Η βιβλιοθήκη της «Λέσχης Πλωμαρίου Βενιαμίν ο Λέσβιος» εμπλουτίσθηκε με ένα αντίτυπο του βιβλίου «Στοιχεία μεταφυσικής» του Βενιαμίν του Λεσβίου, έκδοση Βιέννης του 1824, το οποίο δημοπρατήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2010 από των οίκο δημοπρασιών Βέργου στην Αθήνα. Το βιβλίο αποκτήθηκε από τον συλλέκτη Μιχάλη Τσιπίδη, που μετείχε στην δημοπρασία ο οποίος και το προσέφερε στη Λέσχη, τιμώντας τη μνήμη του πεθερού του γυμνασιάρχη Στρατή Μαυραγάνη.
Επίσης η βιβλιοθήκη απέκτησε τριάντα τόμους έργων σχετικών με την κινηματογραφική τέχνη, που εκδόθηκαν από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Οι τόμοι δωρίθηκαν στην Λέσχη από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Στον κατάλογο Μαρτίου 2010 δημοπρασιών γραμματοσήμων της επιχείρησης Καραμήτσου (Θεσσαλονίκη), που κυκλοφορεί κάθε μήνα σε 2.500 αντίτυπα σ’ όλο τον κόσμο, περιλαμβάνεται τετρασέλιδο προβολής του Πλωμαριού, με ταυτόχρονη πρόσκληση για επίσκεψη στο Πλωμάρι που υπογράφεται από την Λέσχη Πλωμαρίου και περιλαμβάνει χαιρετισμό του Δημάρχου Δημήτρη Βαρβαγιάννη.
Η Λέσχη, κατά την διήμερη συνάντηση των πρυτάνεων και των κοσμητόρων των πολυτεχνείων και των πολυτεχνικών σχολών, με την συμμετοχή του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, θα οργανώσει φωτογραφική έκθεση οικοδομικών έργων του Πλωμαρίου που έχουν ιδιαίτερο τεχνικό ενδιαφέρον και θα προβάλει σχετικό βίντεο, προς τιμήν των επισκεπτών της πόλης.
ΑΠΟ ΤΟ emprosnet.gr
Αργία Μήτηρ Μαθήσεως
Γράφει: Μαυραγάνης Ξενοφών
11/02/2010
Στην αρχή κυκλοφόρησε ως φήμη, ως παιχνίδι ανώριμων παιδιών, για να καταστεί αμέσως αργότερα βεβαιότητα. Ανατριχιαστική βεβαιότητα.
Δεν είναι που ο νέος λυκειάρχης Πλωμαρίου, εφαρμόζοντας προφανώς μεταμοντέρνες μεθόδους διδασκαλίας και αγωγής, οδήγησε τους μαθητές του σε κεντρική καφετέρια, όπου κατά τη διάρκεια των διδακτικών ωρών κόπηκε η πρωτοχρονιάτικη πίτα, με αναφορά φαντάζομαι στους αγίους της ορθόδοξης εκκλησίας, στων οποίων τις πανηγύρεις έχει ιδιαίτερη αδυναμία ο ρέκτης εκπαιδευτικός, και ασφαλώς στην μάθηση και την μόρφωση των μετεχόντων στη σεμνή τελετή.
Είναι που το δώρο για τον μαθητή ή τη μαθήτρια που θα τύχαινε την «λίρα» ή το «φλουρί» θα ήταν η αχρέωτη, δηλαδή χωρίς υπολογισμό των απουσιών, διήμερη αποχή από τα μαθήματα.
Και για τον αντίστοιχο διδάσκοντα, γιατί δύο πίτες κόπηκαν, η διήμερη άδεια. Και άντε για τον καθηγητή ή την καθηγήτρια, μπορεί να φαντάζει φυσικό. Αλλά για τους μαθητές;
Προφανώς ο κ. λυκειάρχης εξέλαβε το σχολείο που διευθύνει ως στρατόπεδο, ή αναμορφωτήριο ή κάτεργο, στον περιορισμένο χώρο του οποίου οι τρόφιμοι ασφυκτιούν και αναζητούν τρόπο διαφυγής και ανακούφισης. Και αυτήν ακριβώς την διέξοδο επεχείρησε να τους δώσει.
Στα πλαίσια αυτής της σκέψης λοιπόν, βγήκε από το στόμα στελέχους της εκπαίδευσής μας η ανόσια φράση. «Το δώρο γι’ αυτόν που θα του πέσει η λίρα θα είναι δυο μέρες αποχής από τα μαθήματα, χωρίς να του χρεωθούν οι απουσίες.»
Για μας και για όλους όσοι σαν εμάς, που τελειώσαμε σχολεία όπου οι δάσκαλοί μας, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, έσκυβαν επάνω μας, μοχθούσαν μαζί μας, προκειμένου η πρόσληψη των γνώσεων να είναι η καλύτερη δυνατή, αυτά είναι πράγματα και αδιανόητα και ανόσια. Γιατί ακριβώς ξεριζώνουν την ψυχή της παιδείας. Της προσπάθειας δηλαδή για μετάδοση στους νέους ανθρώπους, γνώσεων και ηθικών αξιών. Που με μια κουβέντα του λυκειάρχη έγιναν σκόνη και καπνός.
Και προφανώς πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων διαχρονικές συμβουλές και αποφθέγματα των αρχαίων προγόνων μας, που τους θυμόμαστε στις γιορτές και τις πανηγύρεις όπως «Αργός μη ίσθι, μηδ’ αν πλουτής», δηλαδή «μην τεμπελιάζεις, έστω κι αν έγινες πλούσιος» του Πιττακού του Μυτιληναίου, ή το του Ευριπίδη «Χωρίς να κοπιάσεις, δεν θα μπορέσεις να ευτυχίσεις. Είναι αισχρό στο νέο να μη θέλει να κοπιάσει».
Ακόμα η ρηξικέλευθη χειρονομία του λυκειάρχη ακύρωσε και την ηδονή της κοπάνας, την ηδονή του απαγορευμένου, που με την πανηγυρική νομιμοποίησή της έχασε την γοητεία και τον μύθο που μέχρι τώρα την συνόδευε.
Εκτός πια κι αν η απόφασή του αυτή στόχευε την εξυπηρέτηση του συστήματος.
Άναυδος και ενεός έθεσα το ζήτημα στον καθηγητή της Ψυχιατρικής, συγγραφέα και εκδότη του λαμπρού περιοδικού «Σύναψις», Θανάση Καράβατο, που έκανε το ακόλουθο σχόλιο:
«Ας μη βιαστούν οι συνήθεις κακόβουλοι να μεμψιμοιρήσουν για την ρηξικέλευθη έμπνευση του λυκειάρχη να ανταμείψει τον τυχερό μαθητή στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας με δυο μέρες “αχρέωτης” απουσίας από τα μαθήματα. Η ισορροπία του συστήματος είναι απολύτως εξασφαλισμένη. Καμμιά επίπτωση δεν πρόκειται να έχει η απουσία του τυχερού μαθητή ή μαθήτριας από τις μαθητικές αίθουσες. Τίποτε δεν πρόκειται να χάσει. Το είδαμε τις μέρες του πανδημικού πανικού με τη νέα γρίπη. Τα σχολεία έκλειναν το ένα πίσω από το άλλο, κανένα όμως φροντιστήριο δεν “παρέσυρε” ο συρμός. Ορθά συντονισμένο, το εκπαιδευτικό μας “σύστημα” καλύπτει πάντα όλα τα κενά. Στο κάτω-κάτω δύο μερούλες είναι αυτές… Εδώ δεν ενοχλούν κανέναν οι πολυήμερες άνευ δικαιολογίας, πλην όμως “νομιμοποιημένες”, απουσίες των μαθητών που σπεύδουν να τις εκμεταλλευτούν δεόντως, εντείνοντας “εξωσχολικώς” το κυνήγι τους για μια “θέση” σε κάποιο πανεπιστήμιο, όπου θα κληθούν να σπουδάσουν κάτι που συνήθως δεν διάλεξαν παρά μόνο για να συμπληρώσουν μέχρι τέλους το σχετικό δελτίο, εξασφαλίζοντας έτσι και την μετέπειτα “νομιμοποιημένη” ανεργία τους.»
Και καλά η ανεξερεύνητη και ανεξήγητη έμπνευση του διευθυντή του λυκείου. Εκπαιδευτικός άλλος από τους διδάσκοντες στο Λύκειο δεν βρέθηκε, να του πει μια λέξη ένα «Ε, πού πάμε;». Και σύλλογος γονέων και κηδεμόνων δεν υπάρχει, να διαγνώσει την άκρως αντιεκπαιδευτική αυτή ενέργεια, να την καταγγείλει, να την αναδείξει και να μπει ανάχωμα σε τέτοιες καταστροφικές πρωτοβουλίες;
Ή μήπως ζούμε σε εποχή πλήρους αδιαφορίας για ό, τι συμβαίνει γύρω μας;
ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ site emprosnet.gr
Βραβείο η… ΝΟΜΙΜΗ ΚΟΠΑΝΑ!!!
11/02/2010
Ξεφεύγει κάθε προηγούμενης πρακτικής για σχολείο η απόφαση λυκειάρχη της Λέσβου να πριμοδοτήσει με επίσημη κοπάνα και άδεια το μαθητή και τον καθηγητή που αντίστοιχα θα κέρδιζαν το φλουρί της πρωτοχρονιάτικης πίτας – μία για την κάθε κατηγορία. Το κόστος, μάλιστα, για την εκδήλωση που έγινε σε καφετέρια του οικισμού όπου βρίσκεται το σχολείο, κ λήθηκε να πληρώσει η σχολική επιτροπή απ’ το κονδύλι των λειτουργικών εξόδων.
Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, χθες το μεσημέρι, οπότε και ενημερώθηκε με καταγγελία για το συμβάν, αποφάσισε να διενεργήσει έρευνα, ενώ ο προϊστάμενος δηλώνει πως «δεν μπορεί ο καθένας να κάνει στα δημόσια σχολεία ό,τι του κατέβει».
Τη Δευτέρα 25 Ιανουαρίου, λύκειο σε περιφερειακό δήμο της Λέσβου, με επικεφαλής το διευθυντή του και συμμετέχοντες όλους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, την έκτη ώρα του προγράμματος μετέβη σε καφετέρια όπου και κόπηκαν δυο βασιλόπιτες. Η μία για τους μαθητές και η άλλη για τους καθηγητές. Για τη διοργάνωση, μάλιστα, της εκδήλωσης κόπηκαν και δύο τιμολόγια, που αρμοδίως υποβλήθηκαν στη σχολική επιτροπή για την εξόφλησή τους.
Ασυνήθιστα… δώρα
Ενώ όμως στις περισσότερες παρόμοιες γιορτές, που συνηθίζεται να διοργανώνουν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων κι όχι ο Σύλλογος των Διδασκόντων, τα δώρα προς τους τυχερούς που θα κερδίσουν το φλουρί είναι κάποια βιβλία ή στην καλύτερη περίπτωση μία ηλεκτρική μικροσυσκευή, ο λυκειάρχης ανακοίνωσε πως το έπαθλο για όποιον από τις δύο κατηγορίες έβρισκε το «φλουρί» θα ήταν διήμερη απουσία από το σχολείο χωρίς επιπτώσεις! Και για το μεν διδάσκοντα θα ήταν μια άτυπη άδεια, για δε το διδασκόμενο μια διήμερη απουσία, δηλαδή μια νομιμοποιημένη κοπάνα!
Όντως ένας καθηγητής και μία μαθήτρια της Β΄ τάξης του Σχολείου αναδείχθηκαν τυχεροί, αλλά η επίσημη ενημέρωση απ’ τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ήταν πως η μαθήτρια ακόμη δεν έχει κάνει χρήση του ασυνήθιστου δώρου, ενώ ο καθηγητής, που όντως έλειψε, απουσίαζε ως συνοδός σε εκδρομή του γυμνασίου στο οποίο κάνει μάθημα, οπότε κι αυτός δεν έκανε χρήση του «δώρου».
Το παράδοξο του «δώρου» εξέπληξε ακόμη και τους μαθητές, που αρχικά σκέφτηκαν – όπως αναφέρουν οι φήμες που έχουν κυριεύσει την περιοχή του Σχολείου – αν το διήμερο το κέρδιζε μαθητής μικρότερης τάξης, να το προσφέρει σε άλλον της Γ΄, προκειμένου να εκμεταλλευτεί το χρόνο για περισσότερο… φροντιστηριακό μάθημα, πράγμα το οποίο τελικά δεν έγινε.
Το ίδιο έκπληκτοι με την απόφαση του λυκειάρχη δήλωσαν και γονείς, οι οποίοι και κατήγγειλαν το γεγονός στη διοίκηση της Εκπαίδευσης, που κατ’ αρχάς το επιβεβαίωσε ότι όντως έτσι έγιναν τα πράγματα συνεχίζοντας την έρευνα.
Τα έξοδα
«Ειλικρινά», ανέφερε μιλώντας στο «Ε» ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κ. Θανάσης Φραγκόπουλος, «πρώτη φορά σε σχολείο συμβαίνει κάτι ανάλογο, που ως γνωστόν δεν είναι πρωτοφανές σε διοικητικές υπηρεσίες. Εμείς θα ερευνήσουμε το θέμα γιατί είναι προφανές πως δεν μπορεί ο καθένας να κάνει στα δημόσια σχολεία ό,τι κυριολεκτικά του κατέβει, δίχως να ενημερωθεί για το τι ισχύει.»
Ένα ακόμη ζήτημα για το οποίο θα υπάρξει επέμβαση της διοίκησης της Εκπαίδευσης είναι το οικονομικό, αφού η σχολική επιτροπή που έχει την ευθύνη για τις δαπάνες του Σχολείου έχει στη διάθεσή της κονδύλι για τα λειτουργικά έξοδα κι όχι για τις βασιλόπιτες ή ό,τι άλλο κόστισε η γιορτή.
Που ας σημειωθεί ότι, αν γινόταν σε άλλη πλην του σχολικού ωραρίου ώρα, και κυρίως με άλλα δώρα αντί για το φλουρί, σίγουρα θα αποτελούσε ένα πρώτης τάξεως προς μίμηση παράδειγμα τού πώς μπορούν να αναπτυχθούν καλύτερες σχέσεις μεταξύ καθηγητών και μαθητών. Τώρα, όμως, η «παραβίαση» των σχολικών κανόνων αφενός θορύβησε τους ίδιους τους γονείς και την τοπική κοινωνία, αφετέρου αναγκάζει τη διοίκηση να απαγορεύσει τη χρήση των δώρων.