Home Άρθρα Βιβλιοκριτική από το περιοδικό Φιλόλογος για τα έργα του Ξ. Μαυραγάνη

Βιβλιοκριτική από το περιοδικό Φιλόλογος για τα έργα του Ξ. Μαυραγάνη

730
2

Άρθρο του Πέτρου Μπεσπάρη από το περιοδικό “Φιλόλογος”. Δύο βιβλία με διηγήματα ήταν το δώρο του Ξ.Μαυραγάνη στον ΦΙΛΟΛΟΓΟ. Ένα μικρό αντίδωρο για τα δύο εξαιρετικά βιβλία του οι αράδες που ακολουθούν.

ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ

1.ΨΑΡΙ ΜΕ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΟΥΡΑ, Διηγήματα, ΝΗΣΙΔΕΣ, Θεσσαλονίκη 2011
2.ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΥΓΙΑΙΝΩ,Διηγήματα, ΝΗΣΙΔΕΣ, Θεσσαλονίκη 2013

O Ξ.Μαυραγάνης είναι ένας δόκιμος λογοτέχνης, γνωστός και για άλλες δραστηριότητές του ιδιαίτερα στις δύο πατρίδες του, το Πλωμάρι και τη Θεσσαλονίκη. Δυο πόλεις που τον έχουν διαπλάσει και διαμορφώσει ως λογοτέχνη και προσωπικότητα. Σημειωτέον πως το Πλωμάρι, γενέθλια πόλη και η Θεσσαλονίκη, πατρίδα που επέλεξε να ζήσει και να εργαστεί, που είναι ο χωρικός καμβάς των διηγημάτων του, είναι δυο παραθαλάσσιες πόλεις. Η θάλασσα είναι το κέντρο των διηγημάτων του Μαυραγάνη. Γνωρίζει όλα όσα έχουν να κάνουν με τη θάλασσα, βάρκες, πλοία, ψάρια,ανέμους, θύελλες και μπουνάτσες, ναυτικούς, ναυαγούς.

Δεν υπάρχει διήγημά του χωρίς θάλασσα. Όμως όλα τα διηγήματά του, αποπνέουν μια διαχρονική Ελλάδα, τουλάχιστον από τις αρχές του 20ου αιώνα. Όλη η ιστορία της περνά μέσα από τα διηγήματα του Μαυραγάνη.
Στο βιβλίο «Ψάρι με κεφάλι και ουρά», έχουμε είκοσι πέντε διηγήματα. Διαβάζοντάς τα είναι σα να ψηλαφίζεις την ιστορία της Ελλάδας. Διηγήματα με φόντο την κα’ ημάς Ανατολή, αρώματα, χρώματα, μυρωδιές, ντοπιολαλιές και καημοί φτωχών και απόμαχων της ζωής, ανθρώπων που αντικρύζουν τα πλοία ναα περνάν και να φεύγουν από το λιμάνι, τις περισσότερες φορές να παίρνουν αγαπημένα πρόσωπα για τις τέσσερεις άκρες του κόσμου, και σπάνια να γυρίζουν πίσω. Ο καημός της ελληνικής άγονης επαρχίας, που μαραζώνει εδώ και χρόνια, μια και τα νέα βλαστάρια φεύγουν, για να βρουν αλλού καταφυγή.

Στο δεύτερο βιβλίο «Προς το παρόν υγιαίνω» έχουμε δέκα διηγήματα. Από αυτά, εκείνο που σε καθηλώνει κατά τη γνώμη μου, είναι και το πιο μεγάλο με εξήντα οκτώ σελίδες, είναι στο «Αυτός και εκείνος», ένα διήγημα με χώρο δράσης ένα μοναστήρι στο Άγιο Όρος. Τα διηγήματα του βιβλίου αυτού αποπνέουν αιγαιοπελαγίτικη αύρα και λεσβιακό άρωμα. Είναι μια ανθρωπογεωγραφία του νησιού του, που όπου και να πάει ο Μαυραγάνης τον ακολουθεί σαν τη σκιά του αλλά και τον συντροφεύει όσον καιρό βρίσκεται αλλού. Και τα τριάντα πέντε διηγήματα είναι εξαιρετικά. Διαβάζονται ευχάριστα και δεν κουράζουν καθόλου. Στα πιο μικρά έχεις την αίσθηση ότι καταβροχθίζεις ένα υπέροχο γλύκισμα, μια μπουκίτσα. Όσο για τα μεγαλύτερα η ευχαρίστηση και η ταύτισή σου με τους ήρωές τους είναι απόλυτη. Δυο βιβλία που διαβάζονται σχεδόν απνευστί. Και δεν είναι ούτε κοινός τόπος αυτό, ούτε φιλοφρόνηση. Είναι απλά η αλήθεια. Μακάρι να μας δώσει και άλλα διηγήματα ο Ξενοφών Μαυραγάνης σύντομα.

Πέτρος Μπεσπάρης, φιλόλογος, περιοδικό ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ τόμος ΛΖ τεύχος 157 Ιούλιος-Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2014.

Facebook comments:

2 COMMENTS

  1. Συγχαρητήρια κύριε Μαυραγάνη!!!Ευτυχώς έχει και τέτοιους ανθρώπους το Πλωμάρι

  2. Σαν απλός αναγνώστης τολμώ να πώ ότι τα διηγήματα του κ. Μαυραγάνη ´´αποπνέουν ´´ Παπαδιαμάντειο ύφος και σκιαγραφούν εικόνες της Ελλάδας που φεύγει…
    Σε ευχαριστούμε κ. Ξενοφώντα.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here