξη στους οικονομικά αδύναμους μαθητές μας (δηλαδή για την στέγαση «κοινωνικού φροντιστηρίου»).
Θεωρούμε ότι το κτίριο του πρώην Δήμου μας, είναι η πιο σωστή και επιβεβλημένη –από κάθε άποψη- επιλογή χώρου για κάτι τέτοιο.
Ως γνωστό, το υπουργείο του επίσημου Κράτους, αδιαφορώντας πλήρως για τα ολοένα αυξανόμενα προβλήματα της Δημόσιας Παιδείας μας, εκτός όλων των άλλων, ψήφισε το καλοκαίρι που μας πέρασε, τον νόμο για το «Νέο Λύκειο», μη έχοντας κάνει καμία ουσιαστική μελέτη. Και τον έθεσε ήδη σε εφαρμογή, όχι μόνο μη διαθέτοντας τις κατάλληλες υποδομές (π.χ. η «τράπεζα θεμάτων» –ο νέος θεσμός που αλλάζει τα πάντα στις εξετάσεις του Λυκείου-, δεν έχει καν δημιουργηθεί ακόμη, με συνέπεια να προχωράμε «στα τυφλά» στα μαθήματά μας) , αλλά και μέσα σε μια περίοδο, όπου επέλεξε ταυτόχρονα να υποβαθμίσει ακόμα πιο πολύ τις παροχές της Παιδείας (μείωση αριθμού εκπ/κών, συμπτύξεις σχολείων και τάξεων κ.λ.π.) .
Με αποτέλεσμα, η πρόσβαση στην Παιδεία να γίνεται ακόμα πιο δύσκολη για τα παιδιά των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων, μιας και η εντατικοποίηση που απαιτεί το «Νέο Λύκειο», προϋποθέτει ή να υπήρχαν διπλάσιες ώρες στο σχολείο στα δύσκολα βασικά μαθήματα-που δεν υπάρχουν- ή απαραίτητα φροντιστήριο, πράγμα απλησίαστο πια για τις οικογένειές τους.
Από την μια, δεν θέλουμε φυσικά να παίξουμε το παιχνίδι των Κυβερνήσεων και να αμβλύνουμε, με την εθελοντική μας εργασία, τα κακώς κείμενα και τις αδιέξοδες καταστάσεις που αυτοί προκαλούν. Και ούτε, εννοείται, θέλουμε να έρθουμε σε οποιαδήποτε ρήξη με τους συναδέλφους μας εκείνους των φροντιστηρίων που κάνουν σωστά τη δουλειά τους.( Είναι μικρό το μέρος μας, τους ξέρουμε και μας ξέρουν και θα το διαχειριστούμε εμείς οι ίδιοι προσωπικά, εάν τεθεί τέτοιο ζήτημα.)
Από την άλλη όμως, δεν μπορούμε να βλέπουμε, καθημερινά, στα μάτια των μαθητών μας την απογοήτευση και την απόγνωση για την ύλη που «τρέχει» αναγκαστικά με απάνθρωπους ρυθμούς, και για τα κενά που συσσωρεύονται.
Και δεν περιέχει απολύτως καμία υπερβολή αυτό! Δεν έχει ξαναϋπάρξει τόσο μαζική ανάγκη των μαθητών της Α΄ (Νέου) Λυκείου, να στριμώχνονται στα διαλείμματα γύρω από την έδρα μας ,για να τους λύσουμε απορίες, που δεν προλάβαμε να λύσουμε μέσα στο μάθημα!
Επειδή πιστεύουμε πως η μόρφωση είναι το όπλο των λαών και επειδή δεν θέλουμε να δούμε κανέναν μαθητή μας να «τα παρατάει» για οικονομικούς λόγους, και επειδή, όπως έχουν γίνει οι συνθήκες ,εκ των πραγμάτων, χωρίς πρόσθετη στήριξη, τα μισά τουλάχιστον παιδιά δεν θα τα καταφέρουν να περάσουν τις τάξεις ( έχοντας πλέον να αντιμετωπίσουν ,ήδη, από την Α΄ τάξη, Πανελλαδικές εξετάσεις ), γιαυτό σας παρακαλούμε να διευθετήσετε άμεσα το αίτημά μας ( μια θετική απάντηση και ένα κλειδί ζητάμε), χωρίς χρονοβόρες τυπικές διαδικασίες. Δεν έχουμε σκοπό να δημιουργήσουμε κανέναν επίσημο φορέα και δεν έχουμε τον χρόνο να τον ξοδέψουμε σε οποιεσδήποτε γραφειοκρατικές διαδικασίες, επισημότητες ή τυπικότητες. Να προσφέρουμε μόνο θέλουμε, άμεσα, όποτε και όπως μπορεί ο καθένας μας, γιατί ο χρόνος τρέχει εις βάρος των μαθητών μας.
Περιμένουμε την θετική απάντησή σας, για να υλοποιήσουμε το σχέδιό μας, να δημιουργήσουμε το κοινωνικό φροντιστήριο στο Πλωμάρι.» ……
05/11/13
Στο δημοτικό κατάστημα δεν υφίστανται οι προϋποθέσεις στοιχειωδούς ασφάλειας.
Όταν το ανέφερα στην κ. καθηγήτρια που ήρθε ως εκπρόσωπος των καθηγητών είπε ότι “αναλαμβάνω την ευθύνη της ασφάλειας και των αντιδράσεων από ιδιωτικά φροντιστήρια” που όμως δεν προβλέπεται από πουθενά, όπως επίσης δεν προβλέπεται να δοθεί δημοτικός χώρος σε ιδιώτες. Προσφέρθηκε ο κ. Γ. Χαλδέζος να πάρει το χώρο για λογαριασμό του φορέα και να παραχωρείται από το φορέα αλλά η εκπρόσωπος αρνήθηκε όπως αρνήθηκε και όταν πρότεινα να παραχωρηθεί κάποια σχολική αίθουσα που πληρεί τις προδιαγραφές. Σαν Δημοτική κοινότητα δεν έχουμε δικαίωμα να παραχωρήσουμε κάποιο χώρο αν δεν το εγκρίνει το δημοτικό συμβούλιο. Μάλιστα σαν δημοτική κοινότητα η απόφαση που πήραμε είναι ότι υιοθετούμε την πρωτοβουλία των καθηγητών και ζητάμε από την Δημοτική αρχή να βρει λύση ώστε να υλοποιηθεί άμεσα η πρωτοβουλία των καθηγητών.
Απαντάω -ίσως κακώς- στον κ. Γιαννουλέλη, μόνο και μόνο γιατί θεωρώ πως από το σχόλιό του δημιουργούνται θολές εντυπώσεις:
Στην αίτησή μας λοιπόν, ούτως ή άλλως αναφέρουμε εντελώς ξεκάθαρα το ότι δεν έχουμε την πρόθεση ούτε να ιδρύσουμε κανέναν επίσημο φορέα και κατά συνέπεια ,ούτε φυσικά να ενταχθεί το έργο μας σε κάποιον ήδη υπάρχοντα. Αν είχαμε τέτοια πρόθεση δεν θα είχαμε καν απευθυνθεί στην επίσημη αρχή του Πλωμαρίου που αντιπροσωπεύει το σύνολο των δημοτών,αλλά απ ευθείας στον ίδιο τον φορέα ή στην Λέσχη Βενιαμίν με την οποία ούτως ή άλλως έχουμε επαφές ή οπουδήποτε αλλού .
Μη δεχόμενοι την προστασία κανενός φορέα δεν σημαίνει ότι είμαστε αντίθετοι προς το όποιο έργο του, εφόσον αυτό είναι για το καλό του τόπου, και μόνο γιαυτό. Απλά δεν θέλουμε να ενταχθεί η δουλειά μας πουθενά. Είναι μια ξεκάθαρα εκπαιδευτική-εθελοντική διαδικασία. Απολύτως τίποτε παραπάνω . Και αφορά αποκλειστικά και μόνο εμάς , τους μαθητές μας και τους γονείς τους .
Ακόμα περισσότερο δεν αφορά το Υπουργείο Παιδείας , που είναι υπαίτιο για τα δεινά των μαθητών, και αυτός είναι ο ένας λόγος που προτιμάμε να μην γίνουν στο σχολείο τα μαθήματα (εκτός του ότι το σχολείο είναι απόμακρο από το κέντρο του Πλωμαρίου, πρώτος και κύριος λόγος ). Και αν θέλαμε σχολική αίθουσα, δεν θα περιμέναμε τον κ. Γιανουλέλη να μας το προτείνει!
Τι πιο φυσικό λοιπόν να απευθυνθούμε στην δημοτική μας κοινότητα για εξεύρεση χώρου, και με την ευκαιρία αυτή να πάρει ξανά και λίγο ζωή το κτίριο-φάντασμα του πρώην Δήμου μας.
Όλα τα παραπάνω τονίστηκαν και εξηγήθηκαν ξεκάθαρα ενώπιον των κ.κ.τοπικών μας συμβούλων. Παρ όλα αυτά, μάλλον δεν πρέπει να κατάλαβαν, ούτε την πρόθεσή μας, ούτε το πνεύμα του αιτήματός μας. Όπως δεν κατάλαβε ο κ. Γιανουλέλης, όταν επί λέξει τους είπα 3-4 φορές , πως αν τίθεται θέμα, θα ζητήσουμε από τον κάθε γονιό να υπογράψει υπεύθυνη δήλωση για το δικό του το παιδί , και όχι φυσικά πως αναλαμβάνουμε εμείς την ευθύνη για τα παιδιά. Μιλάω σε σχέση με την ασφάλεια και την δήθεν ακαταλληλότητα του κτιρίου που τέθηκε ,σαν επιχείρημα άρνησης, το οποίο κτίριο σημειωτέον μέχρι πριν ένα χρόνο φιλοξενούσε δεκάδες υπαλλήλους και εκατοντάδες κόσμο κάθε μέρα…!!! Διαδοχικά υπήρξε η εναλλαγή τριών λόγων άρνησης: 1ο η κτιριακή ανασφάλεια , 2ο η αναρμοδιότητα για να παρθεί απόφαση και 3ο η μη δυνατότητα παραχώρησης του κτιρίου σε ιδιώτες. Κατά την κρίση μου, ένας λόγος έφτανε και θα ήταν πιο πειστικός.
Προβληματίζομαι πολύ για την όλη αντιμετώπιση.
Πραγματικά πήγα τελείως χαλαρά, να δούμε πώς θα μπορέσουμε όλοι μαζί να το χειριστούμε καλύτερα. Φανταζόμουν πως θα υπήρχαν κάποια μικροθέματα ,(μου τα είχε εξηγήσει εξ αρχής, ευγενέστατα και καλοπροαίρετα ο Λάκης), αλλά ήμουν σίγουρη πως με καλή πρόθεση θα βρισκόταν λύση, μιας και ευχής έργο είναι, να γίνονται κινήσεις τέτοιες που να τονώνουν τον τόπο και τον Δήμο μας (εξακολουθώ να τον αποκαλώ έτσι).
Αντ’ αυτού χρειάστηκε εκεί μέσα να , να ψάχνω επιχειρήματα για να πείσω , χρειάστηκε να αμυνθώ, χρειάστηκε να δικαιολογηθώ. Και συνεχίζω ακόμα… Νομίζω δεν θα έπρεπε…
Χωρίς καμία αμφιβολία η κίνηση αυτή αποτελεί ένα δείγμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης προς τους οικονομικά ασθενείς συμπολίτες μας που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη δαπάνη που απαιτεί η παρακολούθηση φροντιστηριακών μαθημάτων. Όμως ,λαμβάνοντας υπόψη το κείμενο που υπέβαλαν οι καθηγητές αλλά και τα σχόλια του κ. Γιαννουλέλη και της κ. Καούκη ,αντιλαμβάνομαι ότι το μόνο κώλυμα για να υλοποιηθεί η ιδέα του «κοινωνικού φροντιστηρίου» είναι ο χώρος που θα γίνονται τα μαθήματα.
Το γεγονός ότι ο χώρος που στεγαζόταν ο πρώην δήμος στερείται ασφάλειας θα έπρεπε να αποτελεί το βασικό κριτήριο μη επιλογής του ως χώρο που θα φιλοξένει μαθητές. Η υπογραφή που θα ζητηθεί από τους γονείς των μαθητών δεν αποκαθιστά το ζήτημα της ασφάλειας. Επίσης, ούτε το γεγονός ότι μέχρι πριν ένα χρόνο στο κτίριο εργάζονταν υπάλληλοι του δήμου αποκαθιστά το θέμα της ασφάλειας, αντίθετα αποτελεί εγκληματική αμέλεια από την πλευρά των υπεύθυνων φορέων.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που υφίσταται τέτοιο θέμα θα ήταν συνετό να γίνει επιλογή χώρου βάσει των εναλλακτικών που υπάρχουν. Ευτυχώς υπάρχουν εναλλακτικές, όπως ο χώρος του Πολύκεντρου, οι αίθουσες του 1ου Δημοτικού Σχολείου που βρίσκονται κοντά κέντρο της πόλης ώστε να υπάρχει εύκολη πρόσβαση για όλους τους ενδιαφερόμενους. Άλλωστε, όταν υπήρχε ο θεσμός της ενισχυτικής διδασκαλίας επιλέγονταν οι σχολικές αίθουσες.
Άρα, λοιπόν, αν ο πραγματικός σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής είναι η βοήθεια προς τους μαθητές που χρειάζονται βοήθεια και τη στερούνται λόγω οικονομικών δυσκολιών, δεν αντιλαμβάνομαι την εμμονή με το χώρο του πρώην δήμου. Εάν δηλαδή κάποιος γονιός αρνηθεί να υπογράψει τι γίνεται τότε; Σε αυτή τη περίπτωση το παιδί του πάλι δε θα στερηθεί της βοήθειας που χρειάζεται; Δε χρειάζεται να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος…
ΑΜΑΝ!ΑΜΑΝ!Επιτέλους ΞΕΚΟΛΛΗΣΤΕ σε αυτό τον τόπο.Τόσα παιδιά έχουν ΑΝΑΓΚΗ.Βρέθηκαν εκπαιδευτικοί ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΟΡΓΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ και ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΧΩΡΙΣ ΑΜΟΙΒΗ και ΚΟΛΛΗΣΑΤΕ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ.Πόσα σχολεία στην Ελλάδα ΠΛΗΡΟΥΝ τις προδιαγραφές ασφαλείας;Βέβαια ούτε το δημοτικό κτίριο πληρεί ,το αντίθετο μάλιστα.Εξάλλου ο χώρος πρέπει να παρέχει ασφάλεια στα παιδιά και από άλλους κινδύνους…
Ειναι ντροπη και εσχως καταντια και ξεφτιλα.Παθαμε ανοσια φαινεται και τι βρισκουμε ζωντας μεσα στην σαπιλα που φτιαξαμε. Ο ρολος του γονιου στην σημερινη καταντια που ζουμε δεν μου επιτρεπει να κανω δευτερες σκεψεις απο την πλευρα των καθηγητων χωρις σε καμια περιπτωση αυτα να σημαινει οτι εχω αναγκη απο την ευνοια και την συμπαθεια τους.Ουτε εχω την πολυτελεια να κρινω τις δευτερες σκεψεις απο πλευρας τους αν υπαρχουν.
Απο τους αιρετους σωτηρες ομως ειναι καταπτιστο σε μια τετοια πρωτοβουλια να επικαλουνται γραπτους νομουςκαι να θετουν τετοια τραγικα δηλληματα περι ακαταλληλότητας κτιριων.Την ιδια πυγμη και ακαιρεοτητα ας την δειξουν στη λυση των προβληματων που ειναι της αρμοδιοτητας τους τα οποια δεν ειναι λιγα.