Σε μια ζεστή βραδιά, παρ’ όλο τον άγριο νοτιά που σάρωνε τα πάντα, εξελίχθηκε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Ξενοφώντα Ε. Μαυραγάνη ΤΟ ΟΥΖΕΡΙ, που συνέβη την Κυριακή το βράδυ στη ΛΕΣΧΗ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ.
«Διαφορετικοί οι Πλωμαρίτες. Δεκτικοί με τους ξένους, απ’ όπου κι αν προέρχονται. Το έβλεπα, το καταλάβαινα περισσότερο διαισθητικά , παρά με τη λογική. Και ήρθε ΤΟ ΟΥΖΕΡΙ, αλλά και τα άλλα βιβλία του Ξ. Μαυραγάνη, να βεβαιώσουν αυτά που ένοιωθα.
Έρχεται λοιπόν ΤΟ ΟΥΖΕΡΙ …για να σκανάρει, να ακτινογραφήσει το Πλωμάρι εκείνης της εποχής, ώστε εμείς σήμερα να κατανοήσουμε και να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για σημερινή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Μέσα από ΤΟ ΟΥΖΕΡΙ ο συγγραφέας μνημονεέυι δρόμους, κτήρια, μαγαζιά, σπίτια, επαγγέλματα και ανθρώους επώνυμους και απλούς βιοπαλαιστές που έδωσαν χρώμα στη ζωή του Πλωμαριού» σημείωσε παρουσιάζοντας το βιβλίο ο διευθυντής του Γ΄, δημοτικού σχολείου Γιώργος Φωτεινός, που ως μη γεννημένος στο Πλωμάρι, είχε στην αρχή της εγκατάστασής του, ελλιπή και λανθασμένη εικόνα της πόλης που έγινε η δεύτερη πατρίδα του και πρόσθεσε:
« Μέσα από ΤΟ ΟΥΖΕΡΙ περιγράφεται το Πλωμάρι της δεκαετίας του 1950, το οποίο αποτελεί μια μικρογραφία της χώρας μας και μας βοηθά να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα».
«Η δύναμη και οι ανεξάντλητες δυνατότητες έκφρασης και γραφής του συγγραφέα», τόνισε συνεχίζοντας η φιλόλογος του λυκείου Πλωμαρίου Γεωργία Φράγκου, «άριστου κατόχου του ορθού λόγου και των ιδιαιτέρων απαιτήσεων της λογοτεχνίας , ειδικότερα της απαιτητικής πεζογραφίας, αποκαλύπτονται στο εκτεταμένο αυτό αφήγημα. Πρόκειται για ένα ιστορικό αφήγημα με περίβλημα ιστορικό ή αντίστροφα λογοτεχνικό βιβλίο με ιστορικές μνήμες, καταβολές και αναζητήσεις. Η υπεροχή του ΟΥΖΕΡΙ κρίνεται από την κεντρική εστίαση του συγγραφέα στις ιδιαίτερες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες και τα γνωρίσματα της δεκαετίας του 1950 και τη ρεαλιστική παρουσίασή τους με βάση την αντικειμενική αλήθεια σε ολόκληρη την έκταση του βιβλίου του. Θέλω ακόμα να επισημάνω τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας, λόγιας και καθημερινής, την δύναμη των λέξεων και εκφράσεων, διανθισμένης από τη ντοπιολαλιά, τα Πλωμαρίτικα, και τους διαλόγους του έργου, που αποδεικνύουν την γλωσσική υπεροχή του γράφοντα».
Την εμβριθέστατη εισήγηση της κυρίας Φράγκου, διαδέχθηκε η γλαφυρή αφήγηση του Γιώργου Β. Λαγουμίδη, «αμετανόητου» κατοίκου Πλωμαρίου, που έχει ζήσει τα περιγραφόμενα στο βιβλίο γεγονότα και φρόντισε να προβάλει στην οθόνη της αίθουσας φωτογραφίες της εποχής εκείνης, με τα γλέντια, τους χορούς, τις ντιζέζ και τα μπουλούκια, υπογραμμίζοντας πώς όση κι αν ήταν η φτώχια των πολλών αλλά και η οικονομική στενότητα των λίγων, δεν τους στερούσε το γέλιο και την διάθεση για συμμετοχή σε γλέντια και χορούς.
Σε σύντομη παρέμβασή του, ο αντιδήμαρχος Πλωμαρίου Μανώλης Αρμενάκας, τόνισε πως το Πλωμάρι είναι υπερήφανο που συγκαταλέγει στους δημότες του έναν καταξιωμένο συγγραφέα, μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, που εκτός από το λογοτεχνικό του έργο, άμεσα συνδεδεμένο και αναφερόμενο στο Πλωμάρι, επιτελεί και έργο πολιτιστικό στη γενέτειρά του, αφού ως πρόεδρος της Λέσχης Πλωμαρίου, κατόρθωσε με τους συνεργάτες του να ξαναδώσει ζωή, σ’ αυτόν τον αρχαιότερο πολιτιστικό οργανισμό του νησιού, δημιουργώντας ένα νέο πολιτιστικό τοπίο.
Στη μακριά συζήτηση που ακολούθησε κατά την οποία εκτυλίχθηκαν ιστορίες από τα παλιά με τη βοήθεια του ούζου που πρόσφεραν οι ποτοποιίες Αρβανίτη, Βαρβαγιάννη και Πιτσιλαδή, έλαβαν μέρος εκτός από τους ανθρώπους του πάνελ η πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Λίτσα Βάμβουρα, ο διευθυντής του λυκείου Γρηγόρης Καλδέλλης, η διευθύντρια του γυμνασίου Μαρία Γεωργοπούλου, ο ποτοποιός Στάθης Βαρβαγιάννης, η ποιήτρια Κατερίνα Λαγουτάρη, ο πρόεδρος του φορέα Πλωμαρίου, ο πρόεδρος των εθελοντών πυροσβεστών Δημήτρης Βελούτσος και πολύς κόσμος που θέλησε να πάρει στα βιβλία την αφιέρωση του συγγραφέα.
