Ήθελα να ’ρθώ το βράδυ, έρι πάλε, μ΄ έπιασε ψιλή βροχή, το Θεό παρακαλούσα, έρι πάλε,για να σέ βρω μοναχή…
Δε θυμόμουνα ακριβώς τα λόγια του τραγουδιού, ήμουν όμως σίγουρος ότι θα το ακούσω πολλές φορές σήμερα Κυριακή 7 Φεβρουαρίου οδηγώντας προς την αίθουσα του Συνδέσμου Πλωμαριτών στη Ζήνωνος. Απόκριες βλέπετε… Έβρεχε κανονικά και η “ψιλή βροχή” των πρώτων στίχων μου ΄ρθε στο μυαλό. Θα ερχόταν κόσμος αρκετός σήμερα, είχα μια προαίσθηση. Να ζεις στην Αθήνα, μακριά από τον τόπο σου και να μην νοσταλγείς να βρεθείς με συμπατριώτες σου και να πεις δυο κουβέντες πίνοντας ουζάκι, δεν είναι και πολύ λογικό. Δε μπορεί – σήμερα οι νοσταλγοί και οι εραστές του Πλωμαρίου θα είναι περισσότεροι, σκέφτηκα…
Μας ενώνουν τόσο πολλά άλλωστε: Το μπρίο, η ντοπιολαλιά, τα Ξύλα, το ούζο, οι καρσιλαμάδες, η αλισάχνη που έχει ποτίσει το “είναι” μας, και δε λέει να φύγει με τίποτα. 188 μίλια μας χωρίζουν από την πατρίδα, τόσο πολλά και τόσο λίγα ταυτόχρονα όταν μια σκέψη που την ταξιδεύει ο σιρόκος μας φέρνει πάλι πίσω, να περπατάμε στον λιμενοβραχίονα ή να κατεβαίνουμε για βόλτα στον παραλιακό.
Υπάρχουν φορές που εδώ στην Αθήνα εμείς οι Αθηναίοι Πλωμαρίτες, λέμε ότι “είναι καλύτερα”, “περισσότερες εικόνες και ευκαιρίες υπάρχουν”, “η ζωή έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον” και λοιπά, αλλά αμέσως βγαίνει ο άλλος μας ο εαυτός, αυτός ο Πλωμαρίτης να μας μαλώσει και να μας επαναφέρει στην τάξη.
Αυτός ο Πλωμαρίτης Εαυτός πρέπει να ήταν κι η αιτία που έκανε όλους αυτούς τους ανθρώπους να έρθουν στον Σύνδεσμο. Να τραγουδήσουν το καθιερωμένο αποκριάτικο Έρι Πάλε, να πουν ανέκδοτα, να κουτσομπολέψουν, να αναγνωρίσουν και να γνωριστούν, να φάνε, να πιουν το εθνικό μας ποτό και να χορέψουν. Από τη τράτα μας τη κουρελού τη χιλιομπαλωμένη μέχρι “La Cumparsita”, και από το “πίνω και μεθώ” μέχρι “Campesino”. (Ελπίζω να τα μπέρδεψα όλα αυτά καλά, εκεί με τα CD μου !).
Μπράβο σε όσους οργάνωσαν την γιορτή,
μπράβο στο Δ.Σ.,
μπράβο στους νεότερους που ήταν περισσότεροι από κάθε άλλη φορά,
μπράβο στους παλαιότερους που έδωσαν πάλι το παρόν.
Δεν μας χωράει η αίθουσα πια!
Παιδιά… να μας έχει ο Θεός καλά να βρισκόμαστε και να βγάζουμε τον άλλο μας τον Εαυτό αυτό τον Πλωμαρίτη!
Γιάννης Μαλλής
Slide show με φωτογραφίες
Υπόψιν Γιάνννη Μαλλή
Γιάννη
Μήπως υπάρχει και κανένα βίντεο από την εκδήλωση της Κυριακής 07/02/10;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Βασίλης Καμπάνης
Για σου ρε Βασίλη!
Είσαι και ο πρώτος χορευτής. Το Μεγαλοχώρι που παραθερίζαμε βγάζει φοβερά ταλέντα γιατί είχε και έχει μοναδικά και αυθεντικά γλέντια και πανηγύρια!
Όχι ρε Βασίλη δεν τράβηξα τίποτα βίντεο!
Δεν προλάβαινα να κάνω το ζογκλέρ! Από τη μιά η μουσική, από την άλλη οι ανακοινώσεις. Από τη μια τα ανέκδοτα από την άλλη οι παραγγελιές. Και χωρίς να απολογούμε να πω ότι έπαιζα μουσική ΧΩΡΙΣ ακουστικά. Τα ξέχασα σπίτι!
Σε ευχαριστώ εκ μέρους του Συνδέσμου που παρεβρέθηκες με την υπέροχη μητέρα σου και βάλατε ένα λιθαράκι στο κέφι.
Και όλο τον κόσμο. Παλιούς και καινούριους. Μπράβο παιδιά!