Αγλαΐα Κυρίτση: Προσβολή για τη Δημοκρατία η διαδικασία για το νομοσχέδιο

Δελτίο τύπου. Ομιλία Αγλαΐας Κυρίτση, κατά τη συζήτηση στις Επιτροπές της Βουλής του σχεδίου νόμου με τίτλο: επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν.4334/2015.

Το βίντεο με την ομιλία της Αγλαΐας Κυρίτση.

Και η δήλωση της γραπτώς:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Καλούμαστε σήμερα, για δεύτερη φορά μέσα σε μια εβδομάδα, να ψηφίσουμε με συνοπτικές διαδικασίες, με διαδικασίες εξπρές, ένα νομοσχέδιο που περιέχει εκατοντάδες άρθρα. Πήραμε στα χέρια μας λίγες ώρες πριν ένα υλικό εκατοντάδων σελίδων. Ένα νομοσχέδιο που απευθύνεται σε ανθρώπους με εξειδικευμένες νομικές γνώσεις και μας επαναφέρει στη μνήμη τις πρόσφατες κινητοποιήσεις του νομικού κόσμου, οι οποίες ανάγκασαν την κυβέρνηση Σαμαρά να μην φέρει στη Βουλή αυτό το νομοθέτημα.

Και σήμερα, δυστυχώς, από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρεται αυτούσιο προς ψήφιση το σχέδιο που δεν τόλμησε να φέρει η προηγούμενη συγκυβέρνηση. Έρχεται σήμερα προς ψήφιση το Σχέδιο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το γνωστό Σχέδιο «Χαμηλοθώρη» του Νοεμβρίου 2014. Ένας Κώδικας 1050 άρθρων με διαδικασία fast track, διαδικασίες που απαξιώνουν προκλητικά το Κοινοβούλιο, απαξιώνουν προκλητικά τον καθένα βουλευτή, απαξιώνουν τελικά την ίδια τη δικαιοσύνη, αφού –κι ας μην κρυβόμαστε μεταξύ μας- λίγοι συνάδελφοι και συναδέλφισσες από αυτήν εδώ την αίθουσα καταλαβαίνουν ακριβώς τι καλούνται να ψηφίσουν και ποιες θα είναι οι συνέπειες της ψήφου τους.

Να θυμίσω ότι το δικηγορικό σώμα σύσσωμο με το πανελλαδικό του δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου του 2014 απέρριψε αυτό που συζητάμε σήμερα. Αυτό που γλυτώσαμε τότε με τις εκλογές επανέρχεται τώρα δριμύτερο. Και πρέπει να επισημάνω ότι το σχέδιο αυτό το είχε καταδικάσει ο δικηγορικός και επιστημονικός νομικός κόσμος όχι για συντεχνιακούς λόγους αλλά για να προστατεύσει την αξιοπρέπεια και την περιουσία των δανειοληπτών και όλου του ελληνικού λαού σε συνθήκες οξείας ανθρωπιστικής κρίσης.
Και ακούσαμε στην έναρξη της διαδικασίας τον αρμόδιο υπουργό να λέει ότι το σχέδιο είναι μεταξύ των προαπαιτούμενων, ότι έχει πολλά σημεία με τα οποία η κυβέρνηση διαφωνεί, αλλά ότι είναι υποχρεωμένος ανάμεσα σε δύο κακά να επιλέξει το λιγότερο κακό.

Είναι δυνατόν να υλοποιούμε τέτοιες λογικές. Να ομολογούμε ότι εκβιαζόμαστε να νομοθετήσουμε μέσα σε λίγες ώρες πιεζόμενοι για ακόμα μια φορά για τη σωτηρία της χώρας; Πόσες φορές ακούσαμε αυτή την έκφραση, πόσες φορές στο άμεσο παρελθόν καταγγείλαμε –και σωστά- τις μνημονιακές κυβερνήσεις ότι με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας μετέτρεψαν τη βουλή σε διεκπεραιωτή αποφάσεων της τρόικας;
Η σημερινή διαδικασία μας θυμίζει κάτι; Μας κάνει να αισθανόμαστε ως βουλευτές και ως πολίτες υπερήφανοι; Ή μήπως μετά από λίγο καιρό θα πούμε κι εμείς ότι δεν προλάβαμε να διαβάσουμε τι ψηφίσαμε;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επιτρέψτε μου να σταθώ μόνο σε λίγα σημεία του νομοσχεδίου.
Με το νομοσχέδιο Σαμαρά Βενιζέλου που εισάγεται σήμερα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καταργείται η προφορικότητα της διαδικασίας ως κανόνας και η εμμάρτυρη απόδειξη (δηλαδή να καταθέτουν οι μάρτυρες στο Δικαστήριο και να απαντούν σε ερωτήσεις τόσο των Δικαστών όσο και των δικηγόρων), η οποία στις πολιτικές δίκες είναι βασικό μέσο για την εξεύρεση της αλήθειας. Ο προφορικός και ζωντανός χαρακτήρας της διαδικασίας καταργείται. Το δικαστήριο γίνεται μια μηχανή παραγωγής αποφάσεων σε βάρος της ευθυδικίας και του κράτους δικαίου, σε βάρος των δικαιωμάτων των διαδίκων.
Τροποποιούνται τα βασικά άρθρα για την άμυνα του οφειλέτη κατά τη διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης (κατάσχεση και πορεία προς τον πλειστηριασμό). Αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο για οφειλέτες και ιδίως δανειολήπτες τραπεζών και μάλιστα σε συνδυασμό και με την λήξη της προθεσμίας αναστολών πλειστηριασμών την 30-6-2015,(παρότι ενημερωθήκαμε από τα ΜΜΕ ότι ο Υπουργός κ. Σταθάκης ζήτησε από την τρόϊκα να ισχύει η αναστολή έως τέλος του χρόνου, αλλά με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις και δεν γνωρίζουμε κιαν αν θα γίνει δεκτή η πρόταση από την τρόικα) όπου η τρόικα ζητά άμεσα μαζικούς πλειστηριασμούς ώστε τα ακίνητα του κόσμου να τιτλοποιηθούν και να γίνουν εμπορεύσιμο προϊόν από τράπεζες και funds.
Αντίστοιχα, ενισχύεται σοβαρά η θέση των δανειστών που έχουν εμπράγματη ασφάλεια στην κατάταξη και διανομή του πλειστηριάσματος (του ποσού για το οποίο πωλείται αναγκαστικά το ακίνητο στον πλειστηριασμό) και βασικά των τραπεζών . Η κατανομή αυτή δίνει προνόμιο στους δανειστές που έχουν εμπράγματη ασφάλεια στο 65 % του πλειστηριάσματος, ενώ οι δανειστές του άρθρου 975 (κράτος, ταμεία, εργαζόμενοι, ΟΤΑ κ.λπ.) θα αρκεστούν στο 25% και οι μη προνομιούχοι δανειστές στο 10%. Είναι μια πρόταση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζών.
Είναι σαφές ότι οι ειδικοί μπορούν να αναφερθούν σε πολλές νομικές λεπτομέρειες που αποκαλύπτουν στόχους και προθέσεις και εξηγούν την επιμονή των δανειστών να είναι μεταξύ των δύο βασικών προαπαιτούμενων το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Επιμένω να σταθούμε στο πολιτικό, που αφορά την απαξίωση της Βουλής, που αφορά την αποδοχή της μετατροπής της σε διεκπεραιωτή εντολών, τη διαδικασία που προσβάλει κατάφωρα την ίδια τη δημοκρατία.
Και να κλείσω λέγοντας πως ό,τι ψηφίζουμε, ό,τι λέμε και κυρίως ό,τι κάνουμε πρέπει να το κάνουμε με τα μάτια στραμμένα στην κοινωνία και τις ανάγκες της, οι οποίες είναι πολλές και, δυστυχώς, νομοτελειακά θα γίνουν περισσότερες.
Μ’ αυτό ως γνώμονα πρέπει να ψηφίσουμε σήμερα και όχι με γνώμονα τις νόρμες των δανειστών.