Όλοι όσοι μένετε στο Πλωμάρι ή έχετε έρθει, θα έχετε θαυμάσει τα παλιά ελαιοτριβεία και σαπωνοποιία του Πλωμαρίου. Η ύπαρξη αυτών των κτηρίων, μαρτυράει την βιομηχανική ανάπτυξη που είχε ο τόπος μας στο παρελθόν, πριν την Μικρασιατική καταστροφή. Λάβαμε 2 φωτογραφίες από αναγνώστη του site, που δυστυχώς δείχνουν το τέλος αυτής της εποχής με τον χειρότερο τρόπο. Ένα από τα επιβλητικά φουγάρα του παλιού εργοστασίου, που βρίσκεται πίσω από το λιμάνι στο δρόμο πηγαίνοντας για Μελίντα άρχισε να καταρρέει.
Το κείμενο του μηνύματος αναφέρει : ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΜΝΗΜΕΙΟ ΚΑΤΑΡΕΕΙ. ΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΣΕΙΡΑ ΤΩΡΑ! ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΡΑΦΙΝΕΡΙ-ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ-ΘΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.
Gia pio pragma endiaferthike i politiki kai i koinwniki ugesia tou Plomariou gia na asxolithei kai me ayto …
einai krima…Paidia oi Dimotikes ekloges einai konta ante na sas dw stous idious tha dwsete auto ton topo?
(kai lew tha dwsete giati dustuxws i eutyxws den eimai pleon dimotis Plomariou)
Έχουν δεχθεί την ήττα τους από τώρα. Το λένε και οι ίδιοι σε συζητήσεις που έχω ακούσει. Το θέμα είναι ότι για πολλά πράγματα στο Πλωμάρι υπάρχει αδιαφορία και με τους μεν και με του δε που διοικούσαν στο παρελθόν. Ελπίζω οι επόμενοι όποιοι κ’ αν είναι αυτοί να δείξουν λίγο ενδιαφέρον για βασικές ανάγκες και προβλήματα του χωριού.
Όλα αυτά τα παλιά κτήρια είναι τα φυσικά αξιοθέατα του Πλωμαρίου αν είχαν προσεχθεί στο παρελθόν, θα μπορούσαν να είναι σε άριστη κατάσταση, όπως είναι και το πολιτιστικό κέντρο.
Κρίμα ρε Πλωμαρίτες!
Αλλού δεν έχουν ιστορία και φτιάχνουν.
Αλλού δεν έχουν φουγάρα και χτίζουν.
Δεν υπήρχε επισκέπτης που να ερχόταν Πλωμάρι
και να μην φωτογράφιζε και αυτά τα κτίρια.
Τώρα βέβαια σε ποιον ανοίκουν, ποιος είναι υπεύθυνος,
ποιός πρέπει να ενδιαφερθεί δεν ξέρω.
Εγώ είμαι στο Μαρούσι και δουλεύω τώρα,
αυτοί που είναι στο Δήμο και καμαρώνουν σα γύφτικα σκεπάρνια
ας ενδιαφερθούν…
Το “ΡΑΦΙΝΕΡΙ” ποιό είναι πάλι;
Έχω δυο slide show με φωτογραφίες από όλα τα παλιά κτήρια μπορείτε να τα δείτε εδώ : http://www.plomaricity.gr/old_slide.html
και εδώ : http://www.plomaricity.gr/ergostasia.html
Εκεί Harry Cane θα δεις και το ραφινερί που είναι πάνω από την παραλία Έσω Πάπας.
Αποτελεί ασχήμια για τον τόπο και προσβολή να καταρρέει ένα βιομηχανικό κτίριπου μαρτυρά την εμπορική δραστηριότητα των παλιών Πλωμαριτών και το ανοιχτό μυαλό τους αλλά δεν ξέρω κατά πόσο σε αυτό έχει μερίδιο ευθύνης ο δήμος. Το κτίριο απ΄ότι ακούγεται ανήκει σε κληρονόμους που δυστυχώς δεν μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία, δε βρίσκουν γλώσσα συνεννόησης και αφήνουν να οδηγηθούν τα πράγματα σε αυτή την κατάντια. Δεν είναι δημόσιο κτίριο αλλά ιδιωτικό οπότε η μομφή πρέπει να πέσει στους κληρονόμους που φαίνεται πως δεν ιδρώνει το αυτί τους.
Σίγουρα έχεις δίκιο απλά θα μπορούσαν να βρουν μια λύση. Με μια βοήθεια από τον δήμο ίσως να γινόταν μια επισκευή στο παρελθόν ή μια αναπαλαίωση. Όταν λέω “Δήμος” εννοώ τους σημερινούς αλλά και όλες τις προηγούμενες δημοτικές αρχές.
Στο ραφινερί για παράδειγμα, συμφωνία επετεύχθει και η προηγούμενη δημοτική αρχή, αγόρασε το κτίριο, για να γίνει το ναυτικό μουσείο, που ακόμα μένει στάσιμο.
Τα κυριότερα ζητήματα για την κατάσταση των κτιρίων αυτών είναι το οικονομικό και το ιδιοκτησιακό. Δυστυχώς, για την συντριπτική πλειοψηφία των κτιρίων τα δύο αυτά προβλήματα είναι ανυπέρβλητα. Στο Δήμο αυτή τη στιγμή, ανήκουν το ραφινερί του Ξυπτερά (στο παραλιακό μέτωπο του Πλωμαρίου) και το πρώην ελαιοτριβείο των Αδελφών Μαραγγέλη στο Νεοχώρι. Για αυτά είναι άμεσα υπεύθυνος. Για τα υπόλοιπα, έκτος από το να έρθει σε συνεννόηση με το Υπουργείο Πολιτισμού και τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου για να κηρυχτούν ως διατηρητέα, οι δυνατότητες του είναι αρκετά περιορισμένες. Θα πρέπει να ενδιαφερθούν πρώτα οι ιδιοκτήτες τους, να εκτιμήσουν την ανεπανάληπτη αξία τους και να τα αποκαταστήσουν.
Θα πρέπει να τονιστεί εδώ ότι στο Πλωμάρι έχουμε δύο πολύ καλά παραδείγματα αποκατάστασης. Το πρώτο πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1990 και είναι το σαπωνοποιείο του Πούλια, γνωστό σήμερα με την τωρινή του χρήση ως Πολύκεντρο Πλωμαρίου. Το δεύτερο υλοποιήθηκε τη τελευταία πενταετία και είναι το ελαιοτριβείο γνωστής οικογένειας στο Τρίγωνα που αποκαταστάθηκε το 2004 και διατήρησε την αρχική του χρήση ως ελαιοτριβείο.
Έχουμε, επίσης, τρία παραδείγματα αποκατάστασης όχι τόσο επιτυχημένα. Το κτίριο του Α’ ελαιουργικού συνεταιρισμού (στο εσωτερικό του Πλωμαρίου και χωρίς χρήση σήμερα), το κτίριο του Β’ ελαιουργικού συνεταιρισμού (στο παραλιακό μέτωπο του Πλωμαρίου, χωρίς χρήση σήμερα και ιδιοκτησίας γνωστής αλυσίδας Super market) και το κτίριο του ελαιοτριβείου αρχικής ιδιοκτησίας Παπαβασιλείου (πίσω από το κτίριο του Δήμου, ιδιοκτησίας της Αδελφότητας των Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων Πλωμαρίου και με χρήση ως Super market από γνωστή αλυσίδα τροφίμων και γεωτεχνικού καταστήματος). Τα κτίρια αυτά έχουν αλλοιωθεί αρκετά στις όψεις τους και δύσκολα αναγνωρίζεται η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους αλλά πάραυτα σώζονται λόγω της χρησιμοποίησης τους.
Σήμερα, βρίσκεται σε εξέλιξη μελέτη για την αποκατάσταση του παλιού ελαιοτριβείου του Συνεταιρισμού του Νεοχωρίου με νέα χρήση τη στέγαση γνωστής βιοτεχνίας ούζου. Αυτά τα παραδείγματα οφείλουμε να ακολουθήσουμε ώστε να μην πάει χαμένο ούτε ένα φουγάρο ή παλιό βιομηχανικό κτίριο..