Πιττακός Ο “Μυτιληναίος” κατά “Καλλικράτη”

Αγαπητέ κ. Νομάρχη, Αγαπητοί κ. Δήμαρχοι, Αγαπητοί φίλοι. Η μακρόχρονη κυοφορία της δημιουργίας του ” ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ & ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ ” δεν θα μπορούσε να παραταθεί κι’ άλλο, μπροστά στο ολέθριο για το νησί μας σχέδιο “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ¨. Έτσι κάνοντας την παρθενική του εμφάνιση, πρωτοκόλλησε προχθες 3.5.2010 στο γραφείο του αρμόδιου Υπουργού το επισυναπτόμενο κείμενο παρέμβασης που αποσκοπεί στο να συμβάλει μαζί με όλους τους άλλους όλους Λέσβιους στο να αποτραπεί το σχέδιο δημιουργίας ενός μόνο ΔΗΜΟΥ σ’ όλο το νησί μας.

Για την προσωρινή Δ.Ε. Τάκης Ιορδάνης

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ
& ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ ( Σ.Π.Π.Α.ΛΕΣΒ.) «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ».

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ κ. ΓΙΑΝΝΗ ΡΑΓΚΟΥΣΗ Σταδίου …. Αθήνα

2 Μαϊου 2010 Α Θ Η Ν Α

Κοιν: ΜΜΕ Λέσβου

Α Ν Ο Ι Κ Τ Η   Ε Π Ι Σ Τ Ο Λ Η

Θέμα : Λάθος το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ » για τη Λέσβο.

Αξιότιμε κ. Υπουργέ

Στη ζωή των ανθρώπων, των κοινωνικών ομάδων και των λαών υπάρχουν στιγμές που πρέπει να λεχθούν τα μεγάλα ΝΑΙ ή τα μεγάλα ΟΧΙ.
Η συχνότητα εμφανίσεως στιγμών για τέτοιες μεγάλες επιλογές δεν είναι μεγάλη. Τέτοιες στιγμές ενδεχομένως απαντώνται μια ή δυο φορές στον βιολογικό κύκλων των ανθρώπων.
Για μεγάλες αποφάσεις που παίρνονται με απόλυτο κριτήριο την διαζευκτικότητα του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ απαιτείται στάθμιση συναισθήματος και λογικής. Κρισιμότητα στιγμών τέτοιου είδους, κατά πως λέει ο ποιητής σταθμίζονται ¨ με της καρδιάς το πύρωμα και με το αίμα ¨, δηλ. με το συναίσθημα και με τη λογική.
Η ισοστάθμιση συναισθήματος και λογικής σε τέτοιου είδους σταυροδρόμια όταν επιτυγχάνεται, τότε οι άνθρωποι, οι κοινωνικές ομάδες, οι λαοί ακολουθούν την ιστορική τους ρότα σε συνθήκες προόδου, ευημερίας και ευτυχίας.
Αν το συναίσθημα έχοντας υπερκεράσει την σωφροσύνη οδηγεί σε παρόρμηση, τότε η απόφαση μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη επιλογή και τα εξ αυτής αποτελέσματά είναι οδυνηρά. Απ’ την άλλη πλευρά αν η λογική δημιουργήσει αναστολή, όχι διακινδύνευση και τελικά αδράνεια τέτοια που οδηγεί στη δειλία μπορεί να χαθεί μεγάλη ιστορική ευκαιρία. Έτσι μόνο η χρήση του μέτρου μπορεί να οδηγήσει στην απαιτουμένη ισοστάθμιση συναισθήματος και λογικής.
Ο σύνδεσμος μας πρωτοεμφανίζεται σήμερα ύστερα από μακρόχρονη κυοφορία, τώρα που κατακλυσμιαία γεγονότα λαμβάνουν χώρα τον τελευταίο καιρό στην πατρίδα μας και τα οποία αναμφίβολα θα επηρεάσουν αρνητικά τη ζωή των νεοελλήνων για τις επόμενες πολλές γενεές.
Το τρομακτικό Δημόσιο χρέος των τριακοσίων δισεκατομμυρίων Ευρώ που έχει το αποτέλεσμα να οδηγεί τη χώρα μας στην προσφυγή του μηχανισμού στήριξης της Τρόϊκας (Κομισιόν, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και ΔΝΤ), κάνει όλους τους Έλληνες σε κατάσταση θυμού, συγχύσεως, αγανάκτησης, αγωνίας, αλλά και αδράνειας να παρακολουθούν σαστισμένοι, άνευροι και τελικά ανήμποροι να αντιδράσουν στο βρόχο της φτώχιας που τους βάζουν οι ¨σωτήρες¨ τους στο λαιμό τους. Οι ¨σωτήρες¨ μας για να μην μας αφήσουν να πνιγούμε στον ωκεανό των χρεών μας, μας ζητούν στην κυριολεξία το αίμα της ψυχής μας. Μας ζητούν με τα μέτρα που αναγκάζουν να δεχθεί ο λαός μας, να εξοικονομηθεί έστω και ένα ακόμη Ευρώ σε όποιο τομέα της οικονομοκοινωνικής ζωής της χώρας μας.
Η Κυβέρνηση με την πλάτη στον τοίχο, έχει ελάχιστες επιλογές και προβάλλοντας ως καθήκον της τη σωτηρία της χώρας, υιοθετεί και τελικά νομοθετεί τα μέτρα αυτά.
Μεταξύ των άλλων βρίσκεται πιά στα τελευταία βήματα για την νομοθέτηση και της αλλαγής του Αυτοδιοικητικού Χάρτη της χώρας. Κατά το προ ημερών κοινολογηθέν από εσάς, τον αρμόδιο Υπουργό κείμενο η παρέμβαση αυτή, είναι μια αλλαγή που με τις επί μέρους τομές της (μείωση του αριθμού των Δήμων από 1034 σε 333-343, κατάργηση των 57 νομαρχιών, 3 υπερνομαριών και 19 επαρχείων δημιουργώντας αντ’ αυτών 13 αιρετές περιφέρειες, κατάργηση 4.000 από τις 6.000 δημοτικές επιχειρήσεις και νομικά πρόσωπα Δημοσίου δικαίου, περιορισμό κατά 50% των εκλεγμένων στην αυτοδιοίκηση) πέραν των σκοπουμένων θεσμικών μεταβολών, επιφέρει και εξοικονόμηση εκατοντάδων εκατομμύριων Ευρώ το χρόνο. Βεβαίως στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί ότι τούτο το σχέδιο, η Κυβέρνηση το υλοποιεί πιστή στις σχετικές προγραμματικές της δεσμεύσεις. Έχει θέσει δε σε δημόσια διαβούλευση αυτή την θεσμική αλλαγή της νέας αρχιτεκτονικής της Αυτοδιοίκησης που της προσέδωσε το συμβολικό όνομα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Η στόχευση της Κυβέρνησης με τη νέα αυτή μεταρρύθμιση της Αυτοδιοίκησης αποσκοπεί κατά κύριο λόγο, κωδικοποιώντας τα πράγματα, στο να δημιουργήσει και να επιφέρει:
– Ένα Αποτελεσματικό, επιτελικό και αποκεντρωμένο Κράτος.
– Κράτος που οι υπηρεσίες του θα είναι δίπλα στον πολίτη.
– Σπάσιμο του πελατειακού και συγκεντρωτικού συστήματος.

Πίστη της Κυβέρνησης, με τα πιο πάνω, είναι ότι θα απελευθερωθούν οι τοπικές και περιφερειακές δυνάμεις σε κάθε γωνιά της χώρας για να δρομολογηθεί το όσο ποτέ άλλοτε επάναγκες για τη σύγχρονη νεοελληνική ιστορία, αυτό το της Ανάπτυξης της χώρας, του μόνου δημιουργικού παράγοντα που θα μπορέσει να μας αποσπάσει κάποτε στο μέλλον από τα βρόχια της υποταγής μας κατά τα προλεχθέντα στην Τρόϊκα (Κομισιόν, η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το ΔΝΤ).

Είναι πρόδηλο ότι δεν μπορούμε να τοποθετηθούμε για άλλες περιοχές της χώρας. Όμως για το νησί μας τη Λέσβο, θεωρούμε καθήκον μας αυτή την κρίσιμη στιγμή να δηλώσουμε παρόντες. Να μη μείνουμε αδρανείς, αποστασιοποιημένοι απ’ τα πράγματα και σιωπηλοί. Να εκφράσουμε ορθό λόγο.
Για το νησί μας που κατά το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» θα υπάρχει ένας μόνο Δήμος σ’ όλη την έκτασή του ( χωρίς να δίδεται καμμία άλλη εναλλακτική πρόταση) τούτη είναι λύση είναι άκρως ανορθολογική, στερούμενη αντικειμενικής βάσεως και αναμφίβολα άδικη.
Τα ιστορικά δεδομένα δεν μπορούν να αγνοούνται, διότι πάντα αυτά σηματοδοτούν μια αναγκαιότητα. Βάσει αυτών τα στατιστικά δεδομένα ως εργαλείο τους πάντοτε χρησιμοποιούν τα ιστορικά για να απεικονίσουν αριθμητικά την εξ αντικειμένου αυτή αναγκαιότητα.
Στο νησί μας με το σχέδιο «Καποδίστριας» είχαν δημιουργηθεί 13 Δήμοι, και τούτο βεβαίως έγινε για να καλυφθούν σχετικές ανάγκες. Αυτό αποτελεί ένα Ιστορικό δεδομένο. Αντιστοίχως ανά την Επικράτεια με το σχέδιο αυτό έγιναν 1034 Δήμοι. Με δεδομένο ότι τελικά τούτοι θα περιοριστούν στον αριθμό 340 περίπου, με την απλή μέθοδο των τριών προκύπτει ότι στη Λέσβο πρέπει να δημιουργηθούν 4,27 δήμοι. Εξ άλλου με δεδομένο ότι μεσοσταθμικά οι 340 περίπου Δήμοι θα έχουν πληθυσμό 25 – 30.000 κατοίκου έκαστος, σημαίνει ότι το νησί μας ( 90.642 απογραφή 2001) θα έπρεπε να έχει 3 – 4 Δήμους. Αυτών δοθέντων, το να περιορίζονται οι τέσσερις Δήμοι μόνο σε ένα, είναι παράλογο, αυθαίρετο και βεβαίως τελικά άδικο για το νησί και τους κατοίκους του. Το εάν τίθεται ως κριτήριο το πληθυσμιακό δεδομένο, στοιχείο που το ίδιο το Σύνταγμα σε ότι αφορά την Αυτοδιοίκηση πουθενά δεν ορίζει κάτι τέτοιο, το να προκύψει ένας δήμος της τάξεως των 25.000 – 30.000 κατοίκων μπορεί να αντιστοιχίζεται στο μεσοσταθμικό αντίστοιχο δεδομένο της χώρας, αλλά ασφαλώς αυτό ως γεγονός δεν αποτελεί το καθαρά αντιπροσωπευτικό και αντικειμενικό στοιχείο. Τούτο με δεδομένο ότι υπάρχουν νησιά που με τη γενική αρχή που βάλλατε «ότι το κάθε νησί αποτελεί ένα Δήμο » ( με εξαίρεση την Κρήτη και την Εύβοια), τα οποία έχουν πληθυσμό πόρρω απέχοντα από το μεσοσταθμικό αυτό αριθμό π.χ. Λήμνος (περί τις 18.000) και βεβαίως πλείστα όσα νησιά στις Κυκλάδες, στις Βορ. Σποράδες και στη Δωδεκάνησο με ακόμη μικρότερο πληθυσμό. Εν προκειμένω γιατί δεν συνενώνετε αυτά τα μικρά νησιά μέχρι να πλησιάσουν τις 25.000 – 30.000 κατοίκους για να αποτελέσουν ένα Δήμο. Βεβαίως ως απάντηση θα μας πείτε ότι οι ιδιαιτερότητες του κάθε νησιού αποτρέπουν κάτι τέτοιο. Ακριβώς αντίστοιχες ιδιαιτερότητες υπάρχουν και για τα επί μέρους τμήματα, επαρχίες κ.λπ. στη Λέσβο, το νησί μας. Εξ άλλου το για αστικούς Δήμους το ελάχιστο όριο πληθυσμού που έχει τεθεί είναι οι 25.000 κάτοικοι. Όταν στους αστικούς αυτούς δήμους που τα προβλήματα τους είναι ομοειδή, καθορισμένα επακριβώς, ομογενοποιημένα, εντός συγκεκριμένου αστικού ιστού σε μικρή ακτίνα μερικών χιλιομέτρων πως είναι δυνατό για το νησί μας των 90.642 κατοίκων και των 1.650 περίπου km2 να δημιουργείται ένας μόνο Δήμος ; Σε ένα αστικό δήμο των 25.000 κατοίκων έχει κριθεί ότι απαιτείται μια δημοτική αρχή να ασχοληθεί με τα προβλήματα του δήμου αυτού και των δημοτών του. Πώς είναι δυνατό για όλο το νησί μας με προβλήματα πλείστα όσα, μη ομοειδή, άκρως ετερογενή και μη σαφώς καθορισμένα, αλλά και μη ομογενοποιημένα εντός μιας μεγάλης αγροτικής έκτασης- επαρχίας, τεράστιας συγκριτικά ακτίνας (των 50 περίπου χιλιομέτρων) στον οποίο περιλαμβάνονται και επί μέρους μικρές αστικές μονάδες ( κωμοπόλεις και χωριά, κατ’ αριθμό υπερβαινόντων τους 70) να μπορεί να ανταποκριθεί μία μόνο Δημοτική Αρχή ;
Πέραν των γενικών δεδομένων που αναφέρθησαν πιο πάνω, εξειδικεύοντας τα πράγματα και τις προαναφερθείσες ιδιαιτερότητες για το νησί μας, αναφέρουμε τα πιο κάτω :
Το νησί μας έχει τρεις επαρχίες. Την ¨Μυτιλήνης¨, την ¨Πλωμαρίου¨ και την ¨Μηθύμνης¨.
Ιστορικά, από την Κλασική Αρχαιότητα υπήρχαν στο νησί πέντε Πόλεις – Κράτη. Η Μυτιλήνη, η Πύρρα, η Μήθυμνα, η Άντισσα και η Ερεσός.
Κατά την Τουρκοκρατία, διοικητικά διαμερίσματα ήταν τα ίδια με τα πιο πάνω στο πρώτο αναφερόμενα, που εφέροντο με το όνομα Καζάδες, με πρωτεύουσες την Μυτιλήνη, το Πλωμάρι και το Μόλυβο (Μήθυμνα) αντιστοίχως.
Γεωμορφολογικά το νησί χωρίζεται στα δύο, με άξονα χωρισμού τον διαμήκη περίπου άξονα του Κόλπου Καλλονής προς Βορρά.
Εκ των δύο, το Τμήμα το Δυτικό είναι Ορεινό με καθαρά Ηφαιστειακά πετρώματα ενώ το υπόλοιπο νησί χαρακτηρίζεται από χθαμαλούς λόφους και πεδιάδες (Καλλονής, Γέρας) με κατά βάση ιζηματογενή πετρώματα.
Η χλωρίδα αντιστοίχως είναι τελείως διαφορετική μεταξύ των δύο τμημάτων. Στο μεν ανατολικό επικρατεί η ελιά σε καθολική θα μπορούσε να λεχθεί έκταση, ενώ στο δυτικό που κατά βάση είναι άδενδρο υπάρχουν κατά τόπους δάση Βελανιδιάς.
Η ως άνω γεωμορφολογική εικόνα είχε και την αντίστοιχη διαφοροποίηση της εκάστοτε οικονομικής ζωής του νησιού. Πάντα ο πλούτος κατ’ αναλογία ήταν συγκεντρωμένος στο ανατολικό τμήμα όπου και η Πρωτεύουσα Μυτιλήνη.
Η επαρχία Μηθύμνης ( που σχεδόν ταυτίζεται με το δυτικό τμήμα που προαναφέραμε) σήμερα περιλαμβάνεται στις φτωχότερες επαρχίες της Ευρώπης, μαζί με κάποιες άλλες λίγες της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ν. Ιταλίας.
Στην πρωτεύουσα και γύρω από αυτή υπάρχουν οι όποιες υποδομές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα : Το αεροδρόμιο, σε δέκα περίπου χιλιόμετρα έναντι των εκατό από την Ερεσό και το Σίγρι στο Δυτικό τμήμα. Το μοναδικό Λιμάνι του νησιού. Το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος στου ¨Καλαμάρη¨ εντός της πόλης. Οι όποιοι δρόμοι αρχίζουν να κατασκευάζονται με αρχή πάντοτε την Μυτιλήνη. Πολλά άλλα θα μπορούσαν να αναφερθούν σ’ όλους τους τομείς της κοινωνικοοικονομικής δραστηριότητας στο νησί.
Στο Δυτικό τμήμα, όπου ως εκ του ορεινού του εδάφους του οι κάτοικοι κατά βάση ασχολούνται με την κτηνοτροφία, υπάρχουν ιδιαίτερα δυσμενείς δημογραφικές συνθήκες λόγω της εκεί παρουσιαζομένης υπογεννητικότητας και της δημογραφικής εξόδου κάτι που ισχύει από πολλά χρόνια τώρα, με αρχή τη δεκαετία του ’60. Τούτο χειροτερεύει κατά τα τελευταία χρόνια με την εσωτερική μετανάστευση από τα χωριά στην πρωτεύουσα Μυτιλήνη. Είναι χαρακτηριστικό να αναφερθεί η μείωση πληθυσμού σε κεφαλοχώρια της περιοχής. Π.χ. Ερεσός 2787 κάτοικοι (απογραφή 1961) σε 1581 (2001), Άντισσα 2732 (1961) σε 1340 (2001), Σκαλοχώρι 1432 (1961) σε 668 (2001) κ.λπ.

Αυτά όλα σε συνδυασμό με την γενικότερη δυσμενή κατάσταση της Λέσβου, κατά την ανάλυση που ακολουθεί, ασφαλώς και δεν προοιωνίζουν το καλύτερο για την Ανάπτυξη του τόπου μας, με την ύπαρξη ενός μόνο Δήμου σ’ όλο το νησί.

Αυτό δε λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι το κλείσιμο της πρώτης εκατονταετίας ελεύθερου Εθνικού βίου του νησιού μας, βρίσκει τη Λέσβο σε κατάσταση Αναπτυξιακής Καχεξίας, Μιζέριας, και Οικονομικού αλλά το χειρότερο Πληθυσμιακού Μαρασμού (τα χωριά της και ειδικότερα αυτά της ΒΔ – Δ. Λέσβου).
Η μακρά αυτή περίοδος δεν υπήρξε αρκετή στο να επουλωθούν οι βαθιές πληγές υστέρησης της Ανάπτυξης του, τις οποίες του κατέλειπε η επί τέσσερις και πλέον αιώνες Τουρκική σκλαβιά.
Αποτυπώνοντας τα δεδομένα της αναπτυξιακής καθήλωσης του τόπου μας, τα πιο κάτω στοιχεία των πλέον χαρακτηριστικών παραμέτρων ανάπτυξης ενός νησιωτικού χώρου (κατά τα αναφερόμενα στην ιδρυτική προ έτους περίπου διακήρυξή μας) , είναι ικανά να καταγράψουν την σημερινή αδιέξοδη κατάσταση που βρίσκεται ο τόπος μας :

Λιμάνια του νησιού. Όταν η Σάμος έχει δύο κύρια λιμάνια, η Κεφαλονιά τρία, η Κρήτη πάνω από έξι, το νησί μας το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας, διαθέτει ένα μόνο λιμάνι. Αυτό στην Μυτιλήνη, την πρωτεύουσα του νησιού. Αλλά και τούτο είναι ανεπαρκές, με δεδομένο το ότι αυτό στερείται υποδομών εξυπηρέτησης εμπορικών δραστηριοτήτων. Η κατά τριτοκοσμικό τρόπο εκφόρτωση καυσίμων από πετρελαιοφόρα πλοία επί χρόνια τώρα, σχεδόν στο κέντρο της πόλης, ουσιαστικά δίπλα στη Δημαρχία και τη Νομαρχία, αποδίδει πλήρως τον της ανεπάρκειας χαρακτηρισμό του.

Αεροδρόμιο: Το αεροδρόμιο μας στην Κράτηγο, το οποίο κατασκευάσθηκε όταν άρχιζε να αναπτύσσεται με την εξέλιξη των αεροπλάνων η αεροπορική συγκοινωνία ανά τον κόσμο, στην περίοδο του μεσοπολέμου , στριμωγμένο σε μια στενή λωρίδα γής, διαθέτει ένα μόνο διάδρομο προσγειώσεως της τάξεως των 2,00 μόνο χιλιομέτρων. Τούτο καθιστά αδύνατο, να προσγειωθεί αεροπλάνο τύπου Boeing 747, χωρητικότητας 450 ατόμων, που χρειάζεται διάδρομο προσγειώσεως της τάξεως των 4,50 χιλιομέτρων. Η εξ αντικειμένου αυτή αδυναμία του, σε συνδυασμό προς την έλλειψή του σε αντιστοίχου δυναμικότητας υλικοτεχνικές υποδομές ( αίθουσες, μέσα ασφαλείας, κ.λπ), αποστερεί την όποια δυνατότητα το «Οδ. Ελύτης» να γίνει αεροδρόμιο μαζικής υποδοχής τουριστών και κάποτε διεθνές αεροδρόμιο, όπως αυτό της Ρόδου ή του Καστελίου Πεδιάδος στην Κρήτη, που εξαγγέλθηκε προ εβδομάδος από τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, το οποίο είναι προϋπολογισμού 1.200 εκατομμύρια Ευρώ και που σε πλήρη ανάπτυξη του, θα απασχολεί 2.500 εργαζομένους.

Υποδομές οδικών Αξόνων. Το οδικό της δίκτυο του νησιού μας είναι ανεπαρκέστατο. Μία μόνο λέξη θα μπορούσε πολύ απλά να αποδώσει την κατάστασή του. Απαρχαιωμένο. Αυτό, κρινόμενο με τις σύγχρονες προδιαγραφές της Οδοποιίας και τις ανάγκες των καιρών, αφού εξακολουθεί στο σύνολό του να είναι αυτό που άρχισε να χαράζεται το 1864, συνεχίστηκε το 1882 και τελικά ολοκληρώθηκε ως καρόδρομος στα τέλη του 19ου αιώνα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Μόλις προ τριετίας άρχισε να βελτιώνεται προς τη μορφή σύγχρονης οδού νομαρχιακού επιπέδου, ο κεντρικότερος κλάδος του και αυτό σε απόσταση επτά μόνο χιλιομέτρων (Παγανή – Λαρισαίες Πέτρες), ο δρόμος Μυτιλήνης – Καλλονής ( μήκους σαράντα (40) χιλιομέτρων). Επτά μόνο χιλιόμετρα και αυτά ημιτελή ως σήμερα, από τα υπερδιακόσια που απαιτείται να βελτιωθούν και να ανακατασκευαστούν σ’ όλο το νησί μας, για να ανταποκριθεί το οδικό του δίκτυο στις αυξημένες απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής.

Ενεργειακή Πενία. Το νησί μας εξυπηρετείται σήμερα από το παλιό εργοστάσιο της ΔΕΗ στου ¨Καλαμάρη¨ από τη δεκαετία του ’70. Τούτο είναι δυναμικότητας περίπου 60 μόνο MW, και χρησιμοποιεί μια πανσπερμία ηλεκτροπαραγωγών ζευγών τα οποία με το χρόνο καθίστανται πεπαλαιωμένα. Αυτά, και η επί 20 χρόνια αδυναμία στο να δοθεί λύση στη δημιουργία νέου εργοστασίου 120 MW, σε κάποιο μέρος του τόπου μας, έχει ως συνέπεια αυτός να βρίσκεται μόνιμα σε κατάσταση ενεργειακής πενίας με απρόβλεπτες και συνεχείς διακοπές ρεύματος και πολλές φορές πολύωρα black outs. Οι ζημίες εξ αυτών είναι ανυπολόγιστες και οι όποιες οικονομικές συνέπειες απροσδιόριστα μεγάλες. Για σύγκριση, η Ρόδος διαθέτει αντίστοιχο εργοστάσιο που έχει ήδη εγκατεστημένη ισχύ πάνω από 200 MW και με τη νέα μονάδα των 50 MW που της χτίζει αυτά τα χρόνια η ΔΕΗ, θα φθάσει στα 260 MW.

Τουριστική Καθήλωση. Εκ της ελλειμματικότητας στις προμημονευθείσες Δημόσιες υποδομές όπως προαναφέρθηκε, κατά αντίστοιχο τρόπο και οι ιδιωτικές επενδύσεις του τουριστικού τομέα στο νησί υπήρξαν ομοίως ελλειμματικές σε σύγκριση προς τις δυνατότητες του. Έτσι είναι περιορισμένες οι σχετικές υποδομές σε ξενοδοχεία, πανδοχεία εστιατόρια, μπαρ, κέντρα εξειδικευμένων τουριστικών δράσεων, κ.λπ. σε σχέση με το μέγεθος, τις δυνατότητες και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του νησιού. Έτσι ο τουρισμός μας υπολείπεται κατά πολύ άλλων, ακόμη και μικρότερων νησιών του Αιγαίου. Χαρακτηριστικά για παράδειγμα αναφέρεται ότι με βάση τα δημοσιοποιηθέντα σχετικά στοιχεία του περασμένου Σεπτέμβρη, ο Αύγουστος 2008 έναντι του 2007 είχε παρουσιάσει πτώση κατά 10,5% στον αριθμό αφίξεων τουριστών δια του αεροδρομίου μας « Οδυσ. Ελύτης». Σε απόλυτα δε νούμερα οι αφιχθέντες τουρίστες στο νησί μας ήταν μόνο 16.093. Με απλή αριθμητική, αυτό σημαίνει ότι σε ετήσια βάση οι αντίστοιχες αφίξεις δεν θα ξεπερνούν τις 200.000. Για σύγκριση θα πρέπει να λεχθεί, ότι το Διεθνές αεροδρόμιο της Ρόδου δέχεται 3.500.000 τουρίστες/έτος. Αυτό το στοιχείο, κατά πως αναφέρθηκε από τους αρμόδιους Υπουργούς, όταν έγιναν τα εγκαίνια των επεκτάσεων του το θέρος του 2007. Οι επεκτάσεις αυτές είχαν κόστος 45.000.000 Ευρώ, που δημιούργησαν σ’ αυτό εστεγασμένες εγκαταστάσεις, ολικής επιφάνειας 20.000 τ.μ.
Ατυχώς αντίστοιχα είναι και τα στοιχεία των δια θαλάσσης διακινουμένων τουριστών στον τόπο μας.

Αν σ’ όλα αυτά τα αρνητικά, προστεθεί και η πλήρης αποσάθρωση του ιστού του δευτερογενούς τομέα στον τόπο μας και κυρίως του βιοτεχνικού (αφού ο όποιος βιομηχανικός, ουσιαστικά εξέλειπε από τα μέσα του περασμένου αιώνα), όπως επίσης και η παντελής απαξίωση της γεωργίας του νησιού μας, [ το λάδι πωλείται σήμερα κάτω από 2,00 Ευρώ (ο άσσος), το γάλα πωλείται απ’ τον παραγωγό κατά λίτρο φθηνότερα από την αντίστοιχη ποσότητα νερού, αναφερόμενοι στα δύο κύρια προϊόντα του τόπου μας ], προδιαγράφουν ένα μέλλον ζόφου και ολοένα δημιουργουμένης αναντίστρεπτης καταστάσεως υπανάπτυξης και μιζέριας στη Λέσβο. Με μαθηματική ακρίβεια η επί χρόνια χωρούσα ερημοποίηση των χωριών του νησιού μας θα ολοκληρωθεί εάν δεν υπάρξει ανατροπή των αρνητικών δεδομένων των κατά την ανωτέρω σκιαγραφείσα ανάλυση.

Βεβαίως σ’ αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το ιστορικό δεδομένο ότι η πολιτική του Αθηνοκεντρικού κράτους έναντι της Λέσβου δεν αλλάζει επί τα βελτίω, όλα αυτά τα εκατό περίπου χρόνια ελεύθερου βίου του νησιού μας, ανεξαρτήτως Κυβερνήσεως, πράγμα που έχει οδηγήσει αυτό σε αναπτυξιακή στασιμότητα, παντελή έλλειψη προόδου, μόνιμη μιζέρια και καθήλωση του συγκριτικά με άλλα, ακόμη και πολύ μικρότερα αυτού νησιά του Αιγαιακού Αρχιπελάγους. Τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών, το νησί μας να έχει συνεχή μείωση και γήρανση του πληθυσμού του. Από οικονομικής δε απόψεως, να κατατάσσεται σήμερα στις τελευταίες θέσεις Ανάπτυξης των περιοχών όλης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Οι όποιες ελπίδες μας στο να ξεκινήσει μιά επιταχυνόμενη και δυναμική αναπτυξιακή του πορεία τα τελευταία χρόνια, τα μετά την μεταπολίτευση το 1974, όταν οι επί δεκαετίες σε βάρος του κοινωνικοπολιτικές αγκυλώσεις που ξεκινούσαν από τη ¨ρετσινιά¨ του ¨κόκκινου νησιού¨ που ήταν σταμπαρισμένος ο τόπου μας, επί τέλους εξέλειπαν. Ελπίζαμε ότι θα γινόταν το μέγιστο, για να αποκατασταθεί κατά το δυνατό η σε βάρος του νησιού μας διαχρονική αδικία της κεντρικής εξουσίας της χώρας και να εκλείψει το επί έτη ογκούμενο εκ της υστερήσεως έλλειμμα ανάπτυξης και οικονομικής προόδου. Ατυχώς παρά την παρέλευση τριανταπέντε ολόκληρων χρόνων δημοκρατικού εθνικού βίου, βλέπουμε με πίκρα να αρχίζουν πιά να εκλείπουν οι ελπίδες μας αυτές.
Σ’ αυτά αν προστεθεί και το γενικότερο της χώρας μας πρόβλημα, της στερουμένης ανθρωπιστικής, πολιτισμικής και πολιτικής παιδείας, παρατηρούμε το φαινόμενο της ύπαρξης στομάτων και της ανυπαρξίας φωνών και πολιτικών χειρών βοηθείας.
Τούτο χειροπιαστά καταφαίνεται, αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι από τα κονδύλια των ~ 64.000 εκτατομ. Ευρώ των τριών ως τώρα Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ), τα αντίστοιχα ποσά για την δημιουργία υποδομών και έργων κλίμακος στη Λέσβο, ήταν λιγότερα των 100 εκατ. Ευρώ, ενώ κατ’ αναλογία του πληθυσμού της δικαιούταν πάνω από 600 εκατ. Ευρώ. Και αυτά σιωπούντων των εκάστοτε δημοσίων εκπροσώπων του νησιού μας.
Έτσι προσβλέπαμε στα κονδύλια του Δ! ΚΠΣ για να πραγματοποιηθούν έργα της τάξεως των 500 εκατ. Ευρώ (λιμάνια, νέο αεροδρόμιο, δρόμοι, ενεργειακή κάλυψη, φράγματα , κ.λπ.), που τόσο έχει ανάγκη το νησί για να κάνει επί τέλους την υπέρβαση της Μιζέριας και της Αναπτυξιακής του καχεξίας, κατά τα αναφερθέντα κατά τα τελευταία έτη Νομαρχιακό Συμβούλιο θα είναι πολύ – πολύ λιγότερα. Τα εκ μέρους της Νομαρχίας έργα είναι παρεμβάσεις μικρής κλίμακας και όχι έργα στρατηγικής προοπτικής. Τα δε κονδύλια της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έργα υποδομών και ανάπτυξης είναι πολύ περιορισμένα εν σχέσει προς τις τρομακτικές ανάγκες των τριών νομών της και των εννιά νησιών της.
Έτσι ατυχώς και τα από το Δ! ΚΠΣ ( ΕΣΠΑ 2007 – 2013) αναμενόμενα για τον τόπο μας κονδύλια είναι ελάχιστα σε σχέσει με τα απαιτούμενα κατά τα καιρούς αναφερόμενα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Λέσβου, ως σήμερα ουδέν αναπτυξιακό έργο κλίμακος στο νησί μας έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ (π.χ. οδικοί άξονες Καλλονής – Σιγρίου, Καλλονής Πέτρας, Λιμάνι Σιγρίου, κ.άλ.) και έτσι εξ αντικειμένου οι αντίστοιχες ελπίδες μας έχουν αρχίσει να ξεφτίζουν πλήρως.
Όλα τα ανωτέρω σε συνδυασμό προς την τρομακτική παγκόσμια οικονομική κρίση που έχει φέρει σε βαθιά ύφεση ακόμη και οικονομίες κολοσσούς του Πλανήτη, και με δεδομένο την κορύφωση του δράματος που βιώνουμε αυτές τις ημέρες και που διαδραματίζεται γύρω από την οικονομική πραγματικότητα της Πατρίδας μας, μας δημιουργούν πιά έντονο προβληματισμό, ανησυχία αλλά και απαισιοδοξία, για το μέλλον της ιδιαιτέρας μας πατρίδας, που ατυχώς προδιαγράφεται πιά άκρως δυσοίωνο.

Ύστερα από την πιο πάνω ανάλυση θεωρούμε κ. Υπουργέ ότι το να επιμείνετε στην θεσμοθέτηση ενός μόνο Δήμου αποτελεί μη συγγνωστό λάθος και ως εκ τούτου σας εξορκίζουμε να αναθεωρήσετε τη σχετική απόφασή σας.
Στα τραγικά αδιέξοδα της Πατρώας μας Γης κατά την προηγηθείσα ανάλυση δεν πρόκειται να υπάρξει η όποια λύση για να υπάρξει η πολυπόθητη Ανάπτυξη αφού με τον εκ τον πραγμάτων δημιουργούμενο συγκεντρωτισμό στην πρωτεύουσα Μυτιλήνη, δεν πρόκειται να απελευθερωθούν οι τοπικές και περιφερειακές δυνάμεις όπως εσείς προσβλέπετε σε όλη την έκταση του νησιού μας. Αντιθέτως θα εκλείψουν και θα εξαφανιστούν οι δυνάμεις αυτές, αφού έτσι κι’ αλλιώς τούτες είναι μικρές και λίγες ως ελάχιστες κατ’ αριθμό, σε κάθε επί μέρους χωριό ή μικρή πόλη, μακριά από την Πρωτεύουσα Μυτιλήνη.
Θέση μας λοιπόν είναι ότι δύο (2) θα πρέπει να είναι τουλάχιστο οι Δήμοι στη Λέσβο (το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας μετά την Κρήτη). Τούτο εξ άλλου απ’ ότι γνωρίζουμε βρίσκεται εν αρμονία με τις αντίστοιχες θέσεις των θεσμικά αρμοδίων φορέων ( ΤΕΔΚ, Νομαρχία), των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των κομματικών χώρων του νησιού μας.
Σε τελική ανάλυση ο «Καλλικράτης» δεν κάνει τις δομικές αλλαγές που επιχειρούνται μ’ αυτόν για λόγους μηχανιστικούς, αλλά για λόγους υπηρέτησης των Ελλήνων πολιτών. Για την Λεσβιακή επαρχία, με την παρουσία ενός μόνο Δήμου σ’ όλο το νησί μας, όχι μόνο η υπηρέτηση των πολιτών δεν πρόκειται να επιτύχει, αλλά σε βάση καθαρά συγκεντρωτική σε επίπεδο νησιού, θα έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Η αγροτική Λέσβος και κυρίως η άκρως ακριτική Δυτική Λέσβος, θα βυθιστεί σε ακόμη χειρότερη ύφεση και τελικό αποτέλεσμα θα είναι η επί χρόνια χωρούσα ερήμωση των χωριών μας.

Για αυτό, για μας τον Σύνδεσμο μας «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ », που φέρει το όνομα του ενός εκ των επτά σοφών της κλασικής αρχαιότητας (που του εδόθει αυτό το προσωνύμιο, λόγω της εκ μέρους του πεφωτισμένης Διοίκησης του νησιού μας τον 7ο αιώνα π.Χ.), η πρότασή σας για ένα μόνο Δήμο σ’ όλο το νησί, θεωρούμε, ότι στερείται λογικής. Πολύ περισσότερο, ασφαλώς και δεν χαρακτηρίζεται από σοφία.
Για μας, που ως ενεργοί πολίτες γνωρίζουμε καλά τα του νησιού μας, και συναισθανόμαστε την ευθύνη έναντι των επιγενομένων μας και της Ιστορίας του τόπου μας, με σκοπό να αποφύγουμε να μας δοθεί ο χαρακτηρισμός των στερουμένων επαρκούς σοφίας ή ακόμη και απλής λογικής, κάνουμε την παρούσα παρέμβαση.
Σας λέμε δε ότι θεωρούμε πως η επιλογή σας για το νησί μας κατά το υπό διαβούλευση σχέδιο ‘‘ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ’’ είναι ένα ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ. Απερίφραστα δε σας δηλώνουμε ότι δεν συμφωνούμε με τη δική σας απόφαση. Έτσι η δική μας απόφαση σε ότι αφορά το νησί μας είναι να σας πούμε : το μεγάλο μας ΟΧΙ.
Προσβλέπουμε με την παρέμβαση αυτή του Συνδέσμου μας, η συνεισφορά μας, στην διαβούλευση την οποία αρχίσατε αυτές τις ημέρες για ένα τόσο θεμελιώδες βήμα όπως αυτό του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ», θα είναι συντελεστική στο να λάβετε τελικά τη σωστή απόφαση και να θεσμοθετήσετε ανάλογα σε ότι αφορά τη γενέτειρά μας ΛΕΣΒΟ, και συγκεκριμένα με το να αποφασίσετε για δύο τουλάχιστο Δήμους, ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε όλο το νησί να αναπτυχθεί ισομερώς και ο Λεσβιακός λαό στο σύνολό του (και όχι μόνο αυτός της πρωτεύουσας Μυτιλήνης) να ακολουθήσει την ιστορική του ρότα σε συνθήκες προόδου, ευημερίας και ευτυχίας.

Με την πρέπουσα Τιμή

Η προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή

Στείλτε Το Θέμα Στο Profil Σας Στο Facebook