Ανοιχτή Επιστολή Προς:
Α.-Τους Εκπρόσωπους των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων των Τοπικών Διαμερισμάτων 1) Πλαγιάς 2) Τρύγονα 3) Μεγαλοχωρίου 4) Παλαιοχωρίου 5) Νεοχωρίου Β) Διευθυντές και Εκπαιδευτικούς των ανωτέρω Σχολίων Γ) Γονείς Μαθητών όπου δεν υπάρχουν οργανωμένοι Σύλλογοι
& Δ)Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Α΄ Δημοτικού Σχολείου Πλωμαρίου Ε) Αντιδήμαρχο Πλωμαρίου κ. Σταύρο Πολίτη
Κύριοι,
Σας γνωρίζουμε ότι εδώ και λίγο χρόνο δρομολογείται από το Κράτος, η κατάργηση σχολικών μονάδων στα χωριά όλης της χώρας και βεβαίως αυτό που αφορά εμάς, είναι η κατάργηση των σχολικών μονάδων των χωριών του Πλωμαρίου. Ήδη η διευθύντρια της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου προβαίνει σε επισκέψεις σε σχολεία για να προχωρήσει από το νέο έτος στη συγχώνευση σχολείων.
Δηλαδή με λίγα λόγια ετοιμάζεται η κατάργηση των σχολείων στα χωριά και η συγχώνευση τους με σχολεία του Πλωμαρίου.
Αυτό σημαίνει ότι οι δάσκαλοι θα φύγουν από τα χωριά και θα πάψουν να είναι αναφορά για το χωριό, σημείο συνοχής της κοινωνίας, πόλος έλξης για κατοίκους και μαθητές.
Τα παιδιά στην τρυφερή ηλικία από 6 έως 12 ετών θα αναγκάζονται να ξυπνούν άγρια μεσάνυχτα για να προλάβουν το λεωφορείο, ή το ταξί που θα τα κατεβάσει σο Πλωμάρι. Χάνουν ώρες διαβάσματος, ώρες ύπνου, ώρες παιχνιδιού. Κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή αφού καθημερινά θα βρίσκονται μέσα σε αυτοκίνητα χειμώνα, σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, σε δύσβατους δρόμους, που πολλές φορές αποκλείονται τη χειμερινή περίοδο.
Οι γονείς θα αγχώνονται καθημερινά για το αν θα φθάσει και θα επιστρέψει το παιδί τους ασφαλές στο σπίτι.
Πιθανόν ια σκεφθούν να ξεσπιτωθούν, να αλλάξουν χώρο εργασίας και διαμονής για να είναι τα παιδιά τους κοντά στο σχολείο.
Στα σχολεία που θα μεταφερθούν οι μαθητές των χωριών θα υπάρχει συνωστισμός, αφού δεν προβλέπεται η δημιουργία νέων αιθουσών και θα είναι δυσχερής η εκπαίδευση των παιδιών μας, αφού τα τμήματα θα είναι πολυπληθή.
Χωριό χωρίς σχολείο είναι νεκρό χωριό. Χωριό χωρίς δάσκαλο είναι χωριό χωρίς παιδεία.
Σας καλούμε να αντισταθούμε σε αυτές τις πρωτοβουλίες που καταρρακώνουν την παράδοση μας ως Έλληνες, που καταρρακώνουν τα χωριά μας, σας καλούμε να ανταλλάξουμε απόψεις και να πάρουμε αποφάσεις προς όφελος των παιδιών μας, προς όφελος των χωριών μας, προς όφελος της κοινωνίας.
Η παιδεία είναι αναφαίρετο Συνταγματικό μας δικαίωμα.
Σας καλούμε όλους το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011 και ώρα 18.00 μ.μ στο ισόγειο του Γ΄ Δημοτικού Σχολείου Πλωμαρίου, προκειμένου να ανταλλάξουμε απόψεις και να αποφασίσουμε κινήσεις διαμαρτυρίας, πριν βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων.
Τώρα πριν είναι αργά για τα παιδιά και τα χωριά μας.
Παρακαλούμε τους Διευθυντές των σχολικών μονάδων που απευθύνεται η παρούσα επιστολή να ενημερώσουν σχετικά τους συναδέλφους τους, τους γονείς των μαθητών και τους εκπροσώπους των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων των σχολείων τους, δίνοντας τους αντίγραφο της επιστολής.
Ευχαριστούμε για τη βοήθεια και τη συνεργασία.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Εμμανουήλ Π. Αρμενάκας Κωνσταντίνα Αντωνίου
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
Γ΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ
Β΄ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ
Αν και διαμένω αλλού αν και διδάσκω αλλού αν και έλιωσα σιδερένια παπούτσια προκειμένου να εξασφαλίσω ένα καθόλα αξιοπρεπές δημόσιο νηπιαγωγείο φοίτησης για το παιδί μου στον τόπο που ζω θα πω τη γνώμη μου και για το Πλωμάρι.
Αργήσατε Μανώλη να βάλετε στις προτεραιότητες και τα ενδιαφέροντά των διακδικήσεών σας το θέμα:Σχολείο(κτιριακή υποδομή)-Παιδεία!!!
Πάνε έξι χρόνια που μπήκα σε σχολική αίθουσα στο Πλωμάρι ως δασκάλα -εκεί που έμπαινα και ως μαθήτρια-και έφριξα στην κυριολεξία.Δε διέφερε το υποτιθέμενο σχολείο από χάνι όσο σκληρό κι αν ακούγεται παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες του συλλόγου των εκπαιδευτικών και του Διευθυντή για ό,τι καλύτερο.
Το βρήκα σε κατάσταση χειρότερη από αυτή που το άφησα πριν τριάντα χρόνια. Και απόρρησα!!!Και είπα με το νου μου:”Καλά, δε νοιάζονται για τα παιδιά τους; Καταδέχονται να φοιτούν σε τέτοια σχολεία;”Και όλα αυτά τα είπα έχοντας κατά νου πως το επίπεδο μιας κοινωνίας και τον πολιτισμό τον βλέπεις κυρίως και από την εκπαίδευση που παρέχει στα παιδιά της.Αυτό δεν αλλάζει και δεν είναι δική μου σκέψη πρωταρχικά. Ήταν βέβαι πριν έξι χρόνια ακόμη, χρόνια ευημερίας. Χρόνια που ο νεοέλληνας επιδίωκε για το προφίλ του το ακριβό αυτοκίνητο, το μεγάλο σπίτι, την άνετη ζωή, τα ακριβά κέντρα διασκεδάσεως κ.τ.λ.Είχαμε και ξοδεύαμε, μπερεκιέτ, για τα σχολειά θα νοιαζόμασταν!!!
Και είπα πάλι τότε:”Καλά, εδώ κυκλοφορούν με τζιπ συναγωνίζονται στην επίδειξη πλουτισμού και έχουν τέτοια κατάντια τα σχολεία των παιδιών τους καταδέχονται να τα στέλνουν κάθε πρωί σε τέτοια αχούρια;” Καταδεχόταν όμως η κοινωνία του Πλωμαρίου. (Βέβαια όλα αυτά φάνταζαν τραγικά στα μάτια μου επιστρέφοντας στο Πλωμάρι, έχοντας διδάξει σε σχολείο της κοσμοπολίτικης Ερμιόνης όπου κάθε Σαββατοκύριακο πάρκαραν γραμμή τα πολυτελέστατα τζιπ των Αθηναίων, σε σχολείο μιας κοινωνίας που απολάμβανε την αρωγή της οικογένειας Βαρδινογιάννη επί της ουσίας προς τιμήν της-λόγω καταγωγής της κ. Μαριάννας από την Ερμιόνη-και αυτή οι κοινωνία όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν εφησύχαζαν!!! Είχαν φροντίσει να εξασφαλίσουν και να παρέχουν σχολείο αξιοπρεπέστατο για τα παιδιά τους. Και βιτρίνα δηλαδή και ουσία.
Βρήκα το Πλωμάρι σε λίθαργο!!!
Τώρα που σιγά σιγά όλοι μασάμε πίτα και βρίσκουμε άμμο, τώρα που τρίζουν οι καρέκλες πολλών ανασκουμπώνεται και η κοινωνία των Πλωμαριτών χάρη σε κάποιους ανθρώπους που μπορούν και βλέπουν λίγο παραπέρα που πονούν για τα παιδιά τους. μακάρι να βρουν αυτές οι φωνές υποστήριξη απ΄όλο το Πλωμάρι αλλιώς τα χρόνια θαναι πέτρινα….
Και κάτι τελευταίο. Αφού πήρα μετάθεση και λύθηκαν τα χέρια μου, έκανα κουβέντα την κατάντια των σχολείων στο τότε Δήμαρχο και προσωπικό φίλο Δημήτρη βαρβαγιάννη λέγοντάς χαρακτηριστικά:”Καλά, Σχολεία ειν΄αυτά;Τι θαγίνει με το κτιριακό θέμα κυρίως;” Και μου απάντησε πως έχουν γίνει κάποιες κινήσεις και κάποιες επιδιορθώσεις. Πάντα προς το καλύτερο πως υπάρχει μέριμνα.
Με ρώτησε μάλιστα αν πήγα να δω.
Όχι δεν έχω πάει έκτοτε και δεν γνωρίζω τις αλλαγές.
Μακάρι να υπάρξει πρόοδος.
Και εγω τα ιδεια επαθα οταν πηγε το δικο μου παιδι στο σχολειο και
μαλιστα με τα παιδια σημαθητων μου, η χαρα μου ηταν διπλη . Δεν
φανταζεσται την απογοητεψη οταν διπιστωσα οτι στο σχολειο εκτος
απο μικροεπησκευαις παρεμεινε το ιδιο ακουμπησα στο τοιχο και πηρα ολο το σουβα πανω στη πλατη και ζαλιστικα εφηγα και πηγα απευθειας στο δημαρχο το Μαμακο και επηδις τυνχανει να ειναι συμαθητις μου του ειπα οτι ειναι ντροπη αυτο που εδα στο σχολειο και οτι ντρεπομε αν
ειναι αληθεια οτι αυτος ειναι υπευθινος και οχι το υπουργειομου ειπαι οτι
αυτη τη χρονια τα παραλαβαν απ τον οργανισμο σχολικων κτιρειων και οτι ολα ΘΑ εφτειαχναν .Σε οσους μηλουσα με κοιταζαν
σαρκαστικα με υδονη σαν να μου λεγαν δεν κοιτας τη δουλια σου καιμενε .Εδω στο εξωτερικο δεν ειχε σχολειο ελληνικο και καναμε ιδιωτικο
και εκλησια και γυροκομοιο και γυπαιδα και ομαδαις ελληνικαις.
Και επιδη η Μαριανθη ειπαι το ονομα Βαρδινογιαννη καλο θα ηταν
εγραφε ενα βιβλειο με την αδεια της να το διαβαζουν ολοι οσοι θελουν
να κανουν οικογενεια.Με κοτερα με τριαντα ατομα προσωπικο αεροπλανα ελλικοπτερα και το σπητι χωρις υπηρετικο προσωπικο
φχαριστιωταν την απλη ζωη και αυτη και ο Βαρδης.Και ε ρχομε τωρα
στο Κωστα το Μουτζουρι για να δουμε τι θα κανουν και τα εγονια
μας θα πανε στα σχολεια που χτισαν η προπαπουδαις μας και οτι ολοι
εμεις και οι προηγουμενοι ειμασται αχρηστοι δεν κατορθωσαμε να βαλουμε πετρα πανο στη πετρα.Περιμενουμε λοιπον τετειοι γελειοι που ειμαστε να μας ζησουν οι πολιτικοι και εμεις να κανουμε καβαλα το
γαιδαρο χωρις ουτε καν να κουναμε τα ποδια μας .επομενο ειναι λοιπον τα γαιδουρια να μας παν οπου θελουν και οπου του συμφερι.
Τι φταιη λοιπον πρωτα εμεις και υστερα οι αλλοι αντε λοιπον με την ευχη
μου να αλαξουμε αν θελουμε να δουμε ασπρη μερα .
Αυτα τα λεω γιατι το τοπο που αγαπω και θυσιαστηκα για αυτονδεν αντεχω να να τον
βλεπω να ριμαζει και να ερημονη.
Αγαπητή Μαριάνθη, καθόλου δεν αργήσαμε να θέσουμε ως προτεραιοτητα τα ζητήματα της παιδείας (κτιριακών εγκαταστάσεων ), δεδομένου ότι ο σύλλογος μας άρχισε την προσπάθεια αυτή εδώ και τέσσερα σε ένα σχολείο που οι γονείς ήταν ανοργάνωτοι. Στα χρόνια αυτά σε ένα σχολείο που θεωρητικά είχαν ξοδευτεί 60.000.000δρχ αλλά τα έργα ήταν να διαχωριστούν με γυψοσανίδα αίθουσες και να γίνει μία αίθουσα υπολογιστών που δεν λειτούργησε ποτέ, δεν είχε γίνει επί 33 χρόνια τίποτε άλλο. Τα παιδιά δεν είχαν τουαλέτες αφού όποια είχε βλάβη την κλείδωναν, με τη βοήθεια της προηγούμενης δημοτικής αρχής με την οποία είχαμε μεγάλη αντιπαράθεση διότι τα χρήματα τα ξόδευε σε άλλα σχολεία και όχι στο πολυπληθέστερο, φτιάξαμε τουαλέτες, τις δύο γούρνες να πίνουν νερό τα παιδιά, συνδέσαμε την αποχέτευση του σχολείου με το βιολογικό γιατί τα κόπρανα πήγαιναν στα θεμέλια του σχολείου και πολλά άλλα. όλα αυτά με καυγάδες, δικούς μου με το Βαρβαγιάννη, διότι το σχολείο ήταν όπως το αφήσαμε εμείς, όπως και το Πλωμάρι ολόκληρο σε συνέχεια της γενικότερης ραστώνης που επικρατεί. Τότε Μαριάνθη αυτό που αντιμετώπισα από το Δήμο και την αντιπολίτευση ήταν ότι ήθελα να γίνω Δήμαρχος, οπότε καταλαβαίνεις πόσο ψηλά είχαν οι κρατούντες το θέμα σχολείο. Εφέτος αφού μας είχαν αγνοήσει άπαντες, με ομόφωνη απόφαση του σχολικού συμβουλίου ενημερώσαμε ότι τα κουφώματα του σχολείου έχουν κριθεί επικίνδυνα και κατέφυγα στον Εισαγγελέα, αφού όπου απευθύνθηκα, άλλος μου είπε ότι δεν είναι αρμόδιος, άλλος ότι δεν έχει χρήματα κλπ. Αυτά!!!
Ευτυχώς που το Πλωμάρι έχει κάποιες δυνατές φωνές και ζωντανές σαν τη δική σου φίλε Μανώλη για τον οποίο γνωρίζω καλά πόσο αγωνιά και ” χάνει τον ύπνο του” για τη μόρφωση των παιδιών του, οπότε και μπορεί τώρα να δει μια πρόοδο σε αυτά τα θέματα. Γιατί όπως και μόνος σου λες τα τελευταία 4 χρόνια άρχισε να μπαίνει πέτρα πάνω στην πέτρα.Άργησαν δηλαδή τα έργα κατά 33 χρόνια όπως λες και συ) Βέβαια εγώ δεν μπορώ να διαχωρίσω σχολείο από σχολείο αφού τόσο θέσει όσο και φύσει (δασκάλα και μετήρα δηλαδή)θεωρώ πως όλα τα παιδιά δικαιούνται ποιότητα παροχών εκπαίδευσης σε όποια περιοχή και αν μένουν. Είτε προνομιούχα είτε μη είτε ταρσανά είτε αγορά είτε ραϊδέλ είτε Προφήτη Ηλία.
Για το καλό των παιδιών εύχομαι ο αγώνας σας να βρει αντίκρισμα.Γιατί ξέρω πως είναι ειλικρινής και επί της ουσίας.Δυστυχώς στην Ελλάδα τα αυτονόητα η πολιτεία δεν τα παρέχει αλλά πρέπει οι γονείς να αγωνίζονται για να τα διεκδικούν.
είναι αλήθεια κ.Μανώλη ότι ελάχιστοι από τους γονείς των μαθητών του Σχολείου ήταν στην σύσκεψη για τα προβλήματα του Σχολείου;
Κύριε Αρμενάκα, μήπως το πολυπληθέστερο σχολείο, όπως λέτε, είναι και το πιο πρόσφατα κατασκευασμένο και γι’ αυτό προτίμησαν να δώσουν χρήματα στα άλλα σχολεία που είναι πολύ παλαιότερης κατασκευής κι έχουν εμφανώς κτιριακά προβλήματα; Δηλαδή δεν έπρεπε να γίνουν επισκευές σε άλλα σχολικά κτίρια παρά μόνο σ’ αυτό που έχει τους πιο πολλούς; Ωραία λογική. Τα παιδιά των χωριών δηλαδή είναι παιδιά κατώτερου Θεού; Δεν αξίζει να ζουν σ’ ένα ευχάριστο και ασφαλές σχολικό περιβάλλον; Απ’ τη μια φωνάζετε να μην κλείσουν τα σχολεία των χωριών, κι απ’ την άλλη κατακρίνετε το γεγονός ότι οι προηγούμενες δημοτικές αρχές διέθεσαν χρήματα σ’ αυτά. Δε λέω ότι δεν πρέπει να φτιαχτούν και τα προβλήματα που έχει το τρίτο, αλλά μην κοιτάμε μόνο την πάρτη μας. Να νοιαζόμαστε για ό λ α τα παιδιά!!!
κ. mihalis
στα ερωτήματα σου φαντάζομαι να σου απαντήσει ο κ. Αρμενάκας.
Εγώ σαν τρίτος , αναγνώστης του blog σημειώνω τα εξής.
Το πιο πρόσφατα κατασκευασμένο κτίριο δεν σημαίνει κι ότι δεν έχει προβλήματα , π.χ. όταν πράγματι -γιατί το βλέπουμε όσοι ζούμε εδώ στο Πλωμάρι- έχουν πρόβλημα τα κουφώματα και γίνονται επικίνδυνα για την ασφάλεια των μαθητών ΠΡΕΠΕΙ να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα αυτό.Πιστεύω να συμφωνείτε ότι προέχει ασφάλεια και η ζωή των παιδιών -όλων των παιδιών σ΄όλα τα σχολεία-.
Απ ΄ότι διάβασα στους σχολιασμούς του κ.Αρμενάκα πουθενά δεν λέει ότι δεν πρέπει να γίνονται επισκευές σε άλλα σχολεία , ούτε ότι τα παιδιά άλλων σχολείων είναι παιδιά κατώτερου Θεού κλπ κλπ όπως αναφέρεις .
Νομίζω ότι μ΄αυτά που γράφεις είναι σαν να αφαιρείς το δικαίωμα του κ. Αρμενάκα-του κάθε γονιού- να ενδιαφέρεται για το σχολείο των παιδιών του.
ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ.
ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΦΟΙΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ.
Αν συνέβαινε αυτό , δεν θα είχαμε αυτά τα χάλια σήμερα.
Πάντως συγχαρητήρια και σε σένα που ενδιαφέρεσαι , παρότρυνε και τους άλλους γονείς να νοιάζονται και μην μεμψιμοιρείς .
ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
http://alfavitario.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html
Η μέχρι σήμερα συμπεριφορά μου κύριε Μιχάλη, δεν συνάδει με τα γραφόμενα σας. Θα απαντήσω στις κακεντρεχείς δήθεν απορίες σας με ένα γνωστό απόσπασμα του Ευαγγελίου “Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διηλίζετε τον κώνοπα και καταπίνετε την κάμηλον “
Καλόν είναι να μάθετε να δέχεστε και τα θετικά και τα αρνητικά σχόλια.