Η Μηχανή του Χρόνου: 99 χρόνια μετά, επίκαιρο παραμένει όπως και τότε(1916-1917), το προβληματικό οδικό δίκτυο που συνδέει το Πλωμάρι με το υπόλοιπο νησί της Λέσβου. Με αφορμή μια συζήτηση για το πρόβλημα, ο Αριστείδης Φρυδάς φέρνει στη δημοσιότητα κείμενα από την εφημερίδα “Κήρυξ” από τα έτη 1916 και 1917, με παράπονα των κατοίκων του Πλωμαρίου για το οδικό δίκτυο, με αναφορές στους δρόμους Γέρας-Πλωμαρίου και Αγιάσου-Πλωμαρίου και όχι μόνο.
Όπως και σήμερα έτσι και τότε το ελληνικό δαιμόνιο των πολιτικών και εργολάβων δεν έχει αλλάξει, στα κείμενα διαβάζουμε ότι δόθηκε το 1916 κονδύλι ενός εκατομμυρίου δραχμών για το οδικό δίκτυο της Λέσβου, αλλά η ιεράρχηση των προταιρεωτήτων ήταν κατά του Πλωμαρίου όπου ήταν απαραίτητες οι επισκευές στους δρόμους που το συνέδεαν με Αγιάσο και Γέρα. Αντί να επισκευάσουν τους ήδη υπάρχοντες προβληματικούς δρόμους, οι υπεύθυνοι επέλεξαν να κάνουν διανοίξεις νέων δρόμων.
Σχεδόν 100 χρόνια μετά, τα προβλήματα παραμένουν ίδια, μπορεί να έπεσε άσφαλτος στους περισσότερους δρόμους, αλλά όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν… Τελικά έχουμε δίκιο ή άδικο στο ότι η Μυτιλήνη ανέκαθεν μας σαμποτάριζε; Κάποιοι λένε ότι εμείς οι ίδιοι φταίμε για όλα. Φταίμε και εμείς σε πολλά, αλλά οι ευθύνες βέβαια είναι μοιρασμένες, με πιθανότερο σενάριο, το περισσότερο βάρος να πέφτει στα μεγάλα κέντρα αποφάσεων που δεν βρίσκονται στο Πλωμάρι.
Ο Αριστείδης Φρυδάς αναφέρει: Στο αρχείο της Λέσχης Πλωμαρίου “Βενιαμίν Λέσβιος” υπάρχουν 4 τόμοι με αρχειοθετημένα τα περισσότερα φύλλα της εφημερίδας ΚΗΡΥΞ που εκδίδονταν στην Μυτιλήνη από το 1916 έως το 1919 (λείπουν τα 88 πρώτα του 1916 και μερικά του 1918 και 1919).
Η εφημερίδα ήταν καθημερινή και ιδιοκτήτες και διευθυντές ήταν οι Πλωμαρίτες Π.Ι.Πούλιας και Δ.Κ. Σμυρναίος, αλλά από το φύλλο 144 της 24ης Οκτωβρίου 1916 εμφανίζεται μόνος ως ιδιοκτήτης-διευθυντής ο Σμυρναίος, ενώ το 1918 εμφανίζεται στον τίτλο της εφημερίδας πάλι ο Πούλιας αλλά ως αρχισυντάκτης.
Η εφημερίδα εκδιδόταν καθημερινά 4σέλιδος και ενίοτε 2σέλιδος.
Περιείχε διεθνή, πανελλήνια, λεσβιακά νέα και συχνές ανταποκρίσεις από τις κωμοπόλεις της Λέσβου και συχνότατα από το Πλωμάρι Η εφημερίδα ήταν πολιτική φιλελευθέρων αρχών και υποστήριξε σθεναρά και με φανατισμό τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Φιλοξένησε λογοτεχνικά κείμενα, χρονογραφήματα και ποιήματα ξένων και Ελλήνων λογοτεχνών και ειδικότερα λεσβίων όπως Γ. Σημηριώτη, Γ.Ζειμπέκη, Σταύρου Ανατολέα.
Ακολουθούν τρία σχετικά αποκόμματα από την εφημερία “ΚΗΡΥΞ”
Το εκατομμύριον και οι δρόμοι.
Παράπονα των Πλωμαριτών ότι από το κονδύλι του ενός εκατομμυρίου δραχμών, για τα συγκοινωνιακά προβλήματα της Λέσβου, δεν διατίθεται ούτε μια δραχμή για επισκευές στους δρόμους της πόλης μας.
22 Ιουνίου 1917 Παραπόνων συνέχεια… ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Η ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΣΚΕΥΗ ΝΕΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ
Ευχαριστίαι – Ο ΔΙΟΡΘΩΘΕΙΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ – ΓΕΡΑΣ
Η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει σε εμάς. Εκλέγουμε συνήθως ως τοπικούς άρχοντες όχι τους πιο ικανούς, αφού είμαστε ζηλόφθονοι, αλλά αυτούς που θα μας κάνουν το προσωπικό ρουσφέτι, οι οποίοι είναι συνήθως και οι πιο άχρηστοι. Άλλωστε δείτε τι έχουν πετύχει οι Καλλονιάτες. Όταν το Πλωμάρι ήταν ακμάζουσα κωμόπολη η Καλλονή ήταν χωριό, τώρα είναι μια αναπτυγμένη κωμόπολη, με μεγάλη αγορά, σύγχρονους δρόμους και εμείς έχουμε μείνει ακόμα πίσω. Απλά οι άνθρωποι είχαν πολύ πιο αξιόλογους τοπικούς άρχοντες (όπως τον Ελευθερίου που έφτιαξε το γήπεδο σε 4 μήνες) και όχι γιατί οι Μυτιληνιοί τους αγαπούσαν περισσότερο από εμάς.
Πικρές α λ ή θ ε ι ε ς!
Εδω ενα εργο πήγε να γίνει , ο δρομος για αγιασο αλλα μάθαμε απο κουτσομπολιά οτι τα χρήματα πηγαν στο γήπεδο μυτιληνης , δεν ξερω αν ειναι αλήθεια , ας μας πει κάποιος. Φταίμε εμεις αλλα ειναι και κάποιοι που πραγματικα δεν μας θελουν καθόλου, έρχονται στο πλωμαρι οταν υπάρχει προσωπικό όφελος τους ακολουθούν οι γλάστρες και τους χειροκροτουν, οταν θα σταματήσουν να υπαρχουν γλαστρες τοτε κάτι θα γίνει .